اولین جلسه از دور هشتم لژیون سردار نمایندگی عمان سامانی شهرکرد، به استادی دنور محترم مسافر محسن و نگهبانی دنور محترم مسافر حمزه و دبیری دنور محترم مسافر وحید با دستور جلسه «وادی ششم و تأثیر آن روی من» در روز سه شنبه ۱۴۰۴/۰۵/۲۸ رأس ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار نمود.
سلام دوستان محسن هستم یک مسافر.
با کسب اجازه از حضور تکتک پیشکسوتان و راهنماهای عزیز و ضمن تشکر از نگهبان جلسه و عرض تبریک به نگهبان و دبیر و خزانهدار جدید صحبت خودم را آغاز میکنم.
انشاءالله که سال پر برکتی در کنگره داشته باشیم و برای همه ما اتفاقات خوبی رقم بخورد. شعبه عمان سامانی در این سالها نشان داده که در جایگاههای خدمتی مختلف، حرفی برای گفتن دارد و امروز مسئولیت ادامه این حرکت و انتقال آن به آیندگان به گردن ماست.
دستور جلسه این هفته وادی ششم است. حکم عقل را در قالب فرمانده، کاملا اجرا کنیم. آقای مهندس میفرمایند که بین فرماندهی عقل و فرماندهی نفس اماره از نظر مکانی یک مو فاصله است و از نظر زمانی هزاران سال. تفاوت نفس اماره و حکم عقل، در تفکری است که پشت حضور و خدمت ما در کنگره است. آن تفکر من، که باعث میشود در لژیون سردار حضور پیدا کنم و خدمت مالی انجام دهم چیست؟ به عبارتی، من چرا خدمت میکنم؟
دیدهبان محترم آقای زرکش، در یکی از صحبتهای خود به زیبایی عنوان کردند؛ عدهای هستند که تمام سیدیها را حفظ هستند، تمام کتابها را خواندهاند اما در لژیون سردار حضور پیدا نمیکنند و این یعنی، درکی از آموزشها پیدا نکردهاند. کسی که کنگره را درک کرده باشد، بخشش میکند چرا که به عمق و عظمت کنگره پی برده و آن هدف والای پشت کنگره را فهمیده است.
خودم را میگویم، گاهی کل دغدغه و افکار و اندیشه من حول مادیات میچرخد. ما در لژیون سردار از مال خود گذشت میکنیم و ثابت میکنیم که بالاتر از مادیات انسانیت است و آنچه که میتواند به ما آرامش دهد بخشش و خدمت به انسانهاست.
همین خدمت که میگویم، خودش نوعی از بخشش است. کسانی که در کنگره خدمت میکنند، از وقت و مال و زندگی خود میزنند تا به کسی که به کمک نیاز دارد دست یاری برسانند و این خودش بالاترین بخشش است، اما بالاتر از آن، خدمت در لژیون سردار است. لژیون سردار قلب کنگره است و تمامی قسمتهای کنگره را تحت تأثیر قرار میدهد. هر ساختاری حتی اگر آموزش خوبی هم داشته باشد اگر منابع مالی نداشته باشد، نمیتواند آن آموزشها را اجرایی کند.
بخشش ما در کنگره، مانند بذری است که امروز میکاریم و روزی ثمره آن به ما بازخواهد گشت، شاید سالها بعد. اینطور نیست که بگوییم من امروز بخشش میکنم و انتظار دارم یک ماه دیگر چند برابر آن به من برگردد. کما اینکه این راهی که امروز در آن پا گذاشتهایم، برکتی است که به ما داده شده و ما با شرکت در لژیون سردار در حال بازپرداخت آن هستیم. ما تمام پول و زندگی و لحظات عمر خود را در تاریکیها از دست دادیم و با لذتی زودگذر معاوضه کردیم، اما کنگره آنچه را که از دست ما رفته بود، به ما برگرداند.
امروز حضور شما عزیزان در این لژیون، نشان میدهد که آموزشهای کنگره را درک کردهاید و به این باور رسیدهاید که گذشتگانی بودهاند که از مال خود گذشتند تا من امروز در این جایگاه باشم؛ پس من هم باید در حد توانم از مال خود بگذرم تا این مسیر ادامه پیدا کند و آیندگانی که نیاز به این آموزشها و این صندلیها دارند، بینصیب نمانند.
صحبت خودم را با جملهای از آقای مهندس به پایان میرسانم که میفرمایند؛ هر عمل خوب یا بدی که انجام دهی، مانند رودی است که در هستی به جریان انداختهای و غیرممکن است که روزی از آن رود، لبی تر نکنی.
از اینکه به صحبتهای من توجه کردید از شما سپاسگزارم.

نگارش: مسافر حمید لژیون نوزدهم
عکسبرداری: مسافر ابوالقاسم لژیون یکم
تنظیم: مسافر جعفر لژیون نوزدهم
با احترام، مرزبان خبری مسافر وحید.
- تعداد بازدید از این مطلب :
678