در سیدی «قانون»، آقای مهندس در رابطه با تقدیر و فرمان الهی میفرمایند: بین فلاسفه و بزرگان همیشه این بحث وجود داشته است که زندگی جبر است یا اختیار؟ گروهی به جبر، گروهی دیگر به اختیار و گروهی هم به هر دو معتقد هستند.
مولوی، شاعر و عارف پارسیزبان، یکی از بزرگترین آثارش یعنی «مثنوی معنوی» را در شش جلد و طی چهارده سال به نگارش درآورده است. آقای مهندس فرمودند: تمام مطالب به مولانا القا و الهام شده است و در بین تمام شعرا و فلاسفه، از مولوی بالاتر ندیدهاند؛ چراکه تمام آثارش منطبق بر حقیقت است. مولانا به جبر و اختیار معتقد بود؛ برای نمونه، اسپینوزا فیلسوفی جبرگرا بود و معتقد بود. همهچیز رابطه علت و معلولی دارد؛ اما آیا زندگی ما جبر است یا اختیار؟ آیا زندگی را خودمان رقم میزنیم یا از جای دیگری رقم میخورد؟ چیزی که وجود دارد جنگی است بر سر جبر و اختیار.
آقای مهندس در ادامه بیان کردند که کل زندگی ما بر مبنای سه عامل در حرکت است: جبر (تقدیر)، خواست (اختیار) و فرمان الهی. تقدیر یا همان «نامهی پیشین» به این معناست که کاری که امروز انجام میدهیم، تقدیر فردای ما را رقم میزند، چه در جهت ارزشها و چه در جهت ضدارزشها. تقدیر مانند تیری است که از چله کمان رها شده و دیگر از اختیار ما خارج است. فرمان الهی هم حساب و کتاب خودش را دارد. آنچه اهمیت دارد، خواست ما است.
در ادامه، ایشان به اهمیت زندگی در زمان حال اشاره کردند؛ اینکه نباید درگیر گذشته یا نگران آینده باشیم و بتوانیم در لحظه حال زندگی کنیم و از آن لذت ببریم؛ چراکه خود این، هنری بزرگ است و در پایان نیز به گرفتار نشدن در قطبهای منفی، دوری از انسانهای منفی، حرکت در مسیر ارزشها، فاصله گرفتن از افکار منفی و در نهایت هدایت زندگی در مسیر مستقیم و همراه با آرامش اشاره کردند.
منبع سیدی: سیدی قانون
نویسنده و ویراستار: همسفر فاطمه(ر) رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
ارسال مطلب: همسفر نیلوفر
همسفران نمایندگی سمنان
- تعداد بازدید از این مطلب :
26