یافتن دوباره مقام انسانی خود، با فرمانبردار شدن

در خدمت همسفر عفیفه هستیم که به تازگی موفق به دریافت شال راهنمایی از دستان مهندس حسین دژاکام شدند تا مصاحبه‌ای در خصوص دستورجلسه « از فرمانبرداری تا فرماندهی» داشته باشیم.

مسافر ایشان با آنتی‌ایکس مصرفی  تریاک خوراکی وارد کنگره شدند. به مدت ده ماه و یازده روز به روش DST  با داروی OT به راهنمایی مسافر محمد و راهنمایی همسفر فاطمه سفر کردند، اکنون مدت یک سال و نه ماه است که از بند مواد مخدربه دستان پر مهر مهندس حسین‌دژاکام  آزاد و رها هستند ورزش در کنگره مسافر فوتبال و والیبال همسفر بدمینتون است.

از ورودتان به کنگره60 تا قبولی درآزمون راهنمایی و حس و حالتان را بیان کنید؟
در ابتدا از آقای مهندس حسین‌دژاکام و خانواده محترمشان و راهنماهای بسیار خوبم درشعبه عمان‌سامانی همسفر سودابه و در شعبه بروجن همسفر فاطمه و همه عزیزانی که در شعبه بروجن خدمت می‌‌کنند کمال تشکر و قدردانی را دارم که این بستر را برای رشد و شکوفایی امثال چون منی فراهم می‌کنند.

شهریورماه1402 زمانی که مسافرم هشت ماه سفربود به کنگره آمدم در آن زمان مانند کلاف سردرگمی بودم که همیشه بلاتکلیف بود و خارج از اعتیاد مسافرم، خودم هم درونم کاستی‌های زیادی را احساس می‌کردم و همیشه منتظر یک جرقه بودم، تا آن را بتوانم شعله‌ور کنم و آن جرقه آمدن به کنگره60 شعبه عمان سامانی بود؛ که ابتدا به صورت نامنظم در جلسات شرکت می‌کردم اما باید بگویم جرقه اصلی زمانِ تشکیل لژیون همسفران بروجن دراردیبهشت ماه1403 بود؛ از آن‌جا بود که عزمم برای آمدن به کنگره و شرکت درآزمون راهنمایی راسخ و قوی شد؛ لطف خداوند و قوی شدن خواسته سبب شد آزمون راهنمایی یک ماه بعد از رهایی چهل سی‌دی بنده برگزار شد. خلاصه بگویم همه چیز به شکل زیبایی محیا شد تا من بتوانم در آزمون شرکت کنم؛ همیشه شال زیبای نارنجی را به گردن خود می‌دیدم و اشک در چشمانم حلقه می‌زد که چه راه سخت و دشواری در پیش دارم؛ اما این بار هم دوباره لطف خداوند شامل حالم شد و جزء قبول شدگان قرار گرفتم و این جا بود که اشک از چشمانم سرازیر ‌شد و مسیر آموزش گرفتن من در کنگره به گونه‌ای دیگر رقم خورد و یاعلی گفتیم وعشق آغاز شد.

بنظر شما آیا انسان ذاتا فرمانبردار است یا فرمانده؟
شهر، جهان و جهان‌ها همه در درون ما است؛ یعنی همه چیز بالقوه در درون انسان قرار گرفته هم فرمانبرداری و هم فرماندهی؛ شاید فرماندهی بسیار شیرین  بنظر بیاید اما بایستی بدانم که مکانیسم هستی به گونه‌ای است که برای رسیدن به هر چیز خوبی باید درد و رنجی را تحمل کرد تا به آن هدف شیرین رسید. برای فرمانده شدن در ابتدا باید فرمانبردار شویم؛ فرمانبردار شدن بسیار سخت است زیرا که انسان در ابتدا در نفس سرکش اماره قرار دارد و باید آن را با فرمانبردار شدن تربیت کند؛ اینکه تمامی فرمان‌های خداوند را بدون چون و چرا اجرا کند و تسلیم محض فرامین باشد؛ زیرا که انسان بنده خداوند است و باید بدانیم که همه کارها در جهان هستی بر پایه خواست، تقدیر و فرمان الهی انجام می‌شود؛ پس وقتی دانستیم که در نهایت این فرمان الهی است که سبب انجام همه کارها و اتفاقات در جهان هستی است؛ انسان راحت‌تر فرمانبردار می‌شود؛ یک جمله‌ای است که می‌گوید تا مطیع نشوی، مَطاع نمی‌شوی؛ یعنی انسان در ابتدا تا فرمانبردار نشود به فرماندهی نمی‌رسد.

بهترین الگو برای فرماندهی برای شما چه کسی است؟

در ابتدا باید بگویم قدرت مطلق یعنی خداوند فرمانروای کل هستی است و من هم به عنوان یک انسان که ذره‌ای از وجود باری تعالی هستم سعی می‌کنم با الگو گرفتن از خداوند و جهان آفرینش در ابتدا فرمانده مقتدری برای جسم خود و جهان درون خود باشم تا بتوانم به فرماندهی در جهان بیرون هم برسم.

بعد از الگو قرار دادن خداوند و زندگی پیامبران و امامان سعی می‌کنم از الگوی بسیار بزرگی که بلطف خداوند در زمان زندگی من حاضر هستند یعنی آقای مهندس حسین‌دژاکام الگو بپذیرم؛ زیرا که همه آن راه و مسیری که ایشان برای رسیدن به فرماندهی طی کرده‌اند بصورت کامل و جامع در نوشتارهای کنگره60 وجود دارد و من نوعی هم می‌توانم با الهام از ایشان و اساتید گرانقدرشان این مسیر به سهولت طی کنم و به سرمنزل مقصود که همان فرماندهی عقل است برسم.

بنظر شما چرا زمین برای مقوله فرمانبرداری و فرمانده شدن انتخاب شده است؟
هر موجودی برای طی کردن مسیر تکامل خود بایستی به زمین بیاید؛ به گفته آقای مهندس حسین‌دژاکام حتی فرشتگان هم اگر بخواهند تکامل بیابند بایستی به زمین بیایند؛ زیراکه جهان‌های دیگر حیات‌های غیرفرمانی و غیرماموری هستند و همه مقدمات و ملزومات این مهم در زمین میسر شده است، که مهم‌ترین این ملزومات زمان و اختیار بود که به انسان داده شد.

انسان باید به زمین می‌آمد که آن مقام انسانی خود را که در مکانی جا گذاشته است را دوباره بیابد و برای رسیدن به این منظور یکی از مراحل آن فرمانبردار شدن است که بایستی با موفقیت طی کند تا به آن مقام والا دوباره دست بیابد.

توصیه شما برای کسانی که در آزمون قبول نشده‌اند و یا آرزوی قبولی را دارند چیست؟
البته باید بگویم من کوچکتر از آن هستم که بتوانم توصیه‌ای داشته باشم. اما برای اینکه سوالتان بی‌پاسخ نماند بایستی بگویم طبق گفته استاد امین بزرگوار که «ما مامور به تلاش هستیم نه نتیجه» ما باید به اصل قرار گرفتن درجهان هستی برسیم که برای چه به این جهان آمده‌ایم برای تلاش کردن و نتیجه را به فرمان الهی که در زمان آن اتفاق می‌افتد واگذار کنیم و بایستی بدانم نوبت باران محفوظ است و انسان بعد از تلاش به آن می‌رسد نه زودتر و نه دیرتر.

در آخر هم بیاد یک شعر افتادم که برای من بسیار الهام بخش بود.
دنیا همه هیچ و زندگانی همه هیچ  - ای هیچ، بر هیچ مپیچ
در نهایت به بی‌ارزش و ناپایدار بودن دنیا اشاره می‌کند که همه چیز در جهان گذرا هست و پروسه راهنما شدن هم یک مسیر برای رسیدن به فرمان عقل است نه یک هدف؛

طراح سوالات و مصاحبه‌کننده: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر سعیده(لژیون سوم)
تنظیم و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول)نگهبان سایت
همسفران لژیون بروجن