عقل آغاز و پایانی ندارد

مشارکت همسفر حسنیه:
حکم عقل را در قالب فرمانده کاملاً اجرا نمایید. وادی ششم فرماندهی عقل را در شهر وجودی ما یادآور می‌شود. عقل جزء صور پنهان انسان است و با مرگ از بین نمی‌رود و زمانی که خواب هستیم اطلاعات بیداری در ما هست. وادی های قبلی تفکر را مطرح کردند که می‌تواند مثبت یا منفی باشد؛ تفکری که به راه خیر و مثبت ختم شود، تفکر درست و تفکری که به راه منفی ختم شود تفکر شیطانی یا منفی گفته می‌شود. برای تشخیص کار مثبت یا منفی یک معیار و ترازو می‌خواهیم که مشخص کند کار مثبت است یا منفی که این ترازو عقل است که هدایت کننده انسان است؛ هرچه عقل حساب شده‌تر باشد انسان بیشتر در صلح و آرامش است. عقل آغاز و پایانی ندارد و نمی‌دانیم چه زمانی برای ما شروع شده است ولی در تمام مسیر زندگی می‌خواهیم به فرمان عقل برسیم یعنی به نقطه‌ای که کارهایی را انجام بدهیم که درست است و کارهای غلط را انجام ندهیم. فرمان عقل این نیست که به کائنات برویم و در بیکران و با مردگان صحبت کنیم؛ فرمان عقل یعنی انجام کارهای ساده و جزئی مثلاً مسواک زدن، شستن ظرف‌ها، جارو کردن، درس خواندن یا هر فرمانی که عقل می‌دهد هر چند فرمان کوچکی باشد باید همان لحظه انجام دهیم تا از پس فرمان‌های بزرگی که عقل می‌دهد برآییم تا زمانی که فرمانبردار عقل نباشیم نمی‌توانیم فرمانده خوبی برای جسم خود باشیم.

مشارکت همسفر سمیرا:
از وادی یکم تا چهارم بر روی تفکر متمرکز شدیم و در وادی پنجم دانستیم که بایستی افکار و اندیشه‌های خود را از قوه به فعل درآوریم و اما در وادی ششم که تیتر وادی :«حکم عقل را در قالب فرمانده کاملاً اجرا نماییم» است. می‌خواهیم فرماندهی عقل را به رسمیت بشناسیم و به جایی برسیم که هرچه را که عقل فرمان می‌دهد بتوانیم اجرا کنیم. در این وادی می‌فهمیم که در کشور وجودی ما و یا جسم و روان ما عقل در حکم یک فرمانروای بزرگ و عادل است که نشان از قدرت مافوق دارد و همچنین فرّ‌ایزدی دارد و ما باید در تمام سیر تکاملی خود همه تلاش‌مان را بکنیم تا به فرمان عقل نزدیک شویم و می‌دانیم که اگر روزی نفس مطمئنه به قدرت برسد، آن روز، روزِ فرمانرواییِ مطلقِ فرمانروایی عادل یا عقل خواهد بود و آن روز روزی خواهد بود که ما به فرمان عقل نزدیک خواهیم شد؛ ما هرچه به طرف ارزش‌ها یا روشنایی‌ها حرکت کنیم به فرمان عقل نزدیک‌تر می‌شویم و هرچه به طرف ضد ارزش‌ها یا تاریکی‌ها حرکت کنیم دورتر می‌شویم و در همان جهل و نادانی خود فرو می‌رویم. اگر در شرایط خاصی قرار می‌گیریم که اوضاع و احوال روزگار به نفع ما نیست و شرایط برای انجام کار ضد ارزشی مناسب است، بلافاصله صدایی در درون ما می‌گوید: ناامید نشو همه چیز برای همیشه سیاه نیست، شرایط و اوضاع تغییر خواهد کرد، امیدوار باش  و صدای دیگر بلافاصله می‌گوید من که گفتم زندگی سراسر پوچ و بی‌مفهوم است و هیچ ارزشی ندارد آخرش چی، آخرش که مرگ است و هزاران سخن دیگر و حالا حتماً متوجه می‌شویم که اولی صدای عقل است و دومی صدای نفس امر کننده. در مقابل این فرمانروای عادل یک نیروی فوق العاده قوی و زیرک وجود دارد که نمی‌گذارد ما به فرامین این فرمانروای عادل یعنی عقل توجه کنیم که اسم این نیرو نفس امرکننده است. به نظر من تا زمانی که نتوانیم درست آموزش بگیریم و آنها را کاربردی نکنیم به فرمان عقل نخواهیم رسید. به امید آن روزی که بتوانیم نفس اماره خود را مهار کنیم و به فرمان عقل نزدیک شویم.

مشارکت‌کنندگان: همسفر حسنیه و همسفر سمیرا رهجویان راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
ویرایش: همسفر راضیه دبیر سایت
ارسال: همسفر فاطمه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر احمد-اراک