عقل با مرگ از بین نمی‌رود

سلام دوستان آمنه هستم همسفر

عنوان وادی ششم، وادی شناخت عقل می‌گوید: «حکم عقل را در قالب فرمانده کاملاً اجرا نماییم.» عقل در تکامل مانند ماشین تابع خود است؛ یعنی خودش اتوماتیک کار می‌کند. بعضی انسان‌ها فکر می‌کنند عقل همان مغز است؛ اما این‌طور نیست، مغز زیرمجموعه عقل و مترجمی برای آن است؛ همان‌طور که زبان وسیله و یا ابزاری برای چشیدن است. عقل با مرگ از بین نمی‌رود. انسان برای تشخیص تفکر و کارهای مثبت و منفی نیاز به یک ترازو دارد که به او بگوید این نظر درست است یا غلط است و این ترازو اسمش عقل است. عقل برای پی بردن به درست یا نادرست بودن نیاز به یک‌سری کارها دارد؛ اگر بخواهیم کاری انجام بدهیم باید در سیستم عقل قرار بگیرد و بررسی شود. عقل جزء صورپنهان است که آغاز و پایان مشخصی ندارد. ما باید در تمام مسیر تکاملی خود به فرمان عقل نزدیک بشویم و هرچه حساب شده و درست است به آن عمل کنیم تا در صلح و آرامش بیشتری قرار بگیریم. هرچه عقل کمتر باشد در بدبختی و تاریکی بیشتر قرار می‌گیریم؛ درختی که خودش را کج می‌کند تا از نور خورشید استفاده کند؛ پس دارای تفکر و اندیشه است؛ چون می‌داند عامل حیات آن نور است. عقل فرّ ایزدی دارد و نشان قدرت مافوق دارد؛ یعنی توانایی تشخیص و یا قضاوت کردن دارد و ما را به راه مستقیم و رسیدن به هدف والای انسان یا صلح و آرامش و یا جایگاه تعیین شده هدایت می‌کند تا به جایی برسیم که بگوییم «شو؛ شود»؛ یعنی در مسائل زندگی خود هرچه فرمان بدهیم همان را به اجر درآوریم. عقل کل مانند خوشید بر تمام موجودات می‌تابد؛ اکنون هرچه ما انسان‌ها به طرف پالایش و صراط‌ضمستقیم حرکت کنیم روزنه بزرگتر می‌شود و اطلاعات بیشتری وارد آن می‌شود و برعکس، اگر به طرف ضد‌ارزش‌ها حرکت کنیم این روزنه کوچکتر می‌شود؛ یعنی قدرت عقل کم می‌شود؛ اگر در شرایطی خاص قرار بگیریم که اوضاع و احوال روزگار به نفع ما نیست و یا شرایط برای انجام کار ضدارزشی مناسب است بلافاصله صدای درون ما می‌گوید ناامید نشو همیشه همه چیز سیاه نیست، اوضاع تغییر خواهد کرد؛ امیدوار باش، صبرکن، تلاش کن، این کار ضدارزشی را انجام نده؛ این صدا صدای عقل است. مشکل اساسی و قسمتی از نبرد درون ما همین جاست؛ زیرا در مقابل این فرمانروای عادل یک نیروی مافوق، زیرک و قوی وجود دارد و نمی‌گذارد ما به فرامین این فرمانروای عادل یعنی عقل نزدیک بشویم که آن نیرو نفس اماره است. عقل و نفس همیشه در مقابل یکدیگر قرار دارند؛ افکار، اندیشه و فرامین عقل بر نفس خیلی ارزشمند و سازنده‌تر است و این نبرد درونی همیشه بین عقل و نفس وجود دارد تا یکی از این‌ها پیروز بشود. عقل با نفس امرکننده درگیر است. نفس امرکننده انسان را به طرف خواسته‌های خودش می‌‌کشاند؛ چون نفس حیوانی است و دشمن زیرک و قوی در مقابل عقل قرار می‌گیرد. درپایان بایستی بدانیم که «از فرماندهی عقل تا فرماندهی نفس اماره از نظر مکانی یک مو فاصله است؛ ولی از نظر زمانی، هزاران سال به طول می‌انجامد؛ پس آن کنیم که فرمان است.»

سلام دوستان زهرا (خ) هستم همسفر

عنوان وادی ششم می‌گوید: «حکم عقل را در قالب فرمانروای بزرگ کاملاً اجرا نماییم.» در این وادی ما به ۲ پارامتر اساسی از صورپنهان انسان روبه‌رو می‌شویم؛ عقل و نفس. کنگره‌ ۶۰برای شناخت هر چه بهتر ما از خودمان و در مقوله شناخت انسان از مثال شهر وجودی استفاده می‌کند و انسان را به ۲ بخش تقسیم کرده است: صورآشکار و صور پنهان. صور‌آشکار اجزایی از انسان هستند که با چشم فیزیکی قابل رؤیت هستند مثل دست، پا، سر   و صورپنهان اجزایی هستند که با چشم فیزیکی قابل رؤیت نیستند؛ مثل روح، نفس، عقل و ... و ما از روی نشانه‌ها می‌دانیم که وجود دارند؛ اما قابل دیدن نیستند. عقل یکی از اجزاء و پارامترهای اساسی صورپنهان است که نمی‌دانیم جنس آن چیست فقط، می‌دانیم که هست، حتی نمی‌دانیم کجا قرار دارد. مغز ابزاری است در دست عقل و مترجم یا اپراتوری است که رابطه عقل را از صور‌پنهان با صور‌آشکار برقرار می‌کند. عقل نیرویی است که فرّ ایزدی دارد؛یعنی شکوه الهی دارد. هر قدر ما بیشتر در مسیر صراط‌مستقیم باشیم و به نیروی الهی نزدیکتر شویم قوه تعقل ما نیرومندتر و هر قدر از صراط‌مستقیم دور شویم؛ نیروی عقل کمتر می‌شود. کار عقل سنجش و ارزیابی است. عقل میزان و ترازو است تا بگوید که خواسته‌های ما درست است یا نادرست. انسان ۲ راهنما دارد: راهنمای بیرونی که همان پیامبران هستند و راهنمای درون که همان عقل است. عقل به هیچ وجه اشتباه نمی‌کند. وادی‌های کنگره۶۰ نقش بسیار مهم و حیاتی در شناخت ما نسبت به خودمان به عهده دارند. تمام وادی‌ها روی مقوله انسان به دور از ضد‌ارزش‌ها و در صلح و آرامش، تعادل ما با عوامل محیطی، زندگی دیگران، خود و هستی را بیان می‌کند. وادی‌های کنگره۶۰ از موضوع تفکر آغاز می‌شود و در‌نهایت به موضوع محبت می‌رسند و دوباره از محبت به تفکر. انسان موجودی است که به او اختیار کامل داده شده؛ اما در زندگی بر سر دو راهی قرار می‌گیرد و نمی‌داند چه کند. به دنبال تفویض قدرت عظیم اختیار به انسان از سوی قدرت مطلق، قدرت تشخیص و قضاوت قدرتمندی به انسان داده شده است تا از عهده اختیار برآید و به بی‌راهه نرود و آن قدرت درونی عقل است. جایگاه عقل به قدری بزرگ است که در وادی ششم گفته شده است روح با لطافت منحصر به فرد خود تحت اراده عقل راهبری می‌شود و اما نفس؛ نفس اصلی‌ترین و اساسی‌ترین پارامتر شهر وجودی انسان و از اجزاء صورپنهان است. نفس اماره، نفس لوامه و نفس مطمئنه. در‌پایان همان‌گونه که در دعای کنگره‌۶۰ از خدا می‌خواهیم تا به فرمان عقل نزدیک شویم؛ فرمان عقل یعنی همان شو شود؛ یعنی کاری که به خودمان می‌گوییم و به قولی که به خودمان می‌دهیم پایبند هستیم، آن را انجام می‌دهیم تا در موعد مقرر به خواسته‌های خود برسیم.

رابط خبری: همسفر مژده رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
عکاس: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارگ کرمان