ترازوی عدالت

جلسه ششم از دوره بیست و هشتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی کاسپین، با استادی مسافر محمدرضا، نگهبانی مسافر بهروز و دبیری مسافر احمد، با دستور جلسه «عدالت، آیا همه افراد در کنگره باهم برابرند؟» سه‌شنبه ٢١ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به‌کارکرد.

سخنان استاد:
از نگهبان، دبیر و از راهنمای خوبم اقا حمیدرضا تشکر می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم.
در باب دستور این هفته عدالت، آیا همه در کنگره با هم برابرند؟ این دستور جلسه همیشه برای من یک نوع سوال است که من برای آن دو جواب دارم، محمدرضایی که قبلا می‌گفت پاسخ دادن به این سوال سخت است. اما در حال حاظر می‌گوید بسیار ساده است.
تعادل داشتن با عدالت یک رابطه‌ای مساوی و هم سوی باهم دیگه دارد، انسان برای آنکه به عدالت برسد باید یک راهی را ادامه دهد و انسانی که بخواهد به تعادل برسد باید جسم، روان و جهان‌بینی او آموزش ببیند تا به آن تعادل مدنظر دست یابد. بنده قبل از کنگره هیج تعادلی نداشتم و از زمین و زمان شکایت می‌کردم که عدالت برای من برقرار نیست ولی اشتباه برداشت می‌کردم و این سوال برای من سخت بود اما در حال حاظر به‌واسطه آموزش‌های کنگره این نکته را برداشت کردم که عدالت در داخل کنگره برابر نیست و برای آن دلایلی موجود است، شخصی که سفر می‌کند، به رهایی می‌رس، شال می‌گیرد، راهنما می‌شود، مرزبان می‌شود، ایجنت می‌شود و جایگاه‌های متفاوتی را تجربه می‌کند قطعا برای او عدالت برقرار است. مثلت کنگره و آن لوگوی کنگره ٦٠ را در نظر بگیرید، در راس آن عدالت است و برای رسیدن به عدالت از معرفت، آگاهی و دانش به سمت عمل سالم قدم برداشته که بعد از سپری کردن مراحل به عدالت می‌رسد، انسانی که برای او آن عدالت برقرار است معرفت، آگاهی و دانش کسب کرده است و قطعا ما بیاییم نگاه کنیم که عدالت اگر برای ایجنت، مرزبان، راهنمایان برقرار نباشد این عین بی‌عدالتی است زیرا شخصی که در مسیر آموزش‌ها قدم برمیدارد هدف داشته و برای آن هدف تلاش کرده است و قطعا ترازوی آن در عدالت سنگین‌تر است. فرق است بین شخصی که آموزش کسب کرده، قدم برداشته به‌سوی اهدافش، شال گرفته و راهنما شده با شخصی که شاید سالیان سال رفته و آمده و هنوز به رهایی نرسیده، قطعا کفه ترازوی این عدالت برای آن شخص سنگین‌تر است. خداوند برای انسان زمانی پاداشی را قرار می‌دهد که در این مسیر هدف داشته باشد و برای این هدف تلاش کند. قطعا روز‌هایی شده است برای خودم سوال پیش می‌آید که چه زمانی عدالت برای ما برقرار است؟ جواب خیلی مشخصی دارد من و سایر مسافران زیر یک سقف، در یک صندلی می‌نشینیم و یک آموزش را دریافت می‌کنیم و خدارا شکر عدالت برای ما بر قرار است و تا چه زمانی این عدالت برقرار است؟ تا زمانی که من در مسیر آن اهداف قدم بردارم و تفکر را به فعل و عمل انجام بد‌هم، فرق دارد از این که من بیایم اینجا سی دی ننویسم، داروی خود را سر‌وقت و به‌اندازه مصرف نکنم، آموزش‌هایی که دریافت می‌کنم را اجرایی نکنم، قطعا تعادل برقرار نیست و حال خوبی نخواهم داشت و این هم عین عدالت است و اما کسی که سر‌وقت در جلسه‌ها حضور دارد، سی دی‌های خود را می‌نویسد، داروی خود را سر‌وقت و به‌اندازه می‌خورد و حالش همیشه خوب است و این هم خود عدالت است.

ما از روزی که به دنیا قدم گذاشته‌ایم با هم برابر بوده‌ایم ولی در ادامه در مسیری قدم می‌گذاریم و تلاش و کوشش می‌کنیم تا به اهدافمان برسیم، آن موقع نابرابری بوجود می‌آید و این نابرابری هم عین عدالت است و من هیچ‌وقت نباید انتظار داشته باشم مثل بقیه مسافران حالم خوب باشد. هر شخصی در هر جایگاهی که است نسبت به آن تلاش و کوشش انجام داده و در آن جایگاه قرار می‌گیرد. اگر من روزی ایجنت شدم حتما برای آن جایگاه تلاش و زحمت‌کشیده‌ام و به آن تعادل رسیده‌ام و جسمم، روانم و جهان‌بینی من آموزش گرفته است و آنهارا کاربردی کرده‌ام و ثمره آن زحمت رسیدن به‌جایگاه مدنظر می‌باشد. قطعا انسانی که به‌جایگاه بالایی می‌رسد باید ابتدا حس خود را خوب کند و بعد نسبت به آن قدم بردارد. خدارا شکر می‌کنم که در کنگره و در مسیر درست هستم. از این که به صحبت‌های من کوش کردید از شما سپاسگزارم.

مرزبان کشیک: مسافر رحمان
عکاس: مسافر بهروز
تایپ: مسافر مسعود
تنظیم: مسافر محمدرضا
تهیه‌شده در سایت مسافران کاسپین