پیام وادی ششم به ما میآموزد که با بهرسمیت شناختن فرمان عقل، میتوانیم در برابر نفس امّاره ایستادگی کنیم. اگر به فرمان عقل گوش فرا دهیم و هر عمل معقولی را در زمان مناسب انجام دهیم، به آرامش و نتیجه مطلوب دست خواهیم یافت.
برای اتخاذ تصمیمهای صحیح، لازم است انسان ذهنی آرام و متمرکز داشته باشد. هنگامیکه فرد از نیروی عقل خود بهدرستی بهره نمیبرد و توجه او به امور گوناگون پراکنده میشود، نیروهای منفی و یأس بر او غلبه میکنند. اما اگر در مسیر رسیدن به اهداف و خواستهها از عقل مدد بجوییم، بیتردید هیچ مشکلی پدید نخواهد آمد.
نزدیک شدن به فرمان عقل از انجام کارهای کوچک آغاز میشود؛ کارهایی همچون مسواک زدن، رفتن به حمام، مطالعه کردن و… . این امور جزئی، زمینهساز انجام کارهای بزرگتر خواهند بود.
مرز عبور از نفس امّاره به نفس لوّامه از نظر مکان به باریکی یک تار مو و از نظر زمان ممکن است به درازای هزار سال باشد. در آغاز، نفس امّاره بر انسان حاکم است؛ اما سرانجام روزی فرا میرسد که نفس لوّامه وارد عمل میشود و از انسان میپرسد: «در کجای راهی؟» در این هنگام صدای درون شنیده میشود و فرد به خطاهای خویش آگاه میگردد. برای دستیابی به آرامش و تعادل، باید به افراد جامعه آموزش داد و آنان را تربیت کرد.
برای رسیدن به خواستههای حقیقی، تلاش همراه با تزکیه و پالایش ضروری است. تنها در این صورت است که انسان میتواند به بالاترین مرتبه نفس دست یابد و با اطمینان به افکار و اعمال خود بیندیشد و آنها را به اجرا درآورد.
نفس دارای سه مرتبه است: امّاره، لوّامه و مطمئنه. بدیهی است که برای دستیابی به مرتبه مطمئنه، باید دو مرحله پیشین را پشت سر گذاشت. تفاوت این مراتب در میزان دانایی و آگاهی آنهاست. برای نمونه، فرد مصرفکننده مواد مخدر در آغاز در مرحله نفس امّاره قرار دارد و بدون اندیشه و آگاهی به مصرف میپردازد. سپس با ورود به مرحله لوّامه، در کنگره حضور مییابد و از طریق تزکیه، پالایش، آموزش، تجربه و گذراندن زمان لازم، نهایتاً به مرحله نفس مطمئنه ارتقا مییابد.
نفس مطمئنه بالاترین مرتبه نفس انسانی است؛ جایی که یقین و باور کامل وجود دارد و هر آنچه انسان اراده کند، محقق میشود. چنانکه در دعای کنگره ۶۰ از خداوند درخواست میکنیم تا ما را به فرمان عقل نزدیک گرداند، باید بدانیم که این مسیر امری پیچیده نیست. نزدیک شدن به فرمان عقل از انجام اعمال ساده و بهظاهر پیشپاافتاده آغاز میشود؛ کارهایی همچون غیبت نکردن، دروغ نگفتن، پرهیز از تمسخر و اجتناب از شوخیهای بیمورد.
بسیاری از اهداف انسان با سختگیری و اجبار به دست نمیآید، بلکه تنها با دانایی، آموزش و صبر میتوان به آنها دست یافت.
نویسنده: همسفر زهرا.خ رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون اول)
همسفران نمایندگی زاهدان
- تعداد بازدید از این مطلب :
146