دانایی به معنای یادگیری قوانین چگونه زیستن است

دانایی به معنای یادگیری قوانین چگونه زیستن است. دانایی ما با تصمیم‌های درستی که در زندگی می‌گیریم یا در اینکه در آزمایش‌های الهی چگونه مورد قبول قرار می‌گیریم نشان داده می‌شود. دانایی مثلثی است که اضلاع آن عبارت‌اند از «تفکر، تجربه و آموزش».

زمانی دانایی ما به دانایی مؤثر تبدیل می‌شود که همه اضلاع آن برابر باشند؛ یعنی به یک اندازه رشد کرده باشند. به طور مثال؛ اگر تجربه زیاد و تفکر کم یا آموزش کافی نباشد؛ مثل این است که بسیاری از کارهایم را بدون تفکر انجام دهم، ولی تجربه زیادی هم داشته باشم؛ در این صورت نتیجه خوبی به دست نمی‌آید و فقط وقت و نیروی خود را از دست داده‌ام.

در مقابل مثلث دانایی، مثلث جهالت قرار دارد که اضلاع آن «ترس، ناامیدی و منیت» است. ترس، تفکر را می‌خورد، منیت جلوی آموزش را می‌گیرد و ناامیدی، اعتمادبه‌نفس شخص را هدف قرار می‌دهد؛ به همین دلیل این موضوع باعث می‌شود انسان تجربه کسب نکند.

بنابراین من باید سعی کنم با صور پنهان خود آشنا شوم، دانایی‌ام را به دانایی مؤثر نزدیک کنم و شروع به حرکت نمایم؛ حرکتی به سوی ارزش‌ها، زیبایی‌ها و شناخت دنیای درون و بیرون.

در کتاب ۶۰ درجه تعریف دانایی این‌گونه بیان می‌شود: دانایی به سواد نیست، به تمدن نیست؛ مانند انسان به لباس پوشیدن نیست؛ باید انسانی اندیشید. خیلی وقت‌ها یک انسان بی‌سواد از علم و دانایی بالایی برخوردار است و ما می‌توانیم از تجربه او استفاده کنیم؛ ولی بعضی اوقات یک انسان با تحصیلات بالا، وقتی حتی در مورد رشته و تحصیلاتش هم از او سوالی بپرسیم، نمی‌تواند به ما کمک کند و جواب درستی بدهد؛ چون دانایی و علم خودش را فقط در حد حفظ کردن و مدرک داشتن به دست آورده است؛ در حالی‌که شخص بی‌سواد دانایی خودش را عملی کرده و در مورد آن دانایی و علمی که دارد، تجربه به دست آورده است.

من متوجه شدم شخصی که فقط علمی را به دست آورد، می‌شود «دانایی» و شخصی که دانایی خودش را عملی کند و به اجرا درآورد می‌شود «دانایی مؤثر». وقتی دانایی انسان رشد کند، می‌تواند آدم‌ها، مکان‌ها و زمان‌ها را انتخاب کند؛ چرا که تشخیص در او به وجود آمده است و این زمانی است که مسئله شروع به درست شدن می‌کند.

در کنگره نیز به همین صورت است که مشخص می‌شود چه کارهایی باعث می‌شود من کاری را انجام بدهم یا ندهم و این موارد به آرامی برای ما روشن می‌شود. رشد دانایی در هر انسانی یعنی رسیدن به تعادل؛ رسیدن به قدرت تشخیص و تکامل عقل؛ یعنی قدرت حل مسئله.

انسانی از نظر عقلانی رشد بالاتری دارد که بتواند مسائل پیچیده‌تری را حل کند و این تنها با دانایی اتفاق می‌افتد.

نويسنده: همسفر و مسافر نیکوتین حمیرا رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون یکم)
ویراستار و رابط خبری: همسفر شبنم رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون یکم)
ارسال: همسفر و مسافر نیکوتین ساحل رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون یکم) دبیر سایت
همسفران شعبه شمس