جلسه نهم از دور دوم جلسات لژیون سردار ویژه همسفران نمایندگی شوشتر با استادی همسفر ثریا، نگهبانی همسفر نازنین و دبیری همسفر زینب با دستور جلسه: عدالت، آیا تمام افراد کنگره با هم برابرند؟ در روز دوشنبه 20 مردادماه 1404 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:
دستور جلسه لژیون سردار، عدالت، آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟
همه ما با آرم کنگره آشنایی داریم که بالای مثلث عدالت نوشته شده، سمت راست، معرفت و سمت چپ عمل سالم. یکی از مفاهیم عدالت تعادل میباشد، برای اینکه من به تعادل برسم؛ باید معرفت، دانش و آگاهی پیدا کنم. رسیدن به شناخت و آگاهی، عمل سالم را در پی خواهد داشت. عدالت برقرار کردن از نتایج عمل سالم میباشد.
اگر یک فرد مصرف کننده بخواهد به درمان برسد؛ باید این را بداند که اول از همه باید به تعادل برسد و زمانی متعادل میشود که تمام آموزشهای جهانبینی را فرا گرفته باشد و بین نیروهای درون خود عدالتی برقرار کند. در نتیجه در زندگی بیرون از جسم رفتار متعادلی خواهد داشت.
برداشت من از عدالت، قبل از کنگره این بود که عدالت، یعنی یکسان بودن و برابر بودن همه انسانها با همدیگر، مثلاً بارها دیده بودم که فردی از لحاظ مالی در سطح پایین بود؛ اما فرد دیگری از لحاظ مالی در سطح بالایی قرار داشت، همیشه با خودم میگفتم: خدایا تو که عین عدالت هستی؛ پس چرا اینجا عدالت را برقرار نکردید در حالی که میتوانستید کمی از دارایی فرد ثروتمند را به فرد فقیر بدهید تا زندگی هر دو خانواده در آرامش باشد؛ اما با ورود به کنگره متوجه شدم که عدالت آن چیزی نیست که من تصور میکنم. عدالت، یعنی اینکه هر چیزی سر جای خودش قرار داشتن و هر کس با توجه به سطح دانایی و عمل در جایگاه خود باشد.
آیا همه افراد در کنگره با هم برابر هستند؟ آیا یک تازه وارد، یک راهنما، یک مرزبان و یک رهجو در یک جایگاه قرار دارند؟ مطمئناً نه! و بارها دیدیم که در کنگره به راهنما و مرزبانان احترام بیشتری گذاشته میشود و ما نباید از این کار دلگیر شویم یا حسادت کنیم این جایگاه و تلاش خود آن افراد بود که باعث تغییر اندازه احترام شد.
البته در کنگره در بعضی موارد افراد با هم برابر هستند، مثلا همه افراد روی یک نوع صندلی مینشینند، از همه یک جور پذیرایی میشود، همه با اسم کوچک خوانده میشوند و آموزش افراد، چه در بدو ورود دکتر باشد، چه بیسواد به یک میزان خواهد بود.
تجربه من در زندگی از تعریف نادرست که از عدالت داشتم این بود. زمانی که فهمیدم با یک فرد مصرف کننده زندگی میکنم خیلی برایم سخت و دردناک بود و دائم خود را با دیگران مقایسه میکردم و از خدا گله و شکایت داشتم که خدایا آیا این عدالت است که من این همه سختی را متحمل شوم و در عذاب باشم. تا اینکه با ورود به کنگره و گرفتن آموزش متوجه شدم که هر کس در هر جایگاهی که است عین عدالت است و سختیهایی که من در زندگی کشیدم حاصل عمل خود من چه در این دنیا چه در زندگی قبل من خواهد بود.
بنابراین باید بدانیم انسان چیزی نیست جز سعی و تلاش خودش. پس عدالت به معنای برابری و یکسان بودن نمیباشد.

مرزبان کشیک: همسفر مهشید و مسافر مسلم
تایپیست و عکاس: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول) و نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شوشتر
- تعداد بازدید از این مطلب :
97