نقش جهان‌بینی در فرمان‌برداری تا فرماندهی

جلسه نهم از دوره دوم لژیون سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی صبا به استادی ایجنت گروه خانواده همسفر زری، نگهبانی دنور همسفر الناز و دبیری همسفر فریبا با دستور جلسه "از فرمانبرداری تا فرماندهی" روز سه‌شنبه ۱۱ شهریور ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر می‌کنم که امروز در کنار شما هستم و امیدوارم جلسه امروز برای من آموزش داشته باشد و بتوانم آن را به شما انتقال دهم.
دستور جلسه امروز «از فرمان‌برداری تا فرمان‌دهی» است. این دستور جلسه دقیقاً بعد از دستور جلسه «دانایی و دانایی مؤثر» آمده است. دستور جلسه هفته گذشته و این دستور جلسه، مستقیما به مسئله جهان‌بینی ما مربوط می‌شود؛ به چیزی که ما در کنگره آموزش می‌گیریم و خودمان را شکل می‌دهیم.

اما چرا باید فرمان‌برداری کنیم؟ و علت این‌که یک شخص باید فرمان‌بردار باشد چیست؟ برای رسیدن به صلح و آرامش درونی ما باید تعامل خوبی با دیگران داشته باشیم  و این موضوع مستلزم این است که آموزش‌پذیر باشیم و یکی از نشانه‌های آموزش‌پذیری فرمان‌برداری است.

موضوع این است که اگر قرار باشد ما در مسیر الهی قرار بگیریم، طبق فرامین الهی، طبق فرمان‌های کنگره و آن چیزی که جامعه جهانی می‌پذیرد، پیش برویم و بر اساس آن اصولی که جامعه جهانی قبول دارد، فرمان‌برداری کنیم.

یک رهجو باید از استادان و راهنمایانی که در کنگره در کنارشان قرار گرفته‌‌اند، به درستی استفاده کنند تا در این مسیر بتواند خودش را به حد اعلا برساند و تا حدودی به آن مقام انسانی نزدیک‌تر شود.

آقای مهندس در سی‌دی «هیچی» می‌فرمایند: کسی که انفاق می‌کند یعنی صراط مستقیم را دیده و می‌داند وعده خداوند دروغ نیست. یکی از راه‌هایی که ما را به فرماندهی نزدیک می‌کند، انفاق است؛ چیزی که در کلام‌الله بارها خداوند به آن اشاره کرده است. در کلام‌الله هیچ‌جا نمی‌گوید شما بروید رشوه بگیرید، از رانت استفاده کنید، خرید و فروش کنید تا به مالتان اضافه شود. در سوره آل‌عمران خداوند می‌‌فرماید؛ انسان تنها با انفاق به آن‌چه دوست دارد، می‌رسد و به مقام «بِرّ» بالایی نائل می‌شود.

یکی از راه‌های انفاق در کنگره، خدمت کردن به‌خصوص خدمت در لژیون سردار است؛ آقای مهندس همیشه می‌فرمایند: «خدمت‌های معنوی بار مادی هم به همراه دارد.» حضور در لژیون سردار فقط این نیست که ما پولی بدهیم و بگوییم عضو لژیون سردار شدیم. کنگره به پول هیچ کدام از ما نیاز ندارد ما باید فلسفه حضور در لژیون سردار را درک کنیم. تنها چیزی که ما را به لژیون سردار وصل می‌کند، اهمیت لژیون سردار و دستاوردهای آن است.

کنگره هزینه‌های زیادی دارد و یکی از هزینه هایی که با توجه به شغلم در جریان آن هستم بحث کاغذ است که هر دفعه 400 تا 500 میلیون تومان برای تأمین کاغذ برای نشریات و کتاب‌های کنگره هزینه می‌شود.

وقتی ما به کنگره آمدیم؛ حاضر بودیم تمام زندگی‌مان را بدهیم تا مسافرمان یک روز سالم باشد، یک شب با آرامش بخوابیم. همیشه می‌گویم یادم نرود قبل از ورود به این مکان من چه بوده‌ام؟
ما درهای زیادی را زدیم؛ اما آن درها به درستی به روی ما باز نشد؛ من و مسافرم همه راه‌های ترک اعتیاد را تجربه کردیم؛ از کمپ و مراکز اعصاب و روان و بیمارستان بستری شدن، داروهای گیاهی و مشاوره‌هایی که کلی پول از ما می‌گرفتند. در نهایت بعد از یک سال و نیم، خانم مشاوری آمد و گفت: «طلاق بگیرید همسرتان درست نمی‌شود!»

یادم هست تیرماه سال ۸۷ دو میلیون و سیصد هزار تومان فقط در یکی از مراکز اعصاب و روان برای مشاوره کارت کشیدیم؛ اما وقتی به کنگره آمدم، آن آقایی که مشاوره می‌داد، گفت: «هیچ پولی از شما نمی‌خواهیم؛ فقط باید بابت دارو پول پرداخت کنید و با حضورتان می‌توانید در کنگره آموزش بگیرید.» و چقدر راحت درمان اتفاق افتاد.

مسافری هم که درمان نمی‌شود، بستگی به چند عامل دارد؛ یا اذن صادر نشده، یا خواست خودش نیست، یا هنوز آموزش‌ها را جدی نگرفته و یا هنوز از مصرف مواد لذت می‌برد؛ اما من همسفر که به کنگره آمدم، معتقدم اگر درست سفر کنم، فارغ از این‌که مسافرم درمان بشود یا نه، بعد از ده ماه باید به آن تعادل لازم برسم. در این مرحله است؛ که من می‌توانم فرماندهی نفس خودم را در دست بگیرم و به آرامش برسم.

ما امروز داریم سنگ بنایی می‌گذاریم که شاید نوادگان ما روزی از آن استفاده کنند. این صلح و آرامشی که در اینجا عزیزان دارند، نتیجه مسیر درست است و اگر کسی مثل من  به آن نرسیده، مشکل از من زری است، نه کنگره، نه آموزش، نه راهنما مقصر نیستند.

تایپ: همسفر نسیم رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون اول)
عکاس: همسفر سیما رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)
ویرایش و ارسال: همسفر رضوان رهجوی راهنما همسفر نرگس دبیر سایت (لژیون اول)
همسفران نمایندگی صبا