در پنج وادی قبل از تفکر گفته شد که تفکر میتواند هم مثبت و هم منفی باشد. در وادی ششم به این موضوع اشاره میشود که در سیستم ما باید مکانیزمی وجود داشته باشد که تشخیص دهد این کار یا این تفکر مثبت است یا منفی! یک مقام بالاتر باید ناظر باشد که این تفکر درست است یا خیر و آن مقام بالاتر نامش عقل است.
عقل کلمهای عربی است که از واژهی «عقال» میآید. در پرههای بینی شتر، طنابی رد میکنند که نامش عقال است و شترسوار با آن طناب شتر را هدایت میکند. عقال یعنی هدایتکننده و کلمهی عقل هم از همان گرفته شده است.
یکی از مهمترین مولفههای وجودی ما عقل است. تمام موجودات کره زمین دارای عقل هستند، اما میزان آن فرق میکند. به طور کلی هر انسانی به درستی میداند که کدام کار درست و کدام کار غلط است، ولی در اجرای آن کار نمیتواند درست عمل کند و دلیل آن نداشتن فرمان عقل است. اگر توانستیم اجرا کنیم یعنی به فرمان عقل نزدیک میشویم.
در مقابل این فرمانروای عادل، نیروی فوقالعاده قوی و زیرکی وجود دارد که نمیگذارد انسان فرامین این فرمانروای عادل را انجام دهد و به فرمان عقل نزدیک شود، که اسم این نیرو نفس اماره (نفس امرکننده) میباشد. راه چاره فقط یک چیز است؛ از اکنون سعی کنیم فرمانهای عقل را به اجرا درآوریم. برای انجام این حرکت لازم نیست دست به کارهای بزرگ بزنیم! با انجام دادن کارهای کوچک و ساده مانند به موقع حمام رفتن، مسواک زدن و … به آرامی میتوانیم فرمانهای بزرگ را اجرا کنیم و به فرمان عقل نزدیک شویم و باید بدانیم تا زمانی که فرمانبردار عقل نشویم، هرگز قادر نخواهیم بود به فرماندهای لایق تبدیل شویم.
منبع: وادی ششم
نویسنده: همسفر الهام راهنمای لژیون یکم
رابط خبری: همسفر آیدا رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون ششم)
عکاس: همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ایران
- تعداد بازدید از این مطلب :
113