تقدیر یعنی نامه پیشین

جناب مهندس در سی‌دی قانون می‌فرمایند: همیشه بین فلاسفه و بزرگان بحث بوده که زندگی جبر است یا اختیار؟! به اعتقاد آقای مهندس زندگی ما بر مبنای سه پارامتر می‌باشد؛ یکی جبر که همان تقدیر ماست و ما خودمان آن را رقم می‌زنیم، دیگری خواست که تحت عنوان اختیار از آن یاد می‌شود و شاخه سوم فرمان الهی است. به دیگر سخن تنها خواسته من مطرح نیست که بگویم فلان چیز را می‌خواستم پس چرا نشد؟! در تمام ابعاد زندگی ما این سه ضلع مؤثر هستند.
نکته مهم این است که وقتی از تقدیر به عنوان جبر نام می‌بریم، بایستی بدانیم این جبری نیست که به ما تحمیل شده باشد. برای روشن شدن موضوع، آقای مهندس مثال چک را می‌زنند؛ چکی را که امروز می‌کشیم بایستی در تاریخ وصول، آن را پاس کنیم و به این معنی است که ما هر کاری انجام بدهیم قدر مسلم نتیجه‌اش به خودمان بازمی‌گردد.
ما به فرمان الهی و تقدیر کاری نداریم؛ چراکه آن‌ها کار خودشان را انجام می‌دهند، چیزی که برایمان مهم است خواست ماست که تقدیر فردایمان را رقم می‌زند. اگر یک ضدارزش مانند غیبت کردن، دروغ گفتن یا قضاوت کردن را انجام می‌دهم با این اعمال تقدیر فردایم را رقم می‌زنم. برای مثال اگر مسافرم مصرف‌کننده شد، این نتیجه عملکرد گذشته خودش بوده و اکنون هم با خواست و اراده خودش به درمان و رهایی رسیده است. در نتیجه این خواست و تقدیر، من نیز در این سیستم قرار گرفتم و در حال حاضر از آموزش‌های ناب کنگره بهره‌مند می‌شوم.
در ادامه آقای مهندس پارامتر تقدیر را بیشتر باز کردند و فرمودند: تقدیر یعنی نامه پیشین و مانند تیری است که از چله کمان رها شده و قطعاً به هدف می‌خورد. ما همیشه در حال امتحان دادن هستیم؛ به بیانی دیگر کاری که امروز انجام می‌دهیم تقدیرش فرداست و کاری را که دیروز انجام ‌داده‌ایم امروز نتیجه‌اش را می‌بینیم. اتفاقاتی که برایمان رخ می‌دهد هم فرمان الهی در آن دخیل است و هم تقدیر که نباید از هیچ کدام ناراحت شویم.
انسان موجودی است که بقاء دارد و با مرگ از بین نمی‌رود؛ ولیکن ترس از گذشته و آینده همراه اوست. قبل از کنگره ترس از آینده داشتم، همیشه به گذشته فکر می‌کردم و از زندگی‌ام لذت نمی‌بردم. اکنون در این بستر آموزشی یاد گرفته‌ام که از گذشته درس بگیرم، برای آینده برنامه‌ریزی داشته باشم و در زمان حال زندگی کنم؛ زیرا تنها در این صورت می‌توانم به معنای واقعی زندگی کنم. موضوع دیگر آن‌که بدانیم اگر برایمان مشکلی پیش می‌آید ممکن است منفعتی هم در آن باشد؛ چه بسا منفعتی برای بُعدهای بعدی. در نهایت بایستی اعمالمان را نگاه کنیم و تزکیه و پالایش انجام دهیم تا افکارمان آرام شود. نکته پایانی این‌که در رابطه با موارد منفی و مسائلی که به ما مربوط نمی‌شود تفکر نکنیم؛ چراکه از ما انرژی می‌گیرند. بایستی با دوستانی معاشرت داشته باشیم که از آن‌ها انرژی بگیریم.

منبع: سی‌دی قانون (بنیان کنگره۶۰: مهندس حسین دژاکام)
نویسنده: همسفر هاجر رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهاردهم)
رابط خبری و ویرایش: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهاردهم)
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر امیره (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر علیرضا