در ماه مبارک رمضان، جسم انسان مانند یک ماشین شخصی و باارزشی است که در اختیار ما قرار دارد و میتوانیم با آن به کارهای مختلف برسیم؛ اما در این ماه ماشینمان را به تعمیرگاه میبریم تا سرویس شود؛ درواقع جسم ما نیاز به استراحت و بازسازی دارد. روش درمان DST نیز از دل همین ماه مبارک رمضان شکل گرفت؛ اگر انسان از درون به آرامش نسبی برسد از عهده چنین کارها بر میآید؛ اما اگر ذهن و روحش آشفته باشد هنگام روزهداری تمام سلولهای بدن علیه او شورش میکنند و کار برایش دشوار میشود هنر نیروهای بازدارنده در این است که ناشناس باقی بمانند و حس انسان را آلوده کنند نیروهای منفی یک کار بیشتر نمیکنند خراب کردن حس؛ وقتی میخواهیم کاری را انجام بدهیم اولین احساسی که به سراغمان میآید ناتوانی است.
رفتار انسان نسبت به موضوعاتی که دیگران کاملاً مخالف آن هستند، میتواند آنقدر اثرگذار باشد که موجب بیداری و تغییر در آنها شود؛ بنابراین مهمتر از خود عمل، نوع نگاه و برخورد ما با مسائل اهمیت دارد. خداوند بزرگترین هدیهاش به انسان را اختیار قرار داد اگر اختیار کسی را بگیریم ناخودآگاه در او دافعه ایجاد میشود و در این زمینه خانواده بهترین مثال است و طبیعت هم بهترین الگو است انسان میتواند مانند یک درخت باشد؛ اگر فردی سالم و نیکسرشت باشد ریشههایش انرژی و مواد معدنی را از خاک جذب میکنند و او را در زمین نگه میدارند، این ریشهها همان خانوادهاند و در زندگی، خانواده بنیان اصلی و کوچکترین واحد سیستم اجتماعی است زمانی که بیماری اعتیاد پدید میآید خانواده بیشترین بار و تخریب را متحمل میشود.
خانواده مانند مواد اولیه کارخانه است؛ اگر این مواد مرغوب نباشند محصول نهایی نیز خوب نخواهد بود ریشههای انسان باید مواد مغذی و سالم در اختیارش بگذارند تا بقیه چیزها معنا پیدا کند؛ اگر انسان نتواند با خانواده و خویشاوندانش پیوند محبت درستی داشته باشد، مجبور است مواد اولیه نامرغوب را از جای دیگری تهیه کند هر کسی ریشههای خودش را دارد در روند پالایش و بازسازی یکی از مراحل مهم احیای پیوندهای آسیب دیده است اعتیاد انسان را منجمد میکند همه چیز ظاهر و باطنی دارد و آن بخش پنهان بیشترین آسیب را میبیند. در کنگره درباره تعادل صحبت میشود محبت ناب از دل خانواده بیرون میآید و این بنیان است که میتواند انسان را بعد از رهایی حفظ کند؛ پس از درمان باید به احیای خانواده و بازگرداندن آن به حالت تعادل توجه کرد ریشهها میتوانند پدر، مادر یا دیگر بستگان و کسانی باشند که با انسان پیوند عاطفی دارند این پیوندها صرفاً قراردادی نیستند.
محرومیتها موجب اندوه میشوند نداشتن خانواده، اندوهی بزرگ است که میتواند انسان را به اوج یا به حضیض بکشاند؛ اما همین محرومیت میتواند نقطه تحمل و ظرفیتهای انسان را بالا ببرد همانند درخت خرما که در سختترین شرایط رشد میکند و جامعه از چند نیرو ساخته میشود که یکی از آنها شخصیت خود انسان است خانواده، ژنراتور هر جامعهای است و خانوادهای که نتواند با هم بر سر سفره بنشیند یا به سفر برود، خانوادهای ورشکسته است در کنگره۶۰ زبان خانوادهها با هم هماهنگ میشود و اختلاف فازها کاهش مییابد این اختلاف فاز زمانی شکل میگیرد که فردی گرفتار اعتیاد میشود و ارتباطش با اطرافیان قطع میشود همسفرها میتوانند با جهانبینی این مشکل را حل کنند. انسان یا در سمت نیروهای مثبت است یا در مسیر نیروهای منفی، حد وسطی وجود ندارد؛ اگر از خانواده و خویشاوندانتان محبت دریافت نمیکنید مطمئن باشید از جای دیگری زهر میکنید.
بیگمان نیست صفایی که پریشان حالیم
گر محبت نرسد، زهر به جانها برسد
منبع: سیدی خانواده
نویسنده و رابط خبری: همسفر یاسمن رهجوی راهنما همسفر رویا (لژیون هشتم)
عکاس: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون نهم)
ویرایش: همسفر شهلا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون هفتم) دبیر سایت ارسال: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی پاکدشت
- تعداد بازدید از این مطلب :
75