خدای خودم را شکر میکنم که در کنگره هستم و دارم آموزش میبینم. در مورد سیدی پرواز صحبتهایی که بین استاد شاگرد است، میگوید که اگر من به تلاش خودم ادامه میدهم، ولی بعضی مواقع غمگین هستم، از این همه نامردیها و چون هنوز سفر اولی است و با مشکلات دست و پنجه نرم میکند.
به خاطر همین اوضاع و احوالش درست نیست و برای حل مشکلاتش خیال میکند که تقصیر دیگران است. من از این سی دی برداشت میکنم که اگر مسیر آدم درست نباشد، به خاطر همین اگر شب و روز هم تلاش کند، در گرما سرما هم تلاش کند، اگر مسیرش درست نباشد، کلاً تلاشش بیهوده میماند.
با اینکه میدانیم دروغ گفتن، خیانت کردن، همه اینها اشتباه است و باز هم انجام میدهیم و این برمیگردد به جهل و ناآگاهی ما. بعد جناب مهندس در اینجا گفتند که اگر ما ورشکست بشویم و همه مشکلاتی که برایمان پیش میآید، همه برمیگردد به خود ما که مسیر اشتباه رفتیم و نباید مقصر دیگران را بدانیم.
در مورد چاقی صحبت کردند که در کنگره ۶۰ چاقی درمان شده و یک حدیثی از پیامبر گفتند که میگویند چیزی در شما مثل معده هست که معده مثل آشپزخانه است. اینجا جناب مهندس اشاره میکند که بدن انسان نزدیک به ۴۰ میلیارد سلول دارد که برای شمردنش ۳۳ سال طول میکشد.
نتیجهگیری که من از این سی دی میکنم، این است که محبت واقعی بهترین اتفاقها را سعادتها را در خانه ما به وجود میآورد. اصولا زندگی و حیات جوری باید برنامهریزی بشود که چیزی کران ندارد، حتی انسان هم کران ندارد و کران ما معلوم نیست، ما کی تمام میشویم اصلاً معلوم نیست.
از روز ازل بودهایم و قبل از ازل هم بودهایم و ازقبل از ازل پیمان بستهایم و این کلا کران ندارد و از روز مرگ قفس ساختیم که باز پرواز میکنیم. این تا کجا میرود؟ اصلاً نمیدانیم غم بی پایان، غم پایان ندارد، شادی کوتاه و لحظهای و گذرا است. دردهای مختلف، از دانشهای کشف نشده است.
نویسنده: همسفر ثریا رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون یکم)
ویراستاری و ارسال: همسفر یلدا رهجوی راهنما همسفر نسرین (لژیون یکم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابهر
- تعداد بازدید از این مطلب :
60