آموزش های کنگره همانند خورشیدی که بر همه یکسان می‌تابد

منبع: نمایندگی رضا
سه شنبه 28 مرداد 1404

تعداد بازدید از این مطلب : 357

آموزش های کنگره همانند خورشیدی که بر همه یکسان می‌تابد

چهاردهمین جلسه از دوره دهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی رضا مشهد، به استادی راهنمای محترم مسافر جواد، نگهبانی مسافر خسرو و دبیری مسافر محمود با دستورجلسه "وادی ششم و تاثیر آن روی من" سه شنبه 28 مرداد ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سلام دوستان جواد هستم یک مسافر

شکر خداوند را به‌جا می‌آورم که اجازه بودن و توفیق خدمت به من عطا شد و خوشحالم که امروز در جمع بهترین بندگان خدا در نمایندگی رضا فرصت خدمت دارم از جناب مهندس و خانواده محترم ایشان و همچنین دیده‌بان‌های گرانقدر سپاسگزارم به جهت فراهم کردن این بستر ارزشمند. از گروه مرزبانی و استاد عزیزم حمید آقا نیز تشکر می‌کنم که امروز اجازه دادند من در بین شما باشم و در این جایگاه خدمت کنم. کنگره ۶۰ بر پایه چهارده ستون مستحکم بنا شده است؛ ستون‌هایی که همان وادی‌های جاری در هستی هستند و برای استوار شدنشان، سختی‌ها و رنج‌های بسیاری تحمل شده است. اگر بخواهم در خصوص دستور جلسات وادی‌ها نظر بدهم، باید بگویم؛ برای حرکت به سمت عشق و فردوس، لازم است این قوانین و وادی‌ها را بیاموزیم و به آنها عمل کنیم. تنها در این صورت است که می‌توانیم جایگاه خود را تغییر دهیم و در موقعیت‌های بهتری قرار بگیریم. در پنج وادی اول که به وادی‌های پندار معروف‌اند ما تفکر را می‌آموزیم؛ اینکه تفکر چیست، جنس آن از کجاست و چگونه از یک نقطه معلوم به یک نقطه مجهول در مسیر مشخصی حرکت می‌کند. در وادی دوم، امید را می‌آموزیم؛ اینکه ما بی‌هیچ نیستیم و هرکدام از ما در این هستی رسالتی بر دوش داریم. وقتی خداوند ما را «اشرف مخلوقات» نامیده و به خود «احسن الخالقین» گفته است، پس باید نهایت تلاش‌مان را بکنیم تا به حقیقت وجودی خود برسیم. در وادی سوم، باور و پذیرش مسئولیت را یاد می‌گیریم. اینکه همه چیز از من آغاز می‌شود و با تأکید بر کلمه باید، مسئولیت زندگی‌ام را می‌پذیرم. وادی چهارم، به مقوله اعتیاد می‌پردازد؛ موضوعی که برای هر فرد در هر مقطعی از سفر، معنای خاصی دارد. در سفر اول، برای من روشن شد که باید مسائل حیاتی خود را بشناسم و بپذیرم که انجام آنها به عهده خود من است. در وادی پنجم، بر عمل کردن به وادی‌های قبل تأکید می‌شود؛ یعنی آموخته‌هایمان را وارد عمل کنیم. وادی ششم، حکم عقل را در قالب فرمانروا مطرح می‌کند. من تازه درک کرده‌ام که این وادی چه معنایی دارد. عقل هر حکمی که صادر کند اگر اشتباه باشد خودش را سرزنش نمی‌کند. به رسمیت شناختن فرماندهی عقل، نکته‌ای بسیار کلیدی است که هر رهجو باید آن را بیاموزد. در سفر اول، این یعنی پذیرفتن اینکه عقل فرمانده است و ما موظفیم براساس داده‌ها و آموزش‌های درست، فرمان‌های عقل را اجرا

کنیم؛ مثل بیدار شدن به موقع و مصرف دارو سر ساعت مشخص. پرسش این است: آیا همه ما حاضر هستیم این کارها را انجام دهیم آموزش‌های کنگره، توسط آقای مهندس و اساتید گرانقدر، به ساده‌ترین شکل و به‌طور یکسان در اختیار همه ما قرار می‌گیرد؛ همانند خورشیدی که بر همه یکسان می‌تابد. اما سؤال اینجاست: آیا همه ما به یک اندازه از آن بهره‌مند می‌شویم؟ آیا داده‌های درستی به عقل می‌دهیم یا هنوز گرفتار جنگ میان عقل و نفس هستیم من خودم همیشه به دنبال انجام کارهای بزرگ بودم، در حالی که حکم عقل چنین چیزی را نمی‌گفت. عقل می‌گفت برای کنار گذاشتن مواد، باید ذره‌ذره آموزش بگیرم و بر اساس پروتکل ۱۰ یا ۱۱ ماهه پیش بروم؛ نه اینکه شب مصرف کنم و صبح بگویم ترک کرده‌ام.