فرماندهی در کنگره۶۰ به معنای دیکتاتوری یا کنترل دیگران نیست

در دنیای بیرون، فرماندهی اغلب با قدرت، مدیریت و دستور دادن همراه است؛ اما در کنگره ۶۰، فرماندهی معنای عمیق‌تری دارد. مسیری که یک مسافر یا همسفر طی می‌کند تا از نقطه‌ی تسلیم و پذیرش قوانین (فرمانبرداری) به نقطه‌ی تسلط بر نفس، خواسته‌ها و مسیر زندگی (فرماندهی) برسد، مسیری روحانی، عملی و در عین حال دشوار است.

فرمانبرداری در کنگره ۶۰، نقطه‌ی آغاز حرکت به سمت بهبودی است. وقتی یک تازه‌وارد وارد کنگره می‌شود، شاید با دنیایی از شک، خشم، انکار یا بی‌اعتمادی روبه‌رو باشد. اما چیزی که آغاز تغییر را ممکن می‌کند، همین فرمانبرداری است؛ یعنی پذیرفتن دانسته‌های دیگران، تبعیت از قوانین، انجام تکالیف و مهم‌تر از همه، گوش‌دادن و عمل‌کردن.

فرمانبرداری یعنی یاد بگیریم برای مدتی آن‌چه را می‌دانیم کنار بگذاریم و با ذهنی باز، آموزش بگیریم. در این مرحله، قدرت تشخیص و تصمیم‌گیری هنوز آن‌قدر رشد نکرده که بتوان به آن اعتماد کرد. بنابراین با تکیه بر راهنمایی‌های راهنما، ساختار و آموزش‌های کنگره، قدم‌به‌قدم به جلو حرکت می‌کنیم.

اما این فرمانبرداری بی‌هدف نیست. هدف نهایی آن، رسیدن به توانایی تصمیم‌گیری درست و مستقل است؛ در واقع، فرمانبرداری تمرینی است برای ساختن قدرت فرماندهی. فرماندهی بر نفس، افکار، خواسته‌ها، رفتارها و در نهایت، زندگی.

وقتی فردی به نقطه‌ای می‌رسد که می‌تواند بین خواسته‌های نفس اماره و خواسته‌های عقل تمایز قائل شود و تصمیم درست را با آگاهی و درک بالا بگیرد، به فرماندهی رسیده است. چنین فردی دیگر نیازی به کنترل بیرونی ندارد؛ چراکه کنترل درونی در او نهادینه شده است.

فرماندهی در کنگره ۶۰ به معنای دیکتاتوری یا کنترل دیگران نیست؛ بلکه به معنای توانایی اداره‌ی خویش است. توانایی مقابله با وسوسه‌ها، مقاومت در برابر افکار منفی، انتخاب راه درست، حتی وقتی راه غلط آسان‌تر به نظر می‌رسد.

نکته‌ی مهم این است که این مسیر، یک‌شبه طی نمی‌شود. از فرمانبرداری تا فرماندهی، فرآیندی زمان‌بر، تدریجی و مبتنی بر آموزش، تجربه و تزکیه است. باید خطا کنیم، یاد بگیریم، بلند شویم، دوباره تلاش کنیم تا به این نقطه برسیم.

کسی که به فرماندهی می‌رسد، می‌تواند راهنمای دیگران هم باشد؛ چون خودش مسیر را طی کرده و حالا می‌تواند دست دیگری را بگیرد. این چرخه‌ی رشد در کنگره، باعث ماندگاری و پایداری درمان اعتیاد می‌شود. از فرمانبرداری تا فرماندهی، سفری است از تاریکی به نور، از ناتوانی به توانایی، از جهل به آگاهی.

منابع: سایت کنگره۶۰
نویسنده: همسفر رویا رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر پروانه (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی طارم