در ابتدا قدردان و سپاسگزار قدرت مطلق و نگهبان لژیون سردار هستم که این بنده حقیر را لایق دانستند تا در این بعد از زندگی، عضو لژیون سردار شوم. الان سه سال است که خدمتگزار این لژیون هستم.
کنگره دانشگاهی است که ما در آن آموزش میگیریم تا انسان شویم و از مرحله انس به انسانیت برسیم. این مهم به دست نخواهد آمد؛ مگر این که به گفته آقای مهندس که در سیدی «نردبان» بیان کردند: «باید از خود بگذریم تا به خود برسیم».
در کنگره یاد میگیریم که چگونه از مال، علم و زندگی خود بگذریم و بدون هیچ چشم داشتی به خلق خدا خدمت کنیم.
یاد گرفتیم که محبت کنیم، دوست داشته باشیم، عشق بورزیم، از جان و مال خود بدون این که انتخاب کنیم برای چه کسی، در چه مرتبهای، باسواد یا بی سواد، غنی یا فقیر، زشت یا زیبا بگذریم.
لژیون سردار به نظر من، همانند بورسیهای است که به همه افراد داده نمیشود؛ بنابراین باید قدر خودمان را بدانیم که در این بعد لایق گرفتن بورسیه کنگره شدهایم و تمام توان خودمان را بگذاریم که سربلند از این آزمون الهی بیرون بیاییم تا روزی نرسد که حسرت یک لحظه حضور خود را در لژیون سردار داشته باشیم.
اکنون این مطلب را به خودم گوشزد میکنم که زهرا حواست باشد، خداوند تو را بسیار دوست دارد که توفیق حضور در کنگره و در ادامه بورسیه کنگره؛ یعنی حضور در لژیون سردار را در اختیار تو قرار داده است؛ پس قدردان باش، با جان و دل تلاش کن تا انشاءالله قدرت مطلق، لیاقت پهلوانی و لمس این جایگاه را نیز نصیبت کند. امیدوارم این خواسته برای من چندان دور از دسترس نباشد.
در آخر خواستهام برای همه شما دوستان محبت این است که انشاءالله همگی در دانشگاه الهی جزو برترینها باشیم. به امید روزی که نفس ما رشد نماید تا وارد نفس مطمئنه و مرحله عشق خالق به مخلوق شویم.
نویسنده: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون دوازدهم)
رابط خبری: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر زهره(لژیون دوازدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
60