ما مسئولیت را قبول میکنیم که انرژی بگیریم و اعتمادبهنفسمان بالا برود؛ اما گاهی میبینیم که چند تا مسئولیت را بهعهده میگیریم؛ ولی نتیجه برعکسی را میبینیم، چون فکر میکنیم وقتی قبول یک مسئولیت اینقدر انرژی به من میدهد، پس چند تا مسئولیت خیلی انرژی بیشتری دارد. وقتی گره مسئولیت در درون ما به وجود میآید، نتیجه آن برعکس میشود که نهتنها انرژی نمیگیریم؛ بلکه گرههایی در جهان بیرون و درون خود به وجود میآوریم.
مسئولیتها در زندگی باعث بهوجودآمدن اختلاف پتانسیل و چشمه جوشان میشود، لذتبخش است و باعث میشود انسان کارهای بزرگتری را انجام دهد؛ اما هر چیزی در جایگاه خود میتواند سازنده باشد؛ ولی همان چیز اگر درست استفاده نشود میتواند مخرب باشد. مثل چاقوی آشپزخانه که میتواند در بهترین غذاها استفاده شود یا در زمان خشم، به دیگران آسیب بزند.
وقتی طمع مسئولیت داریم و بهتنهایی میخواهیم چند کار و خدمت را بهعهده بگیریم و بار دیگران را به دوش بکشیم، این باعث میشود آرامشمان را از دست بدهیم. وقتی دندان طمع را میکشیم؛ یعنی مسئولیت را با دیگران تقسیم میکنیم و این اتفاق زمانی میافتد که به آن دانش، آگاهی و دانایی رسیده باشیم.
برای اینکه گرههای مسئولیت را درون خودم پیدا کنم، اول باید به دیگران اعتماد کنم، دوم باید آموزش بدهم که چه کاری را از دیگران میخواهم و تقسیم کارها انجام شود. بهمرور زمان میبینم که حتی اگر من نباشم، همه چیز سر جای خودش، با نظم و برنامهریزی بهپیش میرود و من دیگر بار دیگران را به دوش نمیکشم. بهقول استاد امین: «بارها را از دوش کارها بکن، تا کارها به بار بنشینند.»
در مسیر تلاش در زندگی و بهعهدهگرفتن مسئولیتها، یک آفتی به نام وسواس ممکن است در انسان به وجود بیاید؛ به این معنی که وسوسه میشود همه کارها را خودش بهتنهایی و بهنحو احسن انجام دهد؛ اما باید توجه داشته باشیم وقتی که در حال نوشتن بر روی کاغذ هستیم، هر قدر قلم را بیشتر فشار دهیم باعث خوشخطی نمیشود؛ بلکه کاغذ را پاره میکند و ما مجبوریم مجدداً بنویسیم. پس نه شل نوشتن خوب است و نه زیاد فشار دادن قلم؛ باید حد تعادل را رعایت کنیم. در قضیه مسئولیت هم، با افزایش دانایی، وسواس هم زیاد میشود. و ما باید بتوانیم بر آن غلبه کنیم. بهترین راه غلبه بر وسواس این است که به دیگران اعتماد کرده و مسئولیتهایی را به آنها محول نماییم. فکر نکنیم چون همه کارها به عهده من است، باید همه را خودم و بهنحو احسن انجام دهم، وگرنه من زیر سوال میروم. اگر کار خراب شد، اشکالی ندارد؛ دیگران هم حق دارند تلاش کنند و تجربه کسب نمایند.
چه زمانی ما بار مسئولیت دیگران را به دوش میکشیم؟ زمانیکه خود را ورای قانون بدانیم. ما هیچوقت حق نداریم خود را بالاتر از قانون بدانیم؛ حتی زمانیکه خودمان آن قانون را وضع کرده باشیم یا به آن قانون رأی داده باشیم. همه باید به قانون پایبند باشند؛ البته بهعنوان مجری قانون نباید خیلی خشک برخورد کنیم. افرادی وجود دارند که شرایط خاصی دارند و ما باید با در نظر گرفتن شرایط هر فرد درباره آن قضاوت نماییم. از طرفی، شاید ما اشتباه برداشت کرده باشیم. پس درست تصمیمگیری کنیم تا باعث ضربه به دیگران نشویم. ما در هر مقام و مسئولیتی که باشیم، وظیفه داریم شرایط را برای مشارکت همه انسانها فراهم نماییم و در این زمان اگر افراد بهموقع کارهای خود را انجام ندادهاند، مسئولیت این کوتاهی بر عهده خود شخص است.
منبع: سیدی گره مسئولیت از آقای امین
نویسنده: همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دنا
- تعداد بازدید از این مطلب :
103