گروه خانواده - از ندای عقل پیروی کنیم

وادی ششم می‌گوید: «حکم عقل را در قالب فرمانده، به‌طور کامل اجرا نماییم.» در این وادی به یکی از بنیادی‌ترین ارکان صور پنهان انسان؛ یعنی عقل می‌رسیم. همان‌گونه که مهندس دژاکام بیان می‌کنند: «عقل در تکامل همچون ماشینی تابع خویش است و روح با اراده عقل هدایت می‌شود.» همان‌طور که یک ماشین در محدوده عملکرد خود به‌درستی کار می‌کند، وظیفه عقل نیز حل مسائل است. زمانی که مسئله‌ای حل می‌شود، فرایند تفکر آغاز می‌گردد و تفکر زمینه‌ساز پیدایش دانایی است. هرچه دانایی گسترش یابد، عقل نیز به تکامل می‌رسد و قدرت بیشتری پیدا می‌کند. بنابراین، عقل همواره در حال رشد و تکامل است و این تکامل به واسطه تفکر صورت می‌گیرد.

عقل سالم هر مسئله‌ای را به‌درستی حل می‌کند و پاسخ صحیح ارائه می‌دهد؛ اما عقل ناسالم تنها وانمود می‌کند که توان حل مسئله را دارد. نخستین نیروی به‌کارگیری عقل، حس است. اگر حس به دلایلی؛ مانند اعتیاد آلوده گردد، اطلاعات نادرست دریافت خواهد کرد و در نتیجه عقل دچار خطا می‌شود. با پالایش و تزکیه حس، زمینه برای فعالیت سالم عقل فراهم می‌گردد. در کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر دو مرحله اساسی برای عقل ذکر شده است: نخست به‌کارگیری قوه عقل و دوم تکامل آن. بنابراین، اولین گام در مسیر عقل، پالایش حس است.

بسیاری بر این باورند که عقل در مغز جای دارد، حال آن‌که عقل حقیقتی فراتر از گوشت و پوست و استخوان است و فناپذیر نیست. مرگ جسم، نابودی عقل را به همراه ندارد؛ حتی خاطرات و حافظه نیز از میان نمی‌روند، بلکه در جایی ذخیره شده‌اند که دسترسی ما به آن محدود است، همان‌گونه که در خواب به اطلاعاتی دست می‌یابیم که در بیداری از آن غافلیم. مغز صرفاً ابزاری برای ترجمه و بازتاب عقل است، همان‌طور که زبان وسیله‌ای برای چشیدن و چشم ابزاری برای دیدن است.

عقل در وجود انسان حکم فرمانروایی دارد که متصل به قدرتی برتر است، نوعی فرّ ایزدی که ما را به سوی نیکی، درستی و ارزش‌ها هدایت می‌کند. هرچه عقل سنجیده‌تر و برنامه‌ریزی‌شده‌تر عمل کند، انسان به آرامش و صلح درونی دست می‌یابد و هرچه از عقل فاصله بگیرد، گرفتار رنج و ناآرامی می‌شود. اطاعت از فرمان عقل راهی است برای رسیدن به تعادل و سعادت، جایی که بگوییم شو، بشود. در کتاب حال شما چطور است؟ آمده است که تمامی اعمال ما برخاسته از نجوای درونی است. این گفت‌وگوهای درونی که همواره در وجود ما جریان دارد، سرنوشت ما را رقم می‌زند. نجوای درون می‌تواند انسان را به یأس بکشاند یا برعکس، امید و سربلندی به او ببخشد. آنچه تفاوت می‌آفریند، زاویه دید و انتخاب ماست.

در وجود انسان دو صدا شنیده می‌شود: یکی دعوت‌کننده به نیکی که همان عقل است، و دیگری کشاننده به بدی که نفس اماره نام دارد. پیروی از عقل؛ یعنی حرکت به سوی ارزش‌ها و عمل به فرامین الهی و پیروی از نفس اماره؛ یعنی غلتیدن در ضد ارزش‌ها. وادی ششم به ما می‌آموزد تا ندای عقل را شنیده و آن را چون فرمانروایی عادل و صالح اطاعت کنیم، با تزکیه و پالایش درونی، خواسته‌های نامعقول را کنار بگذاریم و به عقل نزدیک شویم. در دعای کنگره ۶۰ از خداوند مسئلت می‌کنیم که ما را به فرمان عقل نزدیک گرداند. رسیدن به این مرحله امری پیچیده نیست، بلکه با عمل به کارهای کوچک آغاز می‌شود. اگر به خود وعده دهیم که فردا ساعت شش صبح برخیزیم و به آن عمل کنیم، یک گام به فرمان عقل نزدیک‌تر شده‌ایم. فرمان عقل؛ یعنی آنچه می‌گوییم، همان را انجام دهیم و به عهدی که با خویشتن می‌بندیم وفادار بمانیم. من از وادی ششم دریافتم که با شناخت و عمل به این وادی، می‌توانم به تعادل و آرامشی عمیق‌تر دست یابم، از خطاها و ضد ارزش‌ها فاصله بگیرم و مسیر کمال را بپیمایم.

نویسنده: همسفر زهرا (پ) رهجوی راهنما همسفر اسماء (لژیون اول)
ویراستار: رابط خبری راهنما همسفر اسماء (لژیون اول)
ارسال: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر اسماء (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سیرجان