English Version
This Site Is Available In English

صفت در انسان قابل تغییر است

صفت در انسان قابل تغییر است

عنوان وادی دهم می‌گوید: صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است. اولین چیز این است که باید بدانیم صفت چیست؟ صفت ویژگی یا خاصیت هر چیزی است. صفت در بعضی چیزها، مثل سیاهی زغال یا شوری آب دریا صادق است که این سیاهی و شوری هرگز عوض نمی‌شود؛ ولی صفت در انسان می‌تواند تغییر کند. انسان هیچ‌گاه نمی‌تواند در گذشته باقی بماند. یک انسان خوب همیشه نمی‌تواند خوب باقی بماند، ممکن است در آینده عوض شود و همین‌طور برعکس یک انسان گناه‌کار می‌تواند در آینده توبه کند و به صراط‌ مستقیم بازگردد.

بعضی انسان‌ها همیشه دنبال این هستند که از دیگران انتقاد کنند، مانند نابینایان که در روز به‌دنبال شب می‌گردند و فقط یک نقطه منفی را پیدا می‌کنند. ابتدای این وادی پیامی دارد شهر به یک‌باره دچار طغیان می‌شود. منظور از شهر همان شهر وجودی ما است؛ ولی نسیم آرام الله پس از چندی در تمام آبادی‌ها حاکم می‌شود. عظمت و سلامتی باز می‌‌گردد و شما از آن بهره بیش‌تری می‌برید.

چه‌قدر این قانون کنگره۶۰ زیبا است. وادی‌هایی که ما روی آن‌ها کار می‌کنیم؛ گویی چهارده قانون یا چهارده پله‌ نردبان است که انسان را به بالا هدایت می‌کنند. وادی دهم هم هشدار، هم امید به بازگشت می‌دهد. این وادی می‌گوید: هر کجا هستی می‌توانی برگردی، محکوم به نابودی نیستی. هم صعود، هم سقوط است. امکان دارد الآن ثروتمند باشیم؛ ولی فردا ثروتی نداشته باشیم، الآن صادق باشیم؛ ولی بعداً آدم‌کش شویم. شاید فردا بالا برویم یا پایین بیاییم‌‌. ما با اختیاری که داریم می‌توانیم زندگی خود را ترمیم کنیم و دیگران نقش کم‌رنگی در زندگی ما دارند.

همه‌ انسان‌ها قادر هستند در هر نقطه که قرار دارند و هر صفتی را که با خود حمل می‌کنند، آن را تغییر دهند. این توانایی تغییر را خداوند به انسان داده است. انسان‌هایی که خوب هستند، نیاز به تغییر ندارند؛ ولی انسان‌هایی که خوب نیستند، می‌توانند تغییر کنند و خوب شوند. در وادی دهم آقای‌ مهندس درباره‌ اضداد صحبت می‌کنند. ایشان می‌‌فرمایند: تا زمانی‌که معنی نفرت را ندانیم، مفهوم عشق را لمس نخواهیم کرد و تا رنگ سیاه را ندیده باشیم از رنگ سفید چیزی درک نمی‌کنیم‌؛ اگر غم نباشد، معنی شادی را درک نمی‌کنیم؛ اگر بدی نباشد، ارزش خوبی را نمی‌دانیم.

در جهان سه مؤلفه وجود دارد: نور، صوت و حس. این سه مؤلفه تمام نظم و نظام هستی را به‌وجود می‌آورند. نور در هستی فرمان می‌دهد. در تمام آفرینش نور فرمانده است. در قرآن آمده است که خداوند نور زمین و آسمان است. نور لطیف‌ترین چیزی است که ما در جهان داریم و فقط طیفی از آن را می‌بینیم. با صوت می‌توانیم قسمت کمی از اصوات را در جهان بشنویم. اصوات وظیفه انتقال را بر عهده دارند. اصوات می‌توانند ارتباط بین اجزای هستی و نیستی را فراهم نمایند. صوت به تنهایی معنایی ندارد؛ ولی وقتی پشت سر هم قرار می‌گیرد معنا پیدا می‌کند؛ اگر صوت نبود، اتصال، حیات، زندگی، نوشتن و کلام هم ممکن نبود.

منبع: سی‌دی‌های وادی دهم
نویسنده: همسفر نغمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دوم)
رابط‌خبری: همسفر فرشته رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دوم)
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون هفتم) دبیر اول سایت
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) نگهبان سایت
نمایندگی همسفران شهرری

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .