جلسه سوم از دوره ششم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی زاهدان به استادی همسفر فاطمه، نگهبانی موقت همسفر امالبنین و دبیری همسفر معصومه با دستور جلسه<<عدالت، آیا همه افراد در کنگره۶۰ برابرند؟>> روز چهارشنبه ۲۳ مرداد ماه سال ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۶:۰۰آغاز بکار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خدای بزرگ، خودم را سپاسگزارم بابت امروز که برای اولین بار در این جایگاه قرار میگیرم، خدمت میکنم و آموزش میگیرم. همچنین از نگهبان جلسه تشکر میکنم که به من اجازه خدمت دادند. در رأس، از بنیانگذار کنگره ۶۰، آقای مهندس و خانواده محترمشان، و راهنمایان عزیز کنگره ۶۰ و تمامی کسانی که در کنگره خدمت میکنند، سپاسگزاری میکنم. همچنین از مسافر خودم تشکر میکنم.
<<دستور جلسه: عدالت – آیا همه افراد در کنگره ۶۰ برابرند؟>>
عدالت در لغت به معنی برابری، انصاف و دادگری است. ریشه عدالت از «عدل» گرفته شده و عدل به معنای راست و درست بودن است. در اصطلاح، عدالت به معنای تعادل است؛ یعنی قرار گرفتن هر چیزی در جای مناسب خود.
اگر بخواهم تجربه خودم را در مورد عدالت بیان کنم، باید بگویم که پیش از ورود به کنگره، تصور دیگری از عدالت داشتم. فکر میکردم همه چیز باید به طور مساوی بین همه تقسیم شود، اما از وقتی وارد کنگره شدهام، دیدگاه من تغییر کرده است. وقتی به گذشته خود نگاه میکنم، میبینم که خیلی در تاریکی و ضد ارزشها غرق بودم و افکار غلطی داشتم. خدای بزرگ را شکر میکنم که اکنون جایی هستم که میتوانم آموزش بگیرم و این افکار غلط، نتیجه ناآگاهی من بوده است.
پس از ورود به کنگره، متوجه شدم که درک من چقدر افزایش یافته است. برای رسیدن به عدالت، باید معرفتی کسب کنم که همان شناخت و آگاهی من نسبت به مسائل زندگی است؛ به گونهای که بتوانم به آن دست پیدا کنم و عمل سالم انجام دهم. اما چگونه میتوان عمل سالم انجام داد؟ هر عمل نیکی، عمل سالم نیست. هر عمل نیکی که نتیجه آن به خیر تبدیل شود، عمل سالم است و تنها پس از انجام عمل سالم میتوان به عدالت رسید.
سه اصل «معرفت، عدالت و عمل سالم» که آرم کنگره ۶۰ را تشکیل میدهند، یک مثلث را میسازند و اساس کنگره از ابتدا تاکنون بر همین سه اصل استوار بوده است. عدالت یکی از مهمترین اضلاع این مثلث است. کسی که این سه اصل را فهمیده و همزمان در خود داشته باشد، عدالت را درک کرده و میتواند آن را اجرا کند. کنگره بر اساس نظمی پایهگذاری شده است که این نظم، کنگره را به این سه اصل رسانده و ساختار آن را بنا کرده است.
ما هر یک از اعضای کنگره، قبل از ورود، جایگاه فردی و اجتماعی خاصی داشتیم، اما وقتی وارد کنگره شدیم، همه این جایگاهها را پشت در گذاشتیم و به صورت یکسان وارد شدیم. از نظر استفاده از امکانات و بهرهبردن از آموزشها، همه برابر هستیم و هر مقام یا منصبی که داریم، در خارج از کنگره است.
اما در کنگره، هر فرد جایگاه خودش را با اختیار و عملکرد خود تعیین میکند. جایگاه یک سفر اولی با یک سفر دومی، مرزبان یا راهنما متفاوت است. این جایگاه بر اساس دانایی، عملکرد و میزان تلاش شخص مشخص میشود. هر فرد با زمان و انرژیای که صرف کرده، جایگاه ویژهای پیدا میکند و از آن بهرهمند میشود.
کسی که آموزش میبیند، خدمت میکند و در مسیر تجزیه و پالایش قدم برمیدارد، قطعاً جایگاهش با کسانی که به عمق آموزشها نرسیدهاند متفاوت است و برخورد با این جایگاهها نیز متفاوت خواهد بود. اگر این تفاوت وجود نداشت، عدالت رعایت نمیشد و مصداق بیعدالتی بود.
بنابراین، همه افراد در کنگره یکسان نیستند، اما عدالت برقرار است. در کنگره ۶۰، همه به خدمت، آموزش و رهایی دسترسی دارند، اما نتیجه نهایی بستگی به تلاش شخصی هر فرد دارد. همه در برابر قوانین و ساختار کنگره مسئول هستند.

تهیه و نگارش: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون اول)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون اول)
همسفران نمایندگی زاهدان
- تعداد بازدید از این مطلب :
184