برابری به معنای مساوات مطلق نیست

جلسه چهارم از دوره ششم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی صبا به استادی راهنما همسفر نیلوفر نگهبانی همسفر نسرین و دبیری همسفر رضوان با دستور جلسه«عدالت، آیا تمام افراد در کنگره با هم برابرند» روز سه‌شنبه 21 مردادماه، سال ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شاکر و سپاسگزارم که بار دیگر در این جایگاه قرار گرفتم تا خدمت کنم و از شما عزیزان آموزش بگیرم. همچنین از نگهبان جلسه، دبیر محترم و مرزبانان و ایجنت عزیز متشکرم که این فرصت خدمت را به من دادند و به اسیستانت همسفر فاطمه خوش‌آمد می‌گویم.

دستور جلسه این هفته «عدالت» است و سوال مهمی که مطرح می‌شود این است، آیا همه افراد در کنگره با هم برابر هستند؟

عدالت در لغت به معنا برابری است؛ اما این‌که چرا چنین دستور جلسه‌ای مطرح می‌شود و مرا به چالش می‌کشد، به این دلیل است که در کنگره آموخته‌ام برابری به معنای مساوات مطلق نیست؛ بلکه به معنای قرار گرفتن هر فرد در جایگاه شایسته و مناسب خودش است و این همان مفهوم عدالت است.

مفهوم دیگری که در لغت برای عدالت آمده «انصاف» است. استاد امین می‌فرمایند: شرط عدالت، انصاف است و این دو در کنار هم معنا پیدا می‌کنند. یعنی زمانی که انسان بتواند آن‌چه را برای خود می‌پسندد برای دیگران نیز بپسندد، آن زمان می‌تواند عدالت را در مورد خود و دیگران اجرا کند.

در کنگره سه پارامتر اساسی داریم آگاهی، تلاش، عملکرد هر فرد و جایگاه هرکس به نسبت همین سه پارامتر تعیین می‌شود.
وقتی یک تازه‌وارد به کنگره می‌آید، برای پیدا کردن مسیر و دریافت آموزش، تمام اطلاعات، آموزش‌ها و خدماتی که به او ارائه می‌شود با دیگران برابر است؛ هیچ تبعیضی وجود ندارد. این برابری به تازه‌وارد انرژی می‌دهد تا بداند به جایی آمده که با دیگران فرقی ندارد و می‌تواند مسیر رشد خود را آغاز کند.

در بدو ورود، هیچ‌کس از شغل، مقام، ثروت یا شرایط شخصی فرد سوال نمی‌کند، زیرا این موارد در کنگره ملاک نیست. آن‌چه اهمیت دارد، تلاش رهجو، فرمان‌برداری از قوانین و احترام به حرمت کنگره است. بر اساس این موارد، هر فرد جایگاه خود را پیدا می‌کند و این عین عدالت است.

ما همه، از یک منبع واحد، معتبر و مشخص در کنگره، آموزش می‌گیریم. نکته مهم این است که این آموزش‌ها را چگونه و به چه میزان کاربردی کنیم. وقتی یاد گرفتیم که آموزش‌ها را به عمل تبدیل کنیم، هرکس متناسب با تلاش و عملکرد خود، در جایگاه‌هایی مانند راهنما، مرزبان، ایجنت یا دیده‌بان قرار می‌گیرد و این نیز عدالت است.

اما اگر فردی بدون هدف وارد کنگره شود و به همان شکل ادامه دهد، به‌طور طبیعی از مسیر خارج می‌شود؛ حتی اگر جایگاهی هم داشته باشد؛ ولی از قوانین سرپیچی کند، باز هم از مسیر جدا می‌شود و به قول استاد امین، از کشتی به پایین پرت می‌شود. این اتفاق به دلیل اختلاف فاز او با دیگران است. چنین فردی به حال خوش نمی‌رسد و وارد قیاس می‌شود: چرا فلانی حالش خوب است ولی من مسافر من نه ؟ چرا مسافر دیگران حالش خوب شده ولی مسافر من نه؟ همه‌چیز به این برمی‌گردد که در طول مسیر چگونه عمل کنم.

اگر بخواهم در مسیر به تعادل برسم که خود مفهومی از عدالت است؛ باید از معرفت آغاز کنم؛ یعنی شناخت و آگاهی که از طریق صراط مستقیم حاصل می‌شود. وقتی به شناخت و آگاهی رسیدم، می‌توانم عمل سالم انجام دهم و نتیجه آن عدالت است.

اکنون که مفهوم عدالت را فهمیده‌ام و می‌دانم چگونه معنا می‌شود، می‌توانم آن را از خود و نیروهای درونی‌ام آغاز کنم. فردی که در درون به عدل برسد، می‌تواند در بیرون نیز عدالت و تعادل را اجرا کند و فردی عادل و متعادل باشد. هیچ عدالتی هم بدون معرفت، شناخت و آگاهی میسر نیست.

مرزبان کشیک: همسفر رویا و مسافر حمیدرضا

تایپ: همسفر مهدیه رهجو راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)

عکاس: همسفر سیما رهجو راهنما همسفر زهرا (لژیون چهارم)

ویرایش: همسفر مینا رهجو راهنما همسفر افسانه (لژیون سوم)

ارسال: همسفر مریم نگهبان سایت (لژیون اول)
همسفران نمایندگی صبا