با ورود به کنگره یاد گرفتیم که مثلث درمان شامل: جسم، روان و جهانبینی است. همچنین یاد گرفتیم که برای رسیدن به رهایی، معرفت، عدالت و عمل سالم لازم است. در سیدی قانون یاد میگیریم که زندگی انسانها بر مبنای تقدیر (جبر)، اختیار (خواست انسان) و فرمان الهی است. همانطور که از اسم این سه کلمه مشخص است. تقدیر یعنی: آنچه نوشته شده است. اختیار یعنی: همان خواست خود انسان، آیا میخواهم این کار را انجام دهم یا نمیخواهم؟ درنهایت فرمان الهی یعنی: دستور و قانونی که از سمت خداوند متعال و قدرت مطلق نهادینه و مشخص شده است.
در کنگره آموزش دادند اگر با کسی که حالش خوب است و انرژی مثبت دارد، نشستوبرخاست کنیم همان انرژی و همان حال خوش به ما میرسد؛ اما اگر با کسی که حال خوبی ندارد و انرژیها منفی او را محاصره کردهاند همنشین باشیم حال بد او به ما منتقل میشود. هر پدیدهای در زندگی قانون خودش را دارد. خداوند هر ذرهای را بانظم مشخص در هستی قرار داده است؛ مثلاً اگر گندم بکاریم مسلماً گندم برداشت خواهیم کرد و اگر نهال سیب بکاریم همان میوه را به دست خواهیم آورد. اینطور نیست که من امروز گندم بکارم و یکماه دیگر برداشت کنم و یا اینکه نهال سیب بکارم؛ ولی آلو برداشت کنم.
هر خواستهای برای اینکه به نتیجه برسد نیازمند زمان مشخص است. همانطور که برای کاشت گندم هفت یا هشتماه زمان لازم است برای اینکه انسان به رهایی برسد حداقل ده ماه زمان لازم است. مسئله دیگر اینکه اگر امروز پول کسی را بالا بکشیم یاحقی را پایمال کنیم، از قدیم گفتهاند: زمینگرد است؛ پس حتماً در آیندهای نهچندان دور کسی پیدا میشود که چنین ضربهای را به ما وارد کند. اگر امروز بهناحق به کسی تهمت زدیم و پشت سر او صحبت کردیم، مطمئن باشیم که همان اتفاق تکرار خواهد شد. بهتر است قدر زندگی خود را بدانیم و در زندگی دیگران تجسس نکنیم .
از حال خوش و درآمدی که امروز به ما هدیه میشود به خوشحالی استفاده کنیم و به گفته جناب مهندس: «انسان مدام در حال پساندازکردن است و از زمان حال خود استفادهای نمیبرد». امروز مدام در حال پول جمعکردن هستیم تا در آینده از آن استفاده کنیم؛ اما تا میگوییم: «خیلی خب الان به قول جوانها حالش را ببریم». میافتیم، میمیریم یا دچار بیماری میشویم. از تکتک لحظات زندگی، کمال استفاده را ببرید. حسرت گذشته را نخورید. از گذشته درس بگیرید و برای داشتن آیندهای بهتر از آن بهره ببرید. در زندگی باید همه چیز بانظم و قانون باشد در غیر این صورت هیچچیز و هیچ کاری به نتیجه نمیرسد و بهقولمعروف سنگ روی سنگ بند نمیشود.
در کنگره خیلی دقیق به قانون عمل میشود؛ مثلاً جلسات بسیار منظم شروع میشوند و در ساعت مقرر پایان میپذیرند. در ساعت مشخصی لژیون بسته میشود. امتحانات ماهانه از رهجویان طبق قانون و دستورالعمل مخصوص انجام میپذیرد. انسان باید در زندگی از روزهای سختی که داشته است تجربه کسب کند.
منبع: سیدی «قانون»
نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر عفت (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر مهین رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم)
همسفران نمایندگی خیام نیشابوری
- تعداد بازدید از این مطلب :
82