وادی ششم به ما میآموزد که عقل، بالاترین قدرت و فرمانروای درونی ماست. عقل همان بخشی از وجود ماست که میتواند درست را از نادرست تشخیص دهد و مسیر رسیدن به آرامش و رهایی را نشان بدهد. اما این فرمانروا همیشه بینقص عمل نمیکند؛ زیرا عقل هم نیاز به آموزش، تجربه و پالایش دارد. اگر عقل تحت تأثیر هوسها، تعصبها یا منافع کوتاهمدت قرار بگیرد، تصمیمهایش به جای رهایی، ما را به اسارت میکشاند.
در این وادی یاد میگیریم که باید فرمانهای عقل را بشناسیم، درستترین تصمیمها را انتخاب کنیم و مهمتر از آن، با اراده و شجاعت این تصمیمها را در عمل اجرا کنیم. عقل مانند پادشاه یا فرماندهای است که تمام اعضا و قوای وجود انسان را هدایت میکند. اگر عقل سالم باشد، تصمیمها درست خواهند بود؛ اگر عقل آلوده باشد، مسیر اشتباه خواهد بود. عقل سالم بر پایه دانش، تجربه، آموزش و عمل به ارزشها تصمیم میگیرد. عقل آلوده تحت تأثیر منافع کوتاهمدت، هوسها و ضدارزشهاست.
در زمان مصرف مواد، عقل تحت سلطه خواستههای کاذب قرار میگیرد. با پاکسازی جسم و آموزش، عقل دوباره جایگاه واقعی خود را پیدا میکند. برای تقویت عقل باید آموزش دیدن و تجربه کردن را جدی گرفت، با افراد دانا مشورت کرد، قوانین الهی و انسانی را رعایت نمود و از ضدارزشها (دروغ، غیبت، قضاوت نادرست و …) دوری جست. فقط دانستن کافی نیست؛ باید تصمیم عقل را اجرا کرد، حتی اگر سخت باشد. اجرای حکم عقل تمرین و اراده میخواهد.
وقتی این وادی را در زندگی خودمان اجرا کنیم، تغییرات بزرگی رخ خواهد داد. قبل از هر تصمیمی مکث میکنم و از خودم میپرسم: «آیا این انتخاب در بلندمدت به نفع من و دیگران هست؟» کمتر از گذشته عجولانه واکنش نشان میدهم و بیشتر به پیامد کارها فکر میکنم. حتی در سختترین لحظات، تلاش میکنم فرمان عقل را بالاتر از احساسات لحظهای یا وسوسهها قرار بدهم. یاد میگیرم که سکوت گاهی هوشمندانهترین تصمیم است و عمل نکردن به کار اشتباه، خودش یک عمل بزرگ محسوب میشود. این وادی باعث میشود حس رضایت و آرامش بیشتری پیدا کنم چون میدانم پشت هر انتخابم فکر و آگاهی بوده است، نه هیجان و هوس.
پیام این وادی این است که وادی ششم فقط یک جمله زیبا نیست؛ یک مسیر عملی برای زندگی کردن است. اگر عقل را بهعنوان فرمانروای بزرگ زندگیمان بپذیریم و به آن آموزش، تجربه و تغذیه سالم بدهیم، این فرمانروا ما را به سوی امنیت، آرامش و رشد هدایت میکند. اما اگر عقل را نادیده بگیریم و افسار زندگی را به دست هوسها بسپاریم، دیر یا زود کشتی زندگیمان به صخرهها برخورد خواهد کرد.
پس هر روز، هر لحظه و در هر تصمیم این سؤال را از خودمان بپرسیم: «آیا این کاری که میکنم، مورد تأیید فرمانروای بزرگِ درونم هست؟» پاسخ صادقانه به همین سؤال میتواند مسیر زندگی را تغییر دهد.
نویسنده: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون نهم)
رابط خبری: همسفر فیروزه رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون نهم)
ویرایش و ارسال: همسفر نگین رهجوی راهنما همسفر عطیه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارتش
- تعداد بازدید از این مطلب :
42