به عمل قدرت دهیم

عقل کل مانند خورشیدی است که بر تمام هستی و نیستی می‌تابد. خورشید همان خداوند است که ما از نور آن در مسیر روشنایی بهره می‌بریم تا به فرمان عقل نزدیک شویم و به مکانی برسیم که از آن‌جا انشعاب یافته‌ایم. انسان، اصولا تاریکی‌ها را تجربه می‌کند تا به عظمت روشنایی‌ها پی ببرد. زمانی‌که تاریکی وجود دارد، نور وارد تکامل ما نمی‌شود. نور همان پاکی و قرار گرفتن در راه ارزش‌ها است. انسان از روز الست بوده و تنها خداوند است که می‌داند، قبل از آن روز، چه اتفاقی رخ داده است.

ما در کنگره آموخته‌ایم خداوند از روح خود در انسان دمید تا ذره‌ای از باری‌تعالی شود. همچنین از نفس گفته شد که جزء صورپنهان انسان است و گمان می‌کردیم عقل همان مغز است که فرمان‌ها را اجرا می‌کند در حالی که مغز فرمانروای جسم است. وقتی انسان جهان خاکی را ترک می‌کند، مغز که جزئی از جسم است با مرگ از بین می‌رود؛ اما عقل که جزء صورپنهان می‌باشد، همراه نفس است و از بعدی به بعدی دیگر منتقل می‌شود. این‌که در چه مرحله‌ای از نفس قرار گرفته باشیم بسیار مهم است و از فرماندهی عقل تا فرماندهی نفس اماره از نظر مکانی یک مو فاصله است؛ ولی از نظر زمانی هزاران سال طول می‌کشد؛ پس آن کنیم که فرمان است.

فرمان می‌گوید: دروغ مگو، غیبت نکن، دزدی نکن، رشوه نگیر، ربا نکن و از ضدارزش‌ها دوری کن؛ برای نزدیک شدن به فرمان عقل بایستی از کارهای کوچک شروع کنیم؛ یعنی هر کاری که روح به ما می‌گوید، درست است و بایستی انجام دهیم و به جن درون اجازه فرمانروایی ندهیم. آن‌گاه مرحله به مرحله پیش می‌رویم و اعتماد بنفس ما بالا می‌رود. تمام خواسته‌های نفس به کمک فرمانروایی عقل به انجام می‌رسد؛ یعنی هر اندیشه‌ای که در ذهن ما می‌گذرد؛ اگر آن را به عمل قدرت دهیم، همان عملکرد ما خواهد شد. گاهی به سمت ضدارزش‌ها کشیده می‌شویم و صدای درونمان می‌گوید: این کار را انجام نده که این همان صدای عقل است؛ پس با تزکیه و پالایش و قرار گرفتن در مسیر درست آن کنیم که فرمان است.

نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر بهجت (لژیون دوازدهم)
عکاس: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر فرنگیس (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون چهارم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ابن‌سینا