عقل نشان از قدرت مطلق

جلسه سوم از دوره پنجاه‌وسوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی پرستار به استادی همسفر انسیه، نگهبانی همسفر اشرف و دبیری همسفر صدیقه با دستور جلسه «وادی ششم (حکم عقل را در قالب فرمانده، کاملاً اجرا نمائیم.) و تاثیر آن روی من» روز سه‌شنبه ۲۸ مردادماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد

خدا را شکر که در کنار شما عزیزان هستم، اما دستور جلسه امروز وادی ششم و تأثیر آن روی من است. همان‌طور که شما عزیزان می‌دانید وقتی که ما وارد کنگره۶۰ می‌شویم دستور العمل‌ها از وادی اول شروع می‌شود. وادی اول می‌گوید: «با تفکر ساختارها آغاز می‌گردد.» یعنی هر کاری که می‌خواهیم انجام بدهیم، باید بر اساس تفکر باشد. وادی‌ها ادامه دارد تا به وادی پنجم می‌رسد.

وادی پنجم اشاره می‌کند که ما برای این‌که به آرامش برسیم، برای این‌که به صلح برسیم و از استرس، اضطراب و ناامیدی دوری کنیم، باید پله‌ها را یکی‌یکی طی کنیم. این پله‌ها عبارت است از ضد ارزش‌ها، صبر، خودداری، قناعت، پس‌انداز، توکل و رضا. ما باید این مسیر را طی کنیم تا به آن آرامش برسیم.

وادی ششم ورود به عقل و فرمان عقل است. عقل چیست که این‌ همه ارزش دارد؟ در کتاب عشق می‌گوید: «حتماً باید این مراحل طی شود تا به آن برسیم.» در وادی ششم آقای مهندس خیلی خوب توضیح می‌دهند: عقل نشان از قدرت مطلق دارد، فر ایزدی است، آغاز و پایانی مشخص ندارد و ما همیشه باید برای رسیدن به فرمان عقل در پی آن باشیم. همیشه باید تلاش کنیم تا به تکامل عقل برسیم، زیرا عقل فرماندهی جسم ماست؛ جسمی که در اختیار ماست، شهر وجودی ماست و به یک فرمانده لایق نیاز دارد.

ما باید این مراحل را طی کنیم تا یک فرمانده لایق بشویم که بتوانیم به‌موقع هم فکر کنیم، هم تصمیم بگیریم و هم جسم خودمان را مدیریت کنیم. اگر فرمانده لایقی نباشیم، همان‌طور که تک‌تک ما در دوران اعتیاد تجربه کردیم، اولین چیزی که اعتیاد از ما می‌گیرد، خود ماست؛ فرماندهی عقل ماست که در اختیار مواد مخدر قرار می‌گیرد و ما هیچ اختیاری نسبت به جسم خودمان نداریم.

فرمانده نالایقی می‌شویم تا زمانی که سفر شروع شود و ادامه پیدا کند. وقتی دوباره این فرماندهی را پس بگیریم، می‌دانیم چه حال خوبی پیدا می‌کنیم، البته این مسئله کم‌کم و به‌تدریج صورت می‌گیرد و سرعتی ندارد، باید صبر کنیم، زیرا فرماندهی عقل به‌تدریج جسم را به دست می‌آورد و ما می‌توانیم از این فرمانده لایق استفاده کنیم؛ هم خوب زندگی کنیم و هم اجازه بدهیم دیگران زندگی کنند، چون موقعی که ما زندگی نمی‌کنیم، اجازه زندگی را هم از دیگران می‌گیریم. وقتی حالمان خوب نیست، حال خوش را هم از دیگران می‌گیریم. وقتی هر کار ضد ارزشی انجام می‌دهیم، به دیگران هم منتقل می‌کنیم.

در وادی ششم آقای مهندس می‌گویند: شما باید در این مسیر قرار بگیرید و این فقط تفکر نیست؛ بلکه همراه با رفتن است. این یعنی حرکت کردن و رسیدن. کل وادی ششم این را مشخص می‌کند که باید حرکت کنیم تا بتوانیم به دست بیاوریم. اگر حرکتی انجام ندهیم و در سکون بمانیم، هیچ اتفاقی برای ما نخواهد افتاد.

وقتی در مسیر ارزش‌ها باشیم، دریافت ما بیشتر می‌شود. آقای مهندس مثالی زیبا در وادی ششم می‌زنند: خورشید به تمام هستی می‌تابد و عقل مانند خورشید است که به تمام وجود ما می‌تابد. حالا ما هستیم که چه‌قدر از این عقل استفاده کنیم. ممکن است در ابتدا از یک روزنه کوچک دریافت کنیم و بهره‌مان اندک باشد، اما هر چه در مسیر ارزش‌ها حرکت کنیم، عقل به تکامل بیشتری می‌رسد و این روزنه بزرگ‌تر می‌شود. پس ارتباط مستقیم دارد؛ اگر در مسیر ارزش‌ها قرار بگیریم، عقل به تکامل بیشتری می‌رسد و اگر عقل به تکامل بیشتری برسد، کمک می‌کند که در مسیر ارزش‌ها قرار بگیریم و حال خوبی داشته باشیم.

امیدوارم که همیشه بیاموزیم در مسیر ارزش‌ها قرار بگیریم، در صراط مستقیم باشیم و عجله نکنیم. آقای مهندس همیشه تأکید می‌کنند: «از چیزهای کوچک شروع کنید.» مثلاً عقل می‌گوید الان وقت خواب است. من خودم همیشه ساعت خوابم دیر بود، اما سعی کردم کم‌کم آن را جلوتر بیاورم. به فرض اگر دوازده و نیم می‌خوابیدم، لازم نیست یک‌دفعه ساعت ده بخوابم. کم‌کم و قدم‌به‌قدم آن را کم کردم.

تمام کارها همین‌طور است؛ لازم نیست یک‌ دفعه از پله اول روی پله آخر برویم. باید قدم‌به‌قدم برویم. وقتی این مسیر را طی می‌کنیم، حال خوبی پیدا می‌کنیم. وقتی به مرحله تکامل عقل برسیم، وارد مرحله «شو شود» می‌شویم. آن‌وقت هر چه تصمیم بگیریم، انجام می‌دهیم و می‌بینیم چه حس خوبی داریم. مرحله «شو شود» همین است؛ یعنی هر قدمی که برمی‌داریم، از طرف فرمان عقل است.

وقتی حالم خوب است، هم خودم را تحسین می‌کنم، هم خدا را شاکرم و هم سعی می‌کنم بیشتر در این مسیر قرار بگیرم. امیدوارم تک‌تک ما بتوانیم تجربه‌های خوبی داشته باشیم. چون هر کدام از ما واقعاً روزهای سختی را گذرانده‌ایم و لایق این هستیم که زندگی خوب و حال خوشی داشته باشیم و بهترین زندگی را تجربه کنیم.

مرزبانان کشیک: همسفر فاطمه و مسافر رسام
تایپیست: همسفر هدیه رهجوی راهنما همسفر فرزانه (لژیون یکم)
عکاس: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
ویرایش: همسفر نیلوفر رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر ملیحه (لژیون یازدهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی پرستار