گروه خانواده _ دستیابی به عدالت نیازمند تلاش جمعی و تغییرات ساختاری است

آقای مهندس دژاکام، بنیان‌گذار کنگره۶۰؛ که معرّف حضور همه عزیزان هستند و تقریبا همه افراد در کنگره۶۰،ایشان را می‌شناسند؛ در مورد عدالت تعاریف متعدّدی ارائه داده‌اند، به طور کلی جناب مهندس عدالت را در گرو شناخت، آگاهی و عمل سالم می‌دانند؛ به این معنی که برای برقراری عدالت، ابتدا فرد باید به شناخت، آگاهي و معرفت برسد، سپس با استفاده از این معرفت در مسیر عمل سالم قدم برداشته، تا در نهایت به تعادل و عدالت دست یابد. در کنگره۶۰، عدالت به معنای برابری مطلق نیست بلکه به این معنا است که هر کس براساس تلاش، آموزش و عملکرد خود جایگاه و نتیجه‌ای متناسب با آن را دریافت می‌کند. به عبارت دیگر ،عدالت در کنگره بر اَساس تلاش و کوشش فردی استوار است و همه افراد در شرایط یکسان قرار ندارند، و هر کس با توجه به میزان تلاش و عملکرد خود به نتایج متفاوتی دست می‌یابد.

حالا گفتگوی ارزشمند در این زمینه با راهنما همسفر معصومه ترتیب داده‌ایم تا نظر ایشان را در مورد این دستور جلسه جویا شویم. توجه شما همراهان عزیز را به بیانات ارزنده ایشان جلب می‌کنم.

همسفر معصومه و مسافرشان علیرضا با بیش‌ از ۲۰ سال تخریب، آنتی ایکس مصرفی ۲ گرم شیره کشیدنی، روش درمان Dst، داروی درمان شربت اوتی، و با کمک راهنمایی آقای علی شعبه عطار، و کمک راهنمای همسفر شکوفه، رشته ورزشی مسافرشان فوتبال، شطرنج، و رشته ورزشی همسفر معصومه، والیبال و شطرنج، طول سفر اول ۱۰ ماه و ۵ روز می‌باشد و اکنون هم به یاری خداوند بزرگ، دوستان پر مهر جناب آقای مهندس، ۶ سال و ۴ ماه و ۲۰ روز است، که آزاد و رها هستند.

همسفر معصومه در جایگاه‌های خدمتی در کاشمر: مرزبان شعبه کاشمر در دو دوره؛ انتخابی و انتصابی، راهنمای تازه واردین، ۵سال عضو لژیون سردار در کاشمر و دنور در نمایندگی بردسکن، دبیر و نگهبان لژیون سردار در کاشمر، مرزبان مالی و خبری در کاشمر، دبیر و نگهبان جلسه هماهنگی کاشمر و نگهبانی جلسه هماهنگی در بردسکن، مسؤل امتحانات در کاشمر و در حال حاضر مسؤل امتحانات و خدمت راهنمایی در نمایندگی بردسکن هستند.

 به نظر شما عدالت چه مفهومی دارد؟

عدالت کلمه زیبایی است، به زبان آوردن عدالت زیبا است و به عمل درآوردن آن سخت.

در کنگره۶۰ اوّلین مثلثی که با آن روبرو می‌شویم و به‌ عنوان آرم کنگره۶۰ می‌باشد؛ عدالت، معرفت و عمل سالم است. همه ما در کنگره، به سمت تعادل، که مفهومی از عدالت است در حرکت و تلاش هستیم. برای رسیدن به تعادل درونی و بیرونی خود، ابتدا باید کسب معرفت، دانش و آگاهی داشته‌ باشیم تا به عمل سالم و در نهایت به عدالت برسیم. عدالت در معنی کلمه یعنی تعادل، ثبات و هم ردیف بودن، به این معنا که هر چیزی سر جای خودش باشد و در مفهوم یعنی؛ هرکس به اندازه تلاش خود حقوق بگیرد، به اندازه علم و عمل خود جایگاه پیدا کند و به اندازه اشتیاق و زحمت خود به خواسته‌هایش برسد. و هر فرد با تلاش، آگاهی و عمل سالم، جایگاه خود را در این سیستم پیدا می‌کند و این جایگاه عین عدالت است، نه کمتر و نه بیشتر. 

 چه تفاوتی بین عدالت و مساوات است؟

وقتی از عدالت صحبت می‌شود، ناخودآگاه ذهن انسان متوجّه شخصی می‌شود که سنبل عدالت و محبّت است و او کسی نیست، جز علی ابن‌ابیطالب‌(ع). او کسی است که با عشق، عقل و ایمان توانست عدالت را در درون خویش تا حد اعلای خود به وجود آورد و در نهایت در رفتار خود تا جایی پیش رود که به‌عنوان سمبل عدالت شناخته شود. اوّلین برداشتی که از عدالت، در ذهن انسان خود را به نمایش می‌گذارد، برابری و یکسان بودن است؛ امّا باید گفت: که مفهوم عدالت در همه‌جا به مفهوم برابری و یکسان بودن نیست. شاید در جایی یا جاهایی مفهوم عدالت برابری باشد؛ اما در بسیاری جاها نیز این‌گونه نیست. هر جایگاهی دارای شرایط خاص خود است.

 عدالت در کنگره چه معنایی دارد؟

عدالت، کاملاً غیر از تساوى و برابری می باشد. چون همه عدالت ارزش است، ولى تساوى گاهى ارزش است و گاهى ظلم. مثلاً اگر پزشکی به تمام  مریض‌ها یك نوع دارو بدهد، یا معلّم به تمام شاگردان یك نوع نمره بدهد، بدون شک این تساوى هست، ولی عدالت نیست، زیرا مساوات و برابرى به معناى یکسان دانستن بى‌قید و شرط همۀ افراد اعّم از جاهل و عالم، متّقی و غیر متّقى، زحمتکش و غیر زحمتکش است، با آن‌که از لحاظ استعداد و توانایى با یکدیگر برابر نیستند و از هر لحاظ تفاوت‌های گوناگونی با هم دارند. عدالت این نیست که همۀ مردم از هر نظر در یک حد، یک مرتبه و یک درجه باشند، زیرا مساوات، برابری مطلق است که همه وقت و در همه موارد منصفانه و عادلانه نیست، هیچ‌گاه انسان زحمتکش و تلاش کننده با شخص تنبل و غیر متحرّک یکسان نمی‌باشد و افراد صادق، وفادار و امانت‌دار را با افراد خائن و فریب‌کار، از لحاظ ارزش و پاداش یکسان دانستن عین ظلم و بی‌عدالتی است.

 اگر ما سخت تلاش کنیم، آیا عدالت مورد نظر به اجرا در خواهد آمد؟

در کنگره عدالت یعنی؛ هرکس در هرجا و هر جایگاه قرار گرفته است، عین عدالت است، زیرا یا در آن جایگاه آموزش می‌بینند تا به ارتقاء برسند یا تقاص پس می‌دهند، که باز هم تقاص پس دادن برای ارتقاء انسان می‌باشد. تمام اعضاء در ابتدا به صورت برابر وارد کنگره می‌شوند، آموزش می‌بینند و بعد از این‌که افراد آموزش دیدند شروع می‌کنند به خدمت کردن؛ پس جایگاه افراد در کنگره بر مبنای معرفت و خدمتی که در کنگره انجام می‌دهند تعیین می‌شود، انسان با نامه‌‌ پیشین‌  پا به جهان هستی می‌گذارد. یک مصرف کننده حال خراب بودن، عین عدالت است، یک سفر اولی که روی برنامه عمل کرده و حالش خوب شده است عین عدالت است، کسی که حالش خراب است هم عین عدالت است، سفر دومی که رفته و از کنگره دور شده است عین عدالت است، سفر دومی که خدمت می‌کند و لذّت می‌برد آن هم عدالت است.

 آیا همه افراد در کنگره با هم برابر هستند؟

 قطعاً رسیدن به عدالت، نیاز به تلاش، همّت و خواسته قوی برای ادامه دادن دارد، هر چند که سخت‌کوشی و تلاش فردی می‌تواند گام‌های مثبت به سمت عدالت ایجاد کند، امّا دستیابی به عدالت واقعی نیازمند تلاش جمع و تغییرات ساختاری است، در مورد این سوال، می‌توان دو پاسخ داد؛ هم برابرند و هم برابر نیستند، در کنگره۶۰، هر کسی بر مبنای کسب دانش، آگاهی و عملکرد خود، جایگاه خود را مشخص می‌کند.

در برابر قانون‌ها و حرمت‌ها همه در کنگره باهم برابر هستند، مثلأ در کنگره همه باید سی‌دی بنویسد، دیدبان یا سفر اولی، راهنما همه باید سی‌دی بنویسند و هیچ فرقی با هم ندارد. تمام اعضا با عضویت در کنگره با هر شغل، دین و مذهبی که دارند، جهت معرّفی خود، از نام کوچک استفاده می‌کنند و القاب به هیچ عنوان به کار برده نمی‌شود، اعضا کنگره روی نقاط مشترک یکدیگر کار کرده و تنها هدف و خواسته درمان اعتیاد را است.

 همه ما در کنگره60 روی یک صندلی می‌نشینیم و همه از یک منبع آموزش می‌‌گیریم؛ امّا در بسیاری از موارد، جایگاه‌ها با هم‌ برابر نیستند، همان‌گونه که افراد بینا با افراد نابینا برابر نیستند، تازه‌وارد، یک جایگاه دارد، سفر اولی یک جایگاه دارد، سفر دومی یک جایگاه دارد، راهنما یک جایگاه دارد، مرزبان و ایجنت هر کدام جایگاه خودشان را دارند؛ بنابراین در کنگره۶۰ همه افراد از نظر جایگاه باهم برابر نیستند و هر کس بر مبنای تلاش و کوشش خود و کسب دانش و آگاهی جايگاه خود را پیدا می‌کند؛ به‌طور مثال آیا یک سفر اولی که خوب سفر می‌کند و حرف راهنما را گوش می‌دهد، با یک سفر اولی که درست سفر نمی‌کند و حرف‌های راهنما را گوش نمی‌دهد یکسان هستند؟ آیا راهنما باید با هر دو، به یک‌ شکل برخورد کند؟ آیا کسی که فرمان‌ بَردار راهنما بوده و به رهایی رسیده است، با کسی که هیچ تلاشی نمی‌کند و فرمان‌ بَردار راهنما نیست و به رهایی نرسیده؛ با هم برابر هستند؟ آیا کسانی که خدمت می‌کنند با کسانی که هیچ خدمتی نمی‌کنند برابر هستند؟ در جواب باید بگوییم خیر، با هم برابر نیستند و هر کدام جایگاه خاص خود را دارند، برخورد با این جایگاه‌ها بسیار متفاوت است و این عین عدالت است چرا که هر انسانی بر اساس دانایی و عملکرد خود جایگاه خود را می‌سازد. در صراط مستقیم، جایگاه‌ها همه خوب و مطلوب هستند و با قرار گرفتن در صراط مستقیم می‌توانیم به جایگاه‌های مطلوب برسیم؛ مانند عشق، محبّت و دوست داشتن و حتّی امکانات مادی و معنوی.

 اگر روزی احساس کنیم، در جايگاهی که هستیم، عدالت اجرا نشده، چه کاری باید انجام دهیم؟

باید در خود بازنگری داشته باشیم، یک جایی از کار ما، ایراد دارد، یا بیش از اندازه خواستیم، پیش از فرمان خواستیم، یا به اندازه تلاش نکردیم، یا هنوز وقت آن نرسیده که در آن جایگاه مورد نظر باشیم، یا به اندازه کافی آموزش ندیدیم، به هر حال باید آموزش‌ها را در نظر داشته باشیم، مثلا وادی پنجم، خیلی میتواند به ما کمک کند، همان هفت پلّه، دوری از ضد ارزشها، خودداری، قناعت، پس‌انداز، توکّل، تسلیم و رضا.

این هفت پلّه به ما گوشزد می‌کند که برای عدالت، مرز شخصی نگذار، صبر کن، تلاش کن، ساکن نباش، ناامید نشو، ادامه بده، توکّل کن و به امر و فرمان قدرت مطلق تسلیم و رضا باش. عدالت، بعضی مواقع آن چیزی مدنظر ما نیست، بلکه عکس آن باید اجرا شود، مدعی عشق، رشد و ارتقا، باید به فرمان رضایت بدهد.

طراح سؤال و مصاحبه کننده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه(لژیون دوم)
عکاس خبری: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر رقیه(لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر معصومه(لژیون دوم)نگهبان سایت 
همسفران نمایندگی بردسکن