نقش عقل در تصمیم گیری

نهمین جلسه از دوره سی و یکم کارگاه‌‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی لوئی پاستور با استادی مسافر پویا، نگهبانی مسافر رضا و دبیری مسافر امین با دستور جلسه «وادی ششم و تاثیر آن روی من» دوشنبه ۲7 مردادماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷:۰۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شاکرم که این جایگاه را تجربه می‌کنم؛ جایگاهی که در آن هم خدمت می‌کنم و هم آموزش می‌گیرم. همچنین از آقای دبیر و نگهبان ارجمند نهایت سپاسگزاری را دارم.
دستور جلسه امروز در خصوص وادی ششم و تأثیر آن بر من است. وادی ششم می‌گوید: «حکم عقل را در قالب فرمانده کاملاً اجرا نمایید.»

در تعاریف کنگره، عقل جزو صور پنهان است. اگر بخواهیم جایگاهی برای آن در نظر بگیریم، جایگاه مشخصی ندارد، با مرگ از بین نمی‌رود و در آرشیو حافظه ما باقی می‌ماند. عقل لطف الهی است که به انسان عطا شده است؛ همان‌گونه که در قرآن آمده است: «من از روح خود در شما دمیدم.»

با توجه به مکانیزم دریافت‌ها از طریق حس، یک سوی عقل به روح متصل است و سوی دیگر به حس. ما با حس، این دریافت‌ها را انجام می‌دهیم و از همین طریق می‌توانیم عقل را به رشد و تکامل برسانیم. این امر حتی بر عملکرد روح نیز اثرگذار است و روح به ما جهت‌دهی می‌کند.

در آموزش‌های کنگره می‌دانیم که یک راهنما داریم به نام روح، و نیروی دیگری نیز هست به نام جن که ما را به سمت منفی سوق می‌دهد. در حقیقت در وجود همه انسان‌ها دو نیروی متقابل، اصطلاحاً یک گرگ سفید و یک گرگ سیاه، در کشمکش هستند. اگر پرده کنار رود، خواهیم دید که نیروهای تاریکی و نور همواره در جدالند. بنابراین بر اساس دریافت‌های عقل از حس، اگر حس ناسالم باشد، مثل زمانی که وارد تاریکی شدیم، دچار آشفتگی و تصمیمات غلط می‌شویم. اما با گذشت زمان، آموزش‌ها، تجربه و تفکر در کنگره، توانستیم حس‌های خود را تقویت کنیم تا دریافت‌ها و فرمان‌های درست به عقل یا همان فرمانده برسد.

اطلاعاتی که به عقل می‌رسد باید صحیح باشد؛ اگر اشتباه باشد، تصمیم‌گیری نیز اشتباه خواهد شد. به همین دلیل، لازم است از مرحله نفس امّاره به مرحله نفس مطمئنه برسیم؛ مسیری که ممکن است سال‌ها طول بکشد. این مسیر هم ساده است و هم دشوار؛ بستگی دارد که نگاه ما به عقل چگونه باشد.

در وادی ششم آمده است که عقل تابع خود است و تمام اعمال و عکس‌العمل‌ها به خودش بازمی‌گردد. همان‌طور که جناب آقای مهندس می‌فرمایند: «ما ۲۰ سال پیش بحث آکادمی را مطرح کردیم و امروز به آن رسیده‌ایم.» یا اینکه هر خواسته و نیتی که داریم، بر اساس زمان و تصمیماتمان به نتیجه خواهد رسید. تصمیم‌های گذشته ما، حال و آینده ما را می‌سازد.

جناب آقای سعید بغدادی در لژیون همیشه می‌گویند: موفقیت‌های کوچک روزانه، می‌تواند بر عقل ما اثرگذار باشد. مانند آنچه در برخی کتاب‌های روانشناسی به آن اشاره شده است، مثل «عادت‌های اتمی» یا «خُرده‌عادت‌ها»؛ این‌که بتوانیم ساعت ۵ صبح بیدار شویم، در کنگره به موقع حاضر شویم یا لباس سفید بپوشیم. همه این قوانین برگرفته از عقل هستند. به همین دلیل گفته می‌شود شنونده باید عاقل باشد؛ نمی‌گویند شنونده باید دانشمند یا مؤمن باشد. عقل یک فَرّ ایزدی است و ارتباطی مستقیم با دانش ندارد.

وقتی در مسیر روشنایی حرکت کنیم، نورانی‌تر می‌شویم و اگر به سمت تاریکی برویم، از نورمان کاسته خواهد شد. مانند شخصی که قصد مسافرت دارد؛ فرد عاقل پیش از حرکت جاده را ارزیابی می‌کند، زنجیر چرخ و لاستیک زاپاس همراه می‌برد، اما فرد ناآگاه به این موارد توجه نمی‌کند و هنگام بروز مشکل می‌گوید: «به عقلم نرسید.» بنابراین تمام عملکرد ما به عقل مرتبط است.

جناب مهندس در یکی از سی‌دی‌های خود می‌فرمایند: کسی از جوی آب می‌نوشید، فردی رسید و گفت این‌گونه آب نخور، موجب زوال عقلت می‌شود. او پرسید عقل چیست؟ و پاسخ شنید: «ای برادر تو همه اندیشه‌ای، مابقی استخوان و ریشه‌ای.» یعنی این اندیشه و تفکر ماست که قوه تعقل را شکل می‌دهد و با مرگ هم از بین نمی‌رود.

در کل، تصمیم‌گیری‌های ما بسیار مهم‌اند و نقش تعیین‌کننده‌ای در آینده ما دارند.

از اینکه با حوصله به صحبت‌های من توجه کردین، صمیمانه سپاسگزارم.

تایپ: مسافراکبر
عکس: مسافر مسلم
ارسال: مسافر حمید
ویرایش: مسافر حسام(گروه سایت نمایندگی لوئی پاستور)