تعادل و آرامش درونی با دانایی مؤثر

بین سواد، دانایی و دانایی مؤثر تفاوت‌های بسیاری وجود دارد. دانایی به معنای آگاهی و شناخت درست از قوانین هستی می‌باشد. ما در کنگره۶۰ به‌طور کامل‌تر با مفهوم دانایی آشنا می‌شویم. دانایی به معنای قدرت تشخیص ماهیت خواسته‌ها در هر لباس و شکلی است. در ادامه کنگره۶۰ دانایی مؤثر را به‌صورت بسیار دقیق‌تر برای ما روشن می‌کند. دانایی مؤثر یعنی قدرت به اجرا درآوردن و عمل کردن خواسته‌ها است. سواد هم به معنای توانایی خواندن، نوشتن و همچنین میزان تحصیلات فرد است. انسان اگر فقط سواد داشته باشد؛ اما دانایی نداشته باشد به مقصد نمی‌رسد؛ زیرا سواد فقط به اطلاعات مربوط است؛ اما دانایی نتیجه تجربه، تفکر و تطبیق قوانین در زندگی واقعی است.

در کنگره۶۰ دانایی یکی از مهم‌ترین ارکان درمان اعتیاد برای فرد مصرف‌کننده به‌حساب می‌آید. در حقیقت دانایی همان نوری است که مسیر او را روشن می‌کند. اگر دانایی نباشد انسان در تاریکی حرکت می‌کند و ممکن است سقوط کند؛ اما مرحله بالاتر از دانایی نیز وجود دارد که به آن دانایی مؤثر گفته می‌شود. نکته‌ بسیار مهم در دانایی مؤثر این است که در این مرحله دانش انسان وارد مرحله عمل شده و در رفتار، گفتار و کردار او نمایان خواهد شد. در کنگره۶۰ مثلث دانایی شامل ۳ ضلع تفکر، تجربه و آموزش است. شخص ابتدا باید درباره موضوع تفکر کند؛ سپس آن را تجربه نماید و از تجربه خود برداشت درست داشته باشد؛ بعد از آن آموزش می‌گیرد و آموزش را در مسیر زندگی به کار ببندد؛ البته برای تفکر صحیح هم نیاز به آموزش است.

هر سه مرحله در کنار هم باعث به وجود آمدن دانایی مؤثر می‌شود. ما باید بدانیم اگر یکی از این مرحله رشد نکند دانایی ناقص خواهد بود. فردی که در مسیر درمان قرار می‌گیرد؛ باید تلاش کند دانایی مؤثر خود را افزایش دهد. این کار با مشارکت در لژیون، گوش دادن به سی‌دی‌ها و پیروی از راهنمای خود انجام می‌شود. شخص مصرف‌کننده کم‌کم یاد می‌گیرد تفکر کند و حاصل تفکر خود را در زندگی به کار گیرد در این مسیر ممکن است دچار خطا شود؛ اما این خطاها اگر با برداشت صحیح همراه باشد تبدیل به تجربه می‌گردد؛ در حقیقت دانایی مؤثر همان پلی است که آگاهی را به عمل سالم متصل می‌کند. استاد امین در سی‌دی‌های خود بارها اشاره می‌کند «دانایی مؤثر با تواضع همراه است» ایشان می‌گویند: «فردی که دانایی مؤثر دارد به دنبال تغییر خویش است نه تغییر دیگران، چنین فردی رفتار خود را ارزیابی می‌کند اشتباهاتش را می‌پذیرد؛ اما برعکس شخصی که فقط سواد دارد بسیار زود دچار غرور و منیت می‌شود؛ زیرا تصور می‌کند دانستن کافی است درحالی‌که عمل نکردن او را از مسیر دور خواهد کرد.»

آقای مهندس در یکی از سی‌دی‌های جهان‌بینی می‌فرمایند: «درمان فقط با دارو اتفاق نمی‌افتد؛ آنچه درمان را کامل می‌کند افزایش دانایی مؤثر است.» هدف کنگره‌۶۰ فقط رهایی از مصرف نیست؛ بلکه هدف این است که فرد به تعادل و آرامش درونی برسد و این فقط با افزایش دانایی مؤثر به‌دقت می‌آید. انسان در مسیر زندگی خود با موضوعات گوناگونی روبه‌رو می‌شود؛ اما آنچه مسیر او را مشخص می‌کند سطح دانایی او است. فردی که دانایی مؤثر داشته باشد مسئولیت کارهایش را می‌پذیرد و دنبال مقصر نیست در حقیقت از اشتباه تجربه می‌سازد و در سختی‌ها دچار آشفتگی نمی‌شود. اگر انسان فقط سواد داشته باشد و به آن عمل نکند آن دانسته‌ها تبدیل به منیت و غرور می‌شود؛ حتی می‌تواند او را از مسیر درمان خارج کند. آقای مهندس می‌فرمایند: بسیاری از انسان‌ها سواد دارند؛ اما به قدرت تشخیص دست نیافته‌اند که چه عملی به نفع یا به ضررشان است؛ بنابراین سواد به‌تنهایی نمی‌تواند انسان را از تاریکی خارج کند.

دانایی یعنی تشخیص راه درست از نادرست است. اگر فردی زیباترین مطالب را بداند و نتواند درست را از نادرست تشخیص دهد دچار گمراهی و سقوط می‌شود. دانایی مؤثر یعنی فرد آنچه را می‌داند در عمل به اجرا درآورد. در کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر دانایی و سواد را این‌گونه بیان می‌کند: «میزان دانایی سواد نیست، تمدن نیست، مانند انسان بودن به لباس پوشیدن نیست؛ باید انسانی اندیشید.» با آموزش این مطالب هر فردی که در مسیر درمان قدم می‌گذارد باید هر روز از خود سؤال کند آیا من فقط می‌دانم یا به آنچه می‌دانم عمل می‌کنم؟ پاسخ به این سؤال جایگاه واقعی شخص را در مسیر روشن خواهد کرد.

آقای مهندس همواره به این موضوع اشاره می‌کنند: «که دانایی باید به ایمان تبدیل شود؛ زیرا ایمان از امنیت و اطمینان خاطر می‌آید و قطعاً فردی که ایمان داشته باشد بر این موضوع مصمم است که دانایی خود را به مرحله‌ عمل برساند و زمانی که دانایی به ایمان تبدیل شود انسان در مسیر خود ثابت‌قدم می‌‌ماند و با تعریف دیگران مغرور یا با انتقاد دیگران متزلزل نمی‌شود؛ چنین انسانی به تعادل می‌رسد و در برابر سختی‌ها استوار می‌ماند.» بنابراین می‌توان گفت تمام ادیان، بزرگان و کنگره۶۰ می‌خواهند انسان به نقطه‌ای برسد که علم زندگی را بیاموزد و با دانایی مؤثر آن را در رفتار و کردار خود جاری سازد. امید است همه ما با آموزش، تفکر و تجربه دانایی خود را تبدیل به دانایی مؤثر کنیم و در صراط مستقیم باقی بمانیم.

نویسنده: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صالحی