سفری که از فرمانبرداری به فرماندهی می‌رسد

از فرمانبرداری تا فرماندهی
این سفر، حرکت به سمت رهایی از ناآگاهی و دستیابی به آرامش و تعادل است.

در کنگره 60، هر یک از ما در مراحل مختلفی از زندگی قرار داریم. ما در یک سفر هستیم؛ سفری که از فرمانبرداری به فرماندهی می‌رسد. شاید در ابتدا، وقتی به کنگره آمدیم، احساس کردیم که نیاز به راهنمایی داریم. در واقع، فرمانبرداری در این مرحله یک نیروی مثبت است که ما را از مشکلات زندگی دور می‌کند و به ما کمک می‌کند تا از نیروهای منفی رهایی یابیم.

در زمان مصرف مواد مخدر، ما فرمانبرداران مواد مخدر بودیم. این ماده کنترل زندگی ما را به دست گرفته بود و ما را به سمت تاریکی و ناامیدی هدایت می‌کرد. اما در کنگره 60، با سفر کردن و رعایت اصول، می‌توانیم رفته‌رفته این فرمانروایی را از مواد مخدر و نیروهای منفی سلب کنیم. این فرآیند به ما این امکان را می‌دهد که با فرمانبرداری از راهنما و خدمت به دیگران، فرمانروا و هدایت‌گر جسم و شهر وجودی خود شویم.

ما در کنگره تکالیفی داریم که به ما یاد می‌دهند چگونه با چالش‌هایمان مقابله کنیم. نوشتن سی‌دی، یکی از این وظایف است. این کار نه تنها ما را به تفکر عمیق‌تر درباره تجربیات‌مان وا می‌دارد، بلکه به ما کمک می‌کند تا با خودمان و احساسات‌مان بهتر آشنا شویم. وقتی در این فرآیند شرکت می‌کنیم، کم‌کم به جهان‌بینی جدیدی دست می‌یابیم. در این مرحله، ما یاد می‌گیریم که چطور می‌توانیم مسئولیت احساسات و افکارمان را به عهده بگیریم و در زندگی‌مان تغییرات مثبتی ایجاد کنیم.

اما اگر کسی این مرحله را تجربه نکند چه؟ اگر فردی از پذیرش فرمانبرداری سر باز بزند، ممکن است در زندگی دچار سردرگمی و ناامیدی شود. او نمی‌تواند از تجربیات دیگران بهره‌برداری کند و در نتیجه، دوباره به سمت نیروهای منفی کشیده می‌شود. این وضعیت می‌تواند به احساس تنهایی و دوری از جامعه منجر شود.

فرماندهی مرحله نهایی این سفر است. همه راهنمایان کنگره 60 روزی فرمانبرداران خوبی بودند و حالا به مرحله‌ای رسیده‌اند که می‌توانند دیگران را راهنمایی کنند. آن‌ها با پیروی از اصول کنگره و انجام تکالیف، توانسته‌اند به فرماندهان زندگی خود تبدیل شوند. این موضوع در زندگی بیرون از کنگره نیز صدق می‌کند. کسی که کارآموزی نگذرانده و از تجربیات دیگران بهره‌برداری نکرده است، چگونه می‌تواند به عنوان یک کارشناس شناخته شود؟

ما در زندگی‌مان نیز با این حقیقت مواجه هستیم که اگر یک دانش‌آموز خوب باشد، می‌تواند یک آموزگار عالی شود؛ اگر یک سرباز خوب و فرمانبردار باشد، می‌تواند به فرماندهی لایق تبدیل شود؛ و اگر یک شاگرد خوب باشد، می‌تواند به یک اوستای بزرگ بدل گردد. این فرآیند رشد و یادگیری است که ما را به سمت موفقیت هدایت می‌کند.

زمانی که ما به خوبی این اصول را رعایت کنیم و به تمرین فرمانبرداری از راهنما و خدمت به دیگران بپردازیم، می‌توانیم حتی به درجه راهنمایی در کنگره 60 دست پیدا کنیم. به این ترتیب، ما نه تنها بر زندگی خود تسلط می‌یابیم، بلکه می‌توانیم به دیگران نیز کمک کنیم تا در این مسیر به رهایی برسند.

هر چند این سفر بی‌انتهاست و پایانی و مرحله نهایی ندارد، اما ما در هر مرحله از این مسیر، می‌توانیم بر دانش و آگاهی خود بیفزاییم. این سفر، یک چرخه مداوم از یادگیری، رشد و خدمت به دیگران است که همواره ما را به جلو سوق می‌دهد. برای تجربه حال خوش باید این سفر را ادامه دهیم و از فرمانبرداری به فرماندهی برسیم و در این مسیر، خدمت راستین را سرلوحه کار خود قرار دهیم.

مسافران نمایندگی چالوس