تعادل فوق درمان است

سومین جلسه از دور پنجم لژیون سردار همسفران نمایندگی تخت‌جمشید با استادی همسفر سارا و نگهبانی همسفر جیران و دبیری همسفر رخساره با دستور جلسه "عدالت، آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟" در روز ۲۰ مرداد ماه ۱۴۰۴ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:
پیش از هر چیز، شکر و سپاس خداوند بزرگ و مهربان را به‌جا می‌آورم که فرصت حضور در کنگره ۶۰ و بهره‌مندی از این آموزش‌های ارزشمند را به من عطا کرد و زندگی دوباره‌ای به من بخشید.
از آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان قدردانی می‌کنم که با اندیشه الهی و تلاش بی‌وقفه، این مکان امن و سرشار از عشق را برای ما فراهم کردند تا به حال خوش برسیم، همچنین سپاسگزارم از همسفر آمنه، راهنمای مهربانم که با عشق، صبر و دانایی چراغ راه من شدند و از همسفر جیران عزیز که این فرصت خدمت را به من دادند.

دستور جلسه امروز «عدالت» است. عدالت؛ یعنی هرچیز و هر کس در جای درست خود باشد و به هر فرد حق واقعی‌اش داده شود. گاهی ما عدالت را با مساوات اشتباه می‌گیریم. مساوات؛ یعنی به همه یکسان دادن؛ اما عدالت یعنی بخشیدن به اندازه شایستگی و تلاش. از نظر لغوی، عدالت هم‌خانواده تعادل است؛ یعنی برقراری توازن و موازنه. همان‌طور که آقای مهندس فرمودند: «تعادل، فوق درمان است.» منِ انسان باید یاد بگیرم در هر زمینه‌ای تعادل را برقرار کنم و از افراط و تفریط پرهیز نمایم. تعادل یعنی هماهنگی بین جسم، روان و جهان‌بینی.
اگر فقط روی جسمم کار کنم؛ ولی افکار منفی و روان آشفته‌ای داشته باشم، از تعادل خارج شده‌ام و برعکس. در کنگره می‌آموزم که اگر بین سه ضلع مثلث جسم، روان و جهان‌بینی تعادل برقرار کنم، می‌توانم به رهایی برسم و در این رهایی پایدار باشم.
برای رسیدن به این نقطه، اولین شرط «معرفت» است؛ یعنی شناخت و آگاهی. اگر انسان آگاهی خود را در جهت خیر به‌کار گیرد، معرفت در جهت خیر است و اگر در مسیر شر حرکت کند، معرفت در جهت شر خواهد بود. وقتی با شناخت و آگاهی عمل نیک انجام دهم، عمل من «عمل سالم» خواهد بود. عمل سالم یعنی انجام کار نیک با آگاهی و درک درست.

در کنگره ۶۰، عدالت در دو بخش برقرار می‌شود:
برابری در ارزش انسانی: همه افرادی که وارد کنگره می‌شوند، تنها با نام کوچک شناخته می‌شوند. ما بر نقاط مشترک خود کار می‌کنیم و نقطه مشترک ما، درمان اعتیاد است. اینجا کاری به دین، سیاست یا مذهب افراد ندارند. همان‌طور که گفته شده: «هر کس از این در وارد شد، نانش دهید، از ایمانش نپرسید.»
در کنگره، مقام، تحصیلات یا شغل تفاوتی ایجاد نمی‌کند. دکتر، مهندس، کارگر، باسواد یا بی‌سواد، همه روی یک صندلی می‌نشینند.

تفاوت جایگاه‌ها بر اساس تلاش و خدمت: یک سفر اولی با سفر دومی برابر نیست، جایگاهشان متفاوت است. تازه‌وارد با سفر اولی که شش ماه از سفرش گذشته فرق دارد و باید به تازه‌وارد محبت کرد. راهنما با سفر دومی برابر نیست؛ چون راهنما ۲۰ تا ۳۰ نفر را به رهایی رسانده و شایسته احترام است، درحالی‌که سفر دومی هنوز چنین خدمتی نکرده است. مرزبانی که از ساعت ۱۲ ظهر تا ۹ شب خدمت می‌کند، جایگاهش متفاوت است. در نتیجه، هرچند قوانین و حرمت‌ها برای همه یکسان است؛ اما احترام و مسئولیت‌ها به میزان آموزش، تلاش، خدمت و عمل به قوانین داده می‌شود.
خدمت در کنگره بسیار ارزشمند است. همان‌طور که آقای مهندس فرمودند: «هر کسی در هر جایگاهی که هست، عین عدالت است.»
و در پایان، انسان چیزی نیست جز آنچه تلاش می‌کند و خداوند به عدل و نیکی فرمان می‌دهد.

مرزبان کشیک: همسفر زهرا و مسافر روح الله
عکاس: مرزبان خبری همسفر زهرا
تایپ: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر رخساره رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی تخت‌جمشید شیراز