English Version
This Site Is Available In English

برای شروع لازم نیست کارهای بزرگ انجام دهم

برای شروع لازم نیست کارهای بزرگ انجام دهم

حس، اولین نیروی به کارگیری قوه عقل است و اگر حس من آلوده باشد، عقل فرمان درستی صادر نمی‌کند و در نتیجه تمام کارهای من تحت امر نفس‌ اماره قرار می‌گیرد و آن‌وقت است که من از مسیر ارزش‌ها خارج شده و دانایی ذره‌ذره جای خودش را به جهل می‌دهد. قبل از ورودم به کنگره۶۰، پر از ترس، اظطراب و افکار منفی بودم و تمام خلاءهای درونم را تقصیر روزگار و خانواده می‌دانستم. همین تفکرها باعث ورود من به دنیای تاریک مصرف نیکوتین شد، رفته‌رفته و طی پانزده سال، یک نخ سیگار تبدیل به یک پاکت شد. اما بعد از آن، به جایی رسیدم که دیگر دوست نداشتم سیگار بکشم؛ ولی ترس از این که چطور می‌توانم این راه دور و دراز را طی کنم، همیشه همراه من بود، آیا اصلاً می‌توانم؟

تا این‌که وارد کنگره شدم، یک‌به‌یک به وادی‌ها رسیدم و یاد گرفتم در هر شرایط از زندگی، اول باید خوب تفکر کنم، یاد گرفتم همیشه یک نیرویی مرا حمایت می‌کند، پس ناامید نباشم، یاد گرفتم خودم مسئول تمام امورات زندگی‌ام  هستم، هیچ چیزی و هیچ کس مقصر نیست و این‌که اگر من مسئولیت خود را بپذیرم، آن‌وقت تمام خط و مرزها مشخص می‌شود، یاد گرفتم اگر می‌خواهم چیزی را به دستم آورم باید برایش تلاش و در جهت آن حرکت کنم، حرکت در جهت ارزش‌ها، حس‌های مرا پالایش می‌کند و با انجام عمل سالم، عقل فرمان درست صادر خواهد کرد.

بعد از این آموزش‌ها، وارد لژیون پرخیر و برکت ویلیام شدم. همین که شروع به تغییر کردم حس‌های یخ زده‌ام ذره‌ذره باز شدند و تازه معنای واقعی شکرگزاری را یاد گرفتم. جور دیگری به طبیعت نگاه می‌کردم: باد، خاک، گل و ... از همه چیز لذت می‌بردم. ده ماه سفر من تمام شد و آن‌جا، تبدیل اتفاق افتاد، در آزمون ویلیام شرکت کردم و خداوند لطفش را شامل حالم کرد و راهنمای ویلیام شدم. درواقع در این نقطه به واسطه خدمت کردن، ترخیص برای من اتفاق افتاد. خوشحال بودم، گویی در این نقطه توانسته بودم حکم عقل را در قالب فرمانده کاملاً اجرا کنم .

کنگره۶۰ به من یاد داد فقط تلاش کنم و منتظر نتیجه نباشم. به من یاد داد فقط شروع کنم، برای شروع لازم نیست کارهای بزرگ انجام دهم و همین‌که در جهت کارهای کوچک حرکت کنم، حکم عقل اجرا  و در نهایت جایگاه واقعی من مشخص می‌شود. در ادامه سعی کردم با فرمانبرداری، ذره‌ذره دانایی خود را بالا ببرم تا بتوانم فرمانده لایقی باشم. در آخر هم خدا را شکر می‌کنم که در کنگره قرار گرفتم و می‌توانم خدمتگزار باشم.

نویسنده: راهنمای ویلیام همسفر سپیده
ویرایش و ارسال: همسفر نرگس نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یوسُف تهران

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .