ما انسانها در مسیر زندگی باید بیاموزیم که در گذشته متوقف نشویم و بابت وقایع گذشته حسرت و تأسف نخوریم. آنچه بوده، بخشی از تقدیر و فرمان الهی است. بحث دیرینه جبر و اختیار در نگاه بزرگان همچون مولانا و خیام مطرح بوده است. آقای مهندس نیز آن را در سهشاخه بیان میکنند: جبر یا تقدیر، اختیار و فرمان الهی که کل زندگی برمبنای این سه درحرکت است. تقدیر همان «نامه پیشین» است؛ یعنی نتیجهی اعمالی که انجام دادهایم، روزی به خودمان بازمیگردد. درواقع آنچه میکاریم، همان را برداشت خواهیم کرد. اگر عشق و نیکی بکاریم، نیکی برداشت میکنیم و اگر نفرت بکاریم، نفرت برداشت میکنیم. تقدیر مانند تیری است که از چله کمان رهاشده و دیگر راه بازگشت ندارد. بخشی از تقدیر پیش از تولد برای ما رقم خورده، بخشی در روز الست و بخشی نیز در طول زندگی ما شکل میگیرد؛ حتی پس از مرگ هم آثار اعمالمان به ما میرسد؛ اما در کنار تقدیر، فرمان الهی قرار دارد که هم در زندگی فردی و هم جمعی نقش ایفا میکند.
انسان موجودی فناناپذیر است و چیزی که او را میآزارد، ترس از گذشته و آینده است؛ درحالیکه حقیقت زندگی در زمان حال جریان دارد. اغلب ما برای روزی که نمیدانیم کی خواهد آمد، مال و ثروت جمع میکنیم؛ درحالیکه باید هنر زیستن در لحظه حال را تمرین کنیم. کسی که در زمان حال زندگی میکند، ترسی ندارد؛ زیرا این بزرگترین سرمایهی زندگی است. از گذشته باید درس گرفت و برای آینده برنامه ریخت؛ اما زندگی کردن در لحظه حال ارزشمندترین هنر است؛ حتی تقدیرهای ناخوشایند هم پرده از رازهای پنهان برمیدارند. برای آنکه در زندگی به نتیجهای نیک برسیم؛ باید در صراط مستقیم حرکت کنیم، بهسوی ارزشها برویم و از ضد ارزشها فاصله بگیریم. در حقیقت، بخشی از سختیها تقدیر ماست و بخشی فرمان الهی است؛ اما مهمترین بخش، اختیار امروز ما است؛ زیرا تصمیمها و قضاوتهای امروز، تقدیر فردای ما را میسازد؛ اگر امروز ظلم کنیم و دل انسانی را بلرزانیم، فردا همان لرزش به سراغ خودمان بازمیگردد؛ پس هنر زندگی در لحظه، حرکت در مسیر ارزشها و انتخاب درست امروز، آینده ما را رقم خواهد زد.
منبع: سیدی قانون
تایپیست: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر فهیمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
ارسال: راهنما همسفر مهتاج نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اردستان
- تعداد بازدید از این مطلب :
145