همه ما در حال سفر کردن هستیم و حرکت ما از زمانی که مسئولیتی را قبول میکنیم، شروع میشود. در این مسیر سه مسئله به وجود میآید: با تلاش مداوم، مسئولیتهایمان بیشتر میشود، در مسئولیتها زیادهخواه میشویم و با این اتفاق، آرامش ما از بین میرود. مسئولیت باعث قدرت، اعتمادبهنفس و انضباط در انسان میشود. انسانی که مسئولیت نداشته باشد، در جایگاه خودش قرار ندارد و در رنج و عذاب است.
زمانی که انسان مسئولیتی را میپذیرد، کارش را باید به نحو احسن انجام دهد و سعی کند که به دیگران نیز آموزش دهد. سیستم کنگره نیز بر اساس آموزش و خدمت پیش میرود. برای مسافر و همسفر در سفر اول، شرایط از جهاتی ایدهآل است؛ زیرا دائماً مورد حمایت و پذیرایی قرار میگیرند. طبیعی است که چنین فردی با غبطه به جایگاه راهنما و مرزبان نگاه کند و آرزوی تجربه آن را در سر داشته باشد؛ اما اگر این نگاه معکوس شود و یک راهنما یا مرزبان به جایگاه سفر اولی حسرت بخورد، نشاندهنده آن است که دچار «گره مسئولیت» شده است.
قاعده این است که انسان به گذشته بازنگردد؛ مگر آنکه کاری را ناتمام گذاشته باشد. طبق وادی یازدهم، ما باید با ایجاد اختلاف پتانسیل در درون، از خدمت کردن لذت ببریم تا انگیزهمان حفظ شود؛ اگر فرصت خدمت را از دست بدهیم، هرچند به درمان برسیم؛ اما بدون تجربه این جایگاهها از کنگره خارج میشویم و لذت واقعی سفر را از دست میدهیم.
گاهی ترس، مانع پذیرش مسئولیت میشود و گره مسئولیت را به وجود میآورد و گاهی نیز طمع در نگه داشتن یک مسئولیت، باعث میشود که فرد به دیگران کمک ننماید و یا حتی به دیگران اطمینان نداشته باشد و باعث ناراحتی و رنج خود و اطرافیانش شود . در پایان، باید جایگاه خود و دیگران را به درستی درک کرده و از تکبر و خودبزرگبینی پرهیز کنیم.
منبع: سیدی گره مسؤلیت
نویسنده: همسفر فریناز رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
عکاس: همسفر نادیا رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر انسیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)
ویرایش: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول) دبیر سایت
ارسال: همسفر رقیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی بندرعباس
- تعداد بازدید از این مطلب :
29