عدم آگاهی، بهایی سنگین دارد

آنچه باور است، محبت است و آنچه نیست، ظروف تهی است. خدا را شکر می‌گویم که به خط پایان رسیدیم و این پایان را با آغازی نو ادامه خواهیم داد. این سفر، سفری ارزشمند و پربار بود، سفری که حتی بدون مصرف یک قرص مسکن ساده گذشت، سفری از آتش ویرانگر به سوی نور، از اهریمن به سوی الله و از بی‌خودی به خود. خوشحالم که اجازه ورودم به کنگره صادر شد و در این مکان امن و پاک قرار گرفتم تا بتوانم با تزکیه و پالایش در جهت دانایی و رشد گام بردارم.

خدا را سپاس با آموزش‌هایی که دریافت کردم، توانستم تا حدودی نیروهای منفی و بازدارنده را بشناسم و با به‌کارگیری این آموزه‌ها به آرامشی نسبی دست یابم. اکنون در بهترین حال خود هستم و امید دارم با خدمت کردن بتوانم انرژی بیشتری کسب کرده و این انرژی را در زندگی صرف نمایم.

خداوند را شکر می‌کنم که از پایین‌ترین نقطه، آرام‌آرام به بالاترین نقطه صعود کردیم و این دستاورد بسیار ارزشمند و عالی است؛ اما برای حفظ این دستاورد باید همچنان روی جهان‌بینی خود کار کنیم تا رهایی‌مان پایدار بماند و شخصیت‌مان همچون فولادی آبدیده مقاوم شود و کمتر دچار لغزش شویم. اکنون نگاه و برداشت‌های من نسبت به مسائل زندگی عوض شده است و برداشت‌های تازه‌ای دارم. 

اگر بخواهم آنچه اکنون به دست آورده‌ام را با گذشته مقایسه کنم، اصلاً قابل قیاس نیست. اگر همان آگاهی و شناختی که امروز در مورد مواد مخدر داریم، در گذشته نیز داشتیم، بی‌شک مسیر زندگی‌مان متفاوت می‌شد و آن همه مشکلات را تجربه نمی‌کردیم. عدم آگاهی بهایی سنگین دارد و حقیقتاً انسان چه بهای سنگینی برای ناآگاهی پرداخت می‌کند.

در گذشته ترک اعتیاد بسیار دشوار بود و تعادل جسمی و روانی به سختی حاصل می‌شد؛ به طوری که مسافرم نمی‌توانست از چرخه بازگشت سالم بماند؛ اما اکنون کنگره‌۶۰ مسیر ترک همراه با آموزش و تغییر نگرش، تعادل جسم و روح را فراهم کرده است و اکنون مسافر من موفق شده است بدون بازگشت به مصرف، زندگی دیگری آغاز کند. خدا را شکر که امروز در تعادل کامل هستیم و این آغاز تازه را به مسافرم تبریک می‌گویم. این‌که توانسته است خود حقیقی و شخصیت دزدیده‌ شده‌اش را پس بگیرد و پاسخ تلاش‌های خود را دریافت کند. آرزو دارم که همواره با هوشیاری از این سعادت مراقبت کنیم. 

از مهندس دژاکام که زمینه این سفر آرامش‌بخش را برای ما فراهم کردند، با دل و جان سپاسگزارم. همچنین از راهنمایان (خودم و مسافرم) که با عشق بی‌پایانشان ما را هدایت کردند، نقشه راه را برای ما ترسیم نمودند، تفکراتمان را تغییر دادند و قوت قلبمان بودند تشکر می‌کنم. در نهایت از خداوند برای همه مصرف‌کنندگان مواد مخدر و خانواده‌هایشان آرزوی رهایی از دام اعتیاد دارم. امیدوارم همگان بتوانند این مسیر پرنور را پیدا کنند و زندگی خود را از نو بسازند. 

نویسنده: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر آی‌سودا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوم)
ارسال: همسفر رخساره رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی تخت‌ جمشید شیراز