عقل حکم راهنمای درونی را برای ما دارد

جلسه دوم از دوره هفتم جلسات لژیون سردار نمایندگی خواجو با استادی؛ مسافر مسعود، نگهبانی؛ مسافر سعید محسن و دبیری؛ مسافر حامد با دستور جلسه: «وادی ششم و تاثیر آن روی من» در روز یکشنبه مورخ ۲۶ مرداد ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به‌کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مسعود هستم مسافر.
خداوند بزرگ را برای حضور در کنگره ۶۰ سپاسگزارم.
از آقای مهندس، خانواده محترمشان، راهنمایان، ایجنت، مرزبانان و تمام خدمتگزاران کنگره۶۰ تشکر می‌کنم.

دستور جلسه: "حکم عقل را در قالب فرمانروا، کامل بپذیریم و اجرا کنیم".
ریشه‌ی کلمه عقل از عَقال می‌آید، به معنی؛ هدایت کننده و از اجزاء صور پنهان است، آغاز و پایانی ندارد و با مرگ هم از بین نمی‌رود.
عقل وسیله‌ای است که به کمک آن می‌توانیم افکار مثبت را از منفی و خواسته‌های معقول را از نامعقول تشخیص دهیم.
عقل حکم یک راهنمای درونی را برای ما دارد و باید سعی کنیم فرمانبردار این راهنما باشیم.
کسی که از عقل پیروی کند از ضد ارزش‌ها دور می‌شود و به‌طور عامیانه به این افراد می‌گویند؛ کسی که عقلش به کارش می‌رسد.
این اشخاص در زندگی و کسب و کار همیشه انصاف را نسبت به دیگران رعایت می‌کنند.
حکم عقل همیشه به من می‌گوید؛ که کجا بودی و اکنون به کجا رسیدی.
من در زمان مصرف از راهنمای درونی (عقل) دور بودم و حاصل این دوری سال‌های تاریکی بود که یادآوری آن هم برای من سخت است.
خداوند بزرگ را شاکرم که در این مسیر پر فراز و نشیب، زندگی‌ام متلاشی نشد و توانستم راه خودم را پیدا نموده و به روشنائی برسم.

در این مسیر سراسر وحشت و تاریکی، بارها و بارها در خانه اقدام به ترک متادون نمودم که هیچ کدام موفّق نبود و راه به جایی نمی‌بردم. آن‌قدر حالم بد بود که گاهی 1 تا 2 ساعت ایستاده چرت می‌زدم و اصلا هیچ چیزی نمی‌فهمیدم، حتی متوجه آتش سیگار لای انگشتانم نمی‌شدم تا این‌که با کابوس از خواب می‌پریدم.
من دردمند و بیچاره بودم و توسط کنگره و خدمتگزارانش از آن حالت بد به این حال خوش رسیده‌ام، جایی که افراد بدون هیچ حقوق و مزایای مادی می‌آیند و خدمت می‌کنند تا من و امثال من به حال خوش برسیم. پس حالا وظیفه دارم بمانم و خدمت کنم به انسان‌های دردمند تا آن‌ها هم به حال خوش برسند.

یکی از این خدمت‌ها که هر فرد در توان خودش باید انجام دهد، شرکت در لژیون سردار است.
در جلسه‌ای دیده‌بان محترم آقای زرکش گفتند؛ ما در لژیون سردار عدد نمی‌خواهیم، ما به دنبال خود واقعی‌مان هستیم.

آقای مهندس می‌فرمایند: شرکت در لژیون سردار دارای بار معنوی است و این بار معنوی نیاز به نگهداری دارد.
این بار معنوی باید در جام نگهداری شود تا بتوانیم از آن بنوشیم و آن جام همان خدمت در لژیون مالی (لژیون سردار) است.

برای به‌دست آوردن این جام باید به فهم بخشش رسید و راه رسیدن به آن کسب دانائی و دانائی موثر است.
انسان با بخشش است که به درجات بالاتر می‌رسد.
در کنگره۶۰ سفر اول، سفر تن است و سفر دوم ،سفر خویش و زمانی که این دو کنار هم قرار می‌گیرند خویشتن را به‌وجود می‌آورند.
در سفر دوم علم بهتر زندگی کردن را می‌آموزیم.

من در کنگره به خویشتن رسیدم و این را باید همیشه به یاد داشته باشم؛ که کجا بوده‌ام و به کجا رسیده‌ام.
نباید فراموش کنیم که کنگره ما را به حال خوش رساند، باید بدانیم؛ راه غلبه بر فراموشی، سپاسگزاری است و یکی از راه‌های سپاسگزاری، شرکت در لژیون سردار می‌باشد، انشاالله با قدرت در این مسیر حرکت کنیم.

ازاین‌که به حرف‌های من گوش دادید از همه‌ شما سپاسگزارم.

تایپ: مسافر سروش لژیون چهاردهم
عکس: مسافر مرتضی لژیون یازدهم
تنظیم و ارسال: مسافر نوید لژیون بیست و یکم

نمایندگی خواجو