هفتمین جلسه از دوره پنجم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دلیجان با استادی راهنما همسفر فاطمه، نگهبانی همسفر مرضیه و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه" عدالت آیا همه افراد در کنگره۶۰ با هم برابر هستند؟" روز چهارشنبه ۲۲ مرداد ماه ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:
سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر. تشکر می‌کنم از نگهبان محترم خانم مرضیه، و دبیر محترم که به من اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم. خیلی خوشحالم و سپاس‌گزار خداوند هستم که اذن و اجازه ورود من به شعبهٔ دلیجان را صادر کرد و مرا در جمع شما عزیزان قرار داد. با دیدن روی ماهِ تک‌تک شما، انرژی لازم را دریافت کردم؛ اما در مورد دستورجلسهٔ عدالت: آیا همهٔ ما در کنگره برابر هستیم یا نه؟
وقتی از درب کنگره۶۰ وارد می‌شویم، اولین چیزی که می‌بینیم، لوگوی بزرگ کنگره‌ی ۶۰ روی دیوار است که معرفت، عمل سالم و عدالت را نشان می‌دهد. تمام کار کنگره۶۰ و تمام کار این سیستم روی همین سه بازو می‌چرخد. اگر من وارد کنگره می‌شوم، باید در نظر داشته باشم و یادم باشد برای چه آمده‌ام. اگر دنبال حاشیه باشم، قطعاً به آن تعادل مورد نظر نمی‌رسم.
عدالت از کجا می‌آید؟ از تعادل. تعادل یعنی چه؟ یعنی همه چیز سر جای خودش قرار بگیرد. چه‌طور می‌توانم به آن تعادل برسم؟ زمانی که آگاهی و معرفت را دریافت کنم. آقای مهندس دژاکام در بحث عدالت در کنگره۶۰ می‌گویند: معرفت دو شاخه دارد: معرفت در جهت خیر و معرفت در جهت شر. اگر در جهت شر معرفت پیدا کنم، در قسمت منفی وجودم قوی می‌شوم؛ اما اگر تلاش کنم معرفت در جهت خیر پیدا کنم، قطعاً می‌توانم به عمل سالم برسم. اگر به عمل سالم برسم، می‌توانم تعادل را رعایت کنم و به عدالت عمل کنم.
عمل سالم چیست؟ ما دو نوع عمل در قسمت مثبت داریم: عمل نیک و عمل سالم که به این صورت تعریف می‌شود عمل نیک: کاری را که فکر می‌کنم درست است، بر اساس آموزش‌هایی که گرفته‌ام، انجام می‌دهم، عمل سالم: کاری را با آگاهی و معرفتی که دریافت کرده‌ام، انجام می‌دهم.
مثالی که آقای مهندس در سی‌دی می‌زنند (امانت):
فرض کنید کسی اسلحه‌ای را نزد من به امانت می‌گذارد و بعد با حالتی عصبانی می‌خواهد آن را پس بگیرد. من می‌دانم اگر اسلحه را به او بدهم، ممکن است بلایی سر خودش یا دیگری بیاورد. عمل نیک: بر اساس آموزش امانت‌داری، اسلحه را به او برگردانم. عمل سالم: با آگاهی، کار نیکم را به تأخیر بیندازم و اسلحه را ندهم تا اتفاق بدی نیفتد. این تفاوت عمل نیک و عمل سالم است. این مسئله در زندگی ما زیاد پیش می‌آید؛ نه فقط در مورد اسلحه، بلکه در برخورد با مسافران، بچه‌ها، اعضای خانواده یا جامعه.
چرا در کنگره۶۰ همه با هم برابر هستیم؟
وقتی پای خودم را در کنگره۶۰ می‌گذارم، هر لقب، عنوان یا شغلی که دارم (چه بالا، چه پایین)، باید آن را بیرون درب بگذارم. در کنگره۶۰، یک تاجر با یک کارگر، یک پزشک با یک کارتن‌خواب هیچ فرقی ندارد. صندلی یکسانی به همه داده می‌شود، با عزت و احترام یکسان. حتی نمی‌پرسند: «کیستی؟ از کجا آمده‌ای؟» پس از این لحاظ، همه برابریم. آموزش‌ها هم مانند نور خورشید است که برای همه یکسان می‌تابد.
اما چرا برخی برابر نیستند؟ تفاوت در جایگاه‌ها به دلیل آموزش‌ها و خدمت‌هاست. دو مسافر اولی را در نظر بگیرید:
یکی فرمانبردار است، قوانین را رعایت می‌کند و به رهایی می‌رسد. دیگری بی‌نظم است و آموزش‌ها را جدی نمی‌گیرد.
آیا این دو برابرند؟ نه. حتی یک مسافر اولی با یک مسافر دومی برابر نیست، چون جایگاه‌ها بر اساس آموزش و خدمت تعیین می‌شود.
عدالت یعنی درک این نکته که هر جایگاهی که دارم (در زندگی یا کنگره)، نتیجهٔ پیشینه‌ام است. شاید این پیشینه به دنیای قبل از این زندگی برگردد. همان‌طور که سلیمان نبی گفت: «من زمانی بودم که زمینی نبود...» ما نمی‌دانیم در کجای این داستان ایستاده‌ایم، اما هر سختی که می‌بینیم، نعمت خداوند است برای تکامل ما.
سختی‌ها، لعنت خداوند نیستند؛ بلکه رحمت و نعمت‌اند!
استاد در سی‌دی طلوعی دیگر می‌فرمایند: هشیار باش! قضایا را با یک چشم نبین. جوانب را بسنج اگر سختی به تو رسید، بدان نیاز تو در مسیر تکامل بوده است. خداوند با تو تلافی‌جویانه رفتار نمی‌کند. الآن می‌فهمم چرا آن مصیبت‌ها آمد و چقدر بی‌تابی کردم!
غذای روح ما، آموزش‌های کنگره۶۰ است چه طعامی بهتر از این که درمان اعتیاد را به رایگان در اختیارمان گذاشته‌اند؟ شاید گاهی قدرش را نمی‌دانم، اما ان‌شاالله در مسیر معرفت، عمل سالم و عدالت با تعادل درونی به رهایی برسیم.
ممنون که به حرف‌های من گوش دادید.
تایپ : همسفر مریم رهجوی همسفر زینب لژیون سوم
عکس: همسفر زهرا رهجوی همسفر زینب لژیون سوم
ویرایش و ارسال: همسفر صدیقه رهجوی همسفر پریسا لژیون یکم دبیر سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
151