سلام دوستان. مریم هستم یک همسفر.
در کنگره ۶۰ مسیر از فرمان‌برداری تا فرماندهی سفری است از تسلیم تا تسلط. مسافر در ابتدا مثل سربازی است که بدون چون و چرا فرمان راهنما را اجرا می‌کند.
ساعت دارو، نوشتن سی‌دی، شرکت در جلسات ؛ حتی اگر دلیلش را نداند. با تکرار و استمرار کم‌کم توانایی کنترل بر افکار و احساساتش را پیدا می‌کند؛ مثلا کسی که قبلا با یک حرف عصبی می‌شدحالا با تفکر و تعادل پاسخ می‌دهد.
این آغاز فرماندهی بر نفس است. همان‌طور که یک راهنما روزی فقط یک مسافر مطیع بوده انسان نیز تا مطیع قوانین نباشد لیاقت فرماندهی را پیدا نمی‌کند. فرمان‌برداری ساختن ساختار درونی است و فرماندهی استفاده درست از آن. کسی که نمی‌تواند خودش را مدیریت کند هرگز نمی‌تواند دیگران را هدایت کند. در نهایت فرمانده واقعی کسی است که تحت فرمان قدرت مطلق قرار دارد نه هوای نفس.
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر شهره (لژیون اول)
ویرایش و ارسال:همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر شهره لژیون اول(نگهبان سایت)
نمایندگی صالحی2
- تعداد بازدید از این مطلب :
66