مرغ باغ ملکوت نِیم از عالم خاک
چند روزی قفسی ساختهاند از بدنم
ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست
به هوای سر کویش پر و بالی بزنم
مسافران در سفر اول ممکن است گاهی با سختی مواجه شوند و این کاملا طبیعی است که یک مسافر سفراولی بعضی از مواقع ناراحت و غمگین باشد؛ زیرا تصور میکند علیرغم تلاشی که میکند، باز هم حالش مساعد نیست و دائم از وجود مشکلات شکایت دارد و بر این باور است که تنها اوست که مشکل دارد و دیگران را مقصر میداند؛ درصورتیکه به دلیل تفکر غلط و عدم آگاهی بر خلاف مسیر، حرکت میکند؛ اما این تلاش بیهوده است و او را از هدف دور میکند. اغلب ما انسانها تصور میکنیم که حق و عدالت آن چیزی است که به نفع ما باشد و این باور باعث میشود تا ادیان دیگر را قبول نداشته باشیم.
آقای مهندس در سیدی پرواز میفرمایند: «درد و رنج بشر، ناشی از دانشهای کشف نشده است». جهان هستی و زندگی مانند دریایی است که کران ندارد؛ یعنی انتها ندارد. انسان نیز غم و اندوهی دارد که بهطورکلی پایانی ندارد؛ اما شادیها کوتاه و لحظهای هستند و انسان برای بقا، پیشرفت و ساخته شدن باید آموزش بگیرد و برای آموختن باید سعی و تلاش کند و از مشکلات هراسی نداشته باشد تا بتواند ناممکنهای زیادی را ممکن بسازد، البته بعضی اوقات؛ شاید تفکرات و جهت مسیر ما هم درست باشد؛ اما تقدیر ما در جهت دیگری باشد؛ یعنی تفکرات و تقدیرات همیشه با هم نیستند. تقدیر، نامه پیشین ما است؛ همانکه وجودش را همهجا حس میکنیم. غم همیشگی انسان به این دلیل است که همیشه به همه چیز، نیازمند است! عدم نیاز موجب مرگ انسان میشود. غمهای انسان عمیق و شادیهایش گذرا هستند.
آقای مهندس در این سیدی از ضربالمثل ایرانی استخوان لای زخم استفاده کردند،. برداشت من این بود که اگر مسافر سفر اولی از مصرف مواد مخدر رها شود؛ اما هنوز رنگ به رخسار نداشته و از حال خوش برخوردار نباشد، کافی است این استخوان را از لای زخم خارج کند و با شروع سفر ویلیام و رهایی از نیکوتین، آرامش را به وجود خود و خانواده برگرداند.
جسم انسان در این جهان خاکی مانند قفسی است که نفس در آن محبوس است. اینجا نوید روز جدایی نفس از جسم را میدهد که آغازی است برای پروبال زدن و حرکت نفس. باید جهش داشته باشید تا به مرغ ملکوت تبدیل شوید در حقیقت پرواز یعنی رسیدن به نقطهای که انسان خود واقعیش را درک کند و در صلح و آرامش باشد.
وقتی انسان در سختترین شرایط در مسیر رسیدن به صراطمستقیم حرکت کرده و از کارهای ضدارزش فاصله بگیرد، برای رسیدن به هدف تلاش و کوشش کند و به خدا توکل داشته باشد، میتواند نتیجه را به خدا واگذار کند؛ زیرا برای انجام هر کاری تلاشکردن مهم است و نتیجه کار مهم نیست. باید بدانیم وقتی انجام کارهای ارزشی را از یک نقطه شروع کنیم، ذرهذره شعاع اضافه کرده و گسترش پیدا میکند و اینجاست که کمکهایی که در راه بودند به ما یاری میرسانند و آرامش برقرار میشود. در کارنامه انسان، تلاش او ثبت میشود، نه نتیجه. هنگامی که انسان تلاش کند، نیروهای الهی به کمک او میآیند و اگر تقدیر او رسیدن به هدف باشد، در نهایت باید فرمان الهی صادر شود تا انسان به نتیجه دلخواه برسد.
منابع: برداشت از سیدی پرواز و فرمایشات آقای مهندس در جلسات آموزشی
نویسنده: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر آزاده رهجوی راهنما همسفر مینا (لژیون دوم)
عکاس: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
ارسال: راهنما همسفر افسون نگهبان سایت
همسفران نمایندگی نائین
- تعداد بازدید از این مطلب :
118