آقای مهندس در این سیدی فرمودند: «بدن انسان مثل یک خانوادهای بزرگ میباشد که در آن پدر، مادر، بچههای خردسال، جوان، افراد میانسال و مسن حضور دارند.» اگر این خانواده بخواهند با هم یک حرکتی را سریع شروع کنند قطعاً نمیتوانند آن جوان را الگوی خودشان قرار دهند؛ زیرا افراد مسن و بچههای خردسال هیچوقت نمیتوانند پابهپای آن جوان حرکت کنند؛ بنابراین باید طوری عمل کرد که تمام افراد خانواده با هم حرکت کنند. امکان ندارد ما یک دفعه از تاریکی خارج شویم. تاریکی مجموعه تمام مشکلات، کینه، فقر، انتقام و حتی اعتیاد هم شامل تاریکی میشود. حال برای خروج از تاریکی در یک لحظه امکانپذیر نمیباشد و این خروج بستگی به این دارد که من چهقدر در اعماق تاریکی فرو رفتهام؛ بنابراین همه چیز باید ذرهذره پیش برود. علم درست زندگی کردن؛ مانند شنا کردن است که باید فن آن را یاد بگیریم تا از آن لذت و بهترین بهره را ببریم.
در مسیر زندگی هر خدمتی را که انجام میدهیم؛ باید بلاعوض باشد؛ چون این مسیر، مسیری است که باعث پیشرفت در تمامی سطوح از جمله مادیات میشود؛ چرا که معنویات بار مادیات به همراه دارد. شخص همیشه خودش باید مشکلات خود را حل کند؛ زیرا کمک اطرافیان بیفایده است. هیچ انسانی به طور کامل الهی و شیطانی نیست، نیروی الهی و شیطانی دائماً در درون همه انسانها در حال مبارزه میباشند. راه زندگی بیانتها است و هیچ وقت پایانی ندارد. انس مانند گِل خام است و باید پخته شود؛ باید سختیهای زیادی را تحمل کنیم که در اثر همین سختیها است که پختهتر و آگاهتر میشویم. اگر انسان بخواهد حسها را تقویت کند باید خالصانه عمل کند و آن زمان است که میتواند به حسهای خودش کمک کند. انسان برای رسیدن به خود؛ باید قاضی خودش باشد و برای مسائل پوچ و بیارزش زندگی خود را به نابودی نکشاند. پس نتیجه میگیریم که انسان آن چیزی است که به آن فکر میکند؛ برای زندگی خوب و عالی باید در زمان حال زندگی کرد و بهترین نتیجه را از گذشته گرفت و برای آینده برنامهریزی کرد.
منبع: سیدی نردبان
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر سیما رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)
ویرایش: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر منیره(لژیون ششم) دبیر اول سایت
ارسال: همسفر منیژه رهجوی راهنما همسفر منیره(لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اسلامشهر
- تعداد بازدید از این مطلب :
66