مهم‌ترین چیزی که درک می‌کنم حس بخشش است

همیشه برایم این پرسش وجود داشت که چرا هنگامی که مسافر وارد کنگره می‌شود، هیچ هزینه‌ای پرداخت نمی‌کند، پس مخارج کنگره از کجا تأمین می‌شود؟
پیش از آنکه وارد کنگره شوم، می‌پنداشتم شاید نهادی دولتی باشد؛ اما زمانی که آمدم، دریافتم این‌جا قوانین و رسوم ویژه خود را دارد، همچون هفته گلریزان و لژیون سردار.

وقتی به ریشه این موضوع فکر می‌کنم، می‌بینم تفکری عمیق پشت آن است. کسی که وارد لژیون سردار می‌شود، با چه نیت و انرژی پا به آن‌جا می‌گذارد؟
اگر بخواهم از حس خودم بگویم، عضویت در لژیون سردار حال و هوای دیگری دارد. از لحظه شروع تا پایان جلسه و حتی روزهای بعد، اثر آن، انرژی و حال خوب با من می‌ماند. مهم‌ترین چیزی که می‌آموزم، حس بخشش است، حسی که نصیب هر کسی نمی‌شود. رسیدن به آن درجه بخشش آسان نیست، اینکه فقط برای خدمت به هم‌دردهای خود یا تنها به خاطر حال خوبش ببخشم و وارد لژیون سردار شوم.

شخصی که به درجه‌ بالای بخشش می‌رسد و پهلوان می‌شود، مطمئناً آموزش‌ها را به درستی فراگرفته، طعم واقعی عشق را چشیده و معنای بخشش را درک کرده است. همان‌طور که آقای مهندس بیان می‌کنند: «بخشش ذره‌ذره شکل می‌گیرد و رشد می‌کند».

من وقتی وارد کنگره می‌شوم و در کارگاه‌ها قانون یازدهم را اجرا می‌کنم، همان لحظه بخشش در من بیش‌تر می‌شود. زمانی که در قبال زحمات راهنما هدیه‌ تقدیم می‌کنم، حسم پررنگ‌تر می‌شود. وقتی در گلریزان هرچه در توان دارم می‌گذارم، پیش خودم شرمنده نیستم و می‌بینم، چقدر حالم خوب است و تا چه اندازه انرژی می‌گیرم.

دیدن اعضای لژیون سردار که حالشان خوب است و اینکه با انرژی می‌بخشند، من را نیز ترغیب کرد تا پرداخت خودم را انجام دهم و وارد لژیون سردار شوم. از همین لحظه‌های کوچک، ذره‌ذره قدرت بخششم بالاتر می‌رود تا جایی که از جان و دل می‌بخشم؛ چون می‌دانم با بخشش، حال من نیز خوب می‌شود، انرژی می‌گیرم.
ان‌شاءالله به درجه‌ای می‌رسم که دنور و بعد پهلوان شوم.

نویسنده : همسفر زهراسادات رهجوی راهنما همسفر صدیقه (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر صدیقه (لژیون هفتم)
ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر طیبه (لژیون چهارم) دبیر سایت
ارسال: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خواجو