عدل الهی

جلسه اول از دوره چهارم لژیون سردار ویژه همسفران آقا کنگره۶۰، شعبه شیخ‌بهایی با استادی همسفر امیرحسین، نگهبانی همسفر دانیال و دبیری همسفر ساسان شنبه ۱۸ مردادماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد؛
دستور جلسه این هفته شامل دو بخش است: «عدالت» و «آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟». این دستور جلسه هر سال بارها مورد بحث قرار می‌گیرد. من پیش‌تر درباره آن مطالعه کرده بودم و امروز هم به‌عنوان استاد جلسه، برداشت‌ها و دریافت‌های خودم را مطرح می‌کنم.
بخش اول: عدالت
عدالت مفهوم گسترده و سنگینی دارد. ما اغلب فکر می‌کنیم عدالت یعنی برابری یا مساوات، در حالی که چنین نیست. عدالت به معنای قرار گرفتن هر چیز در جایگاه شایسته خود است. یعنی هر اتفاقی که می‌افتد، چه به نفع من باشد و چه به ضررم، آن را بپذیرم و باور داشته باشم که درست است.
در حقیقت، همه چیز ناشی از عدل الهی است. اگر این را نپذیرم، در واقع عدالت خداوند را زیر سؤال برده‌ام. ما اصلاً اطلاع کامل نداریم که عدالت الهی در چه سطحی و چگونه اجرا می‌شود که بخواهیم درباره آن قضاوت کنیم. اما یقین داریم که عدل خداوند برقرار است و هر چیز در جایگاه خود قرار دارد.
در جهان هستی، طبق گفته آقای مهندس، قوانینی وجود دارد که تمام امور را اداره می‌کند. هر عملی که انجام می‌دهیم، عکس‌العمل آن به خود ما بازمی‌گردد و این همان عدالت است.
بخش دوم: آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟
برای پاسخ به این سؤال باید دقیق‌تر نگاه کنیم. اگر در بدو ورود به کنگره، شخصی فارغ از اینکه ایجنت، دیدبان، خدمتگزار آبدارخانه، رهجو یا راهنما باشد بخواهد خودرو را پارک کند و نگهبان بگوید «ماشین را اینجا بگذارید»، همه اطاعت می‌کنند. در استفاده از امکانات و ملزومات، مانند صندلی یا محل پارک، جایگاه شغلی یا مسئولیتی، تفاوتی ایجاد نمی‌کند. از این نظر، همه برابرند؛ اما از نظر جایگاه، رتبه و میزان پیشرفت، به‌نظر من برابری وجود ندارد. دو نفر ممکن است همزمان وارد کنگره شوند. یکی از همان ابتدا به‌طور منظم در جلسات حاضر می‌شود، سی‌دی‌ها را می‌نویسد، در آزمون‌ها و جلسات «لژیون سردار» شرکت می‌کند،خدمت می‌کند و کاملاً گوش به فرمان راهنماست. دیگری اما گاهی می‌آید، گاهی غیبت می‌کند، شاید تنها برای دیدن راهنما و گفتن مشکلاتش حضور یابد و سپس برود. این دو نفر با چنین رفتارها و تلاش‌های متفاوت، نمی‌توانند در جایگاه یکسانی باشند. همان عدل الهی و قوانین حاکم بر کنگره، اجازه نمی‌دهد که این دو در یک مرتبه قرار بگیرند. درنتیجه جایگاه هر فرد بر اساس میزان تلاش، حضور و خدمت او تعیین می‌شود.
نمونه آن را بارها دیده‌ایم: همسفری که مسافرش دیگر به کنگره نمی‌آید، اما خودش همچنان برای آموزش، پیشرفت و خدمت به کنگره می‌آید، با کسی که تنها برای رفع موقت مشکلاتش حضور دارد، تفاوت دارد. حتی وقتی خدمتی اعلام می‌شود، مثلاً خدمت در پارک یا درون شعبه، واکنش این دو نفر یکسان نیست.
پس پاسخ من به سؤال «آیا همه افراد در کنگره برابرند؟» این است: از نظر برخورد اولیه و احترام، بله، اما از نظر جایگاه و نتیجه تلاش‌ها، خیر. جایگاه‌ها به‌مرور و بر اساس میزان مشارکت، خدمت و آموزش مشخص می‌شوند.

تایپ و ویرایش: همسفر علی (لژیون ششم)
عکس: همسفر فرزاد (لژیون دهم)
تنظیم‌ و ارسال: همسفر سهیل (لژیون یکم)
نمایندگی شیخ بهائی، همسفران آقا