جلسه سوم از دوره چهارم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره۶۰ همسفران نمایندگی رازی به استادی همسفر افسانه، نگهبانی همسفر حوریه و دبیری همسفر مهدیه با دستور جلسه « عدالت، آیا همه در کنگره۶۰ با هم برابرند؟» روز سهشنبه ۲۱ مرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد

خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا خدا را شاکرم که این جایگاه روزی من شد. از راهنما همسفر آزاده تشکر میکنم و قدردانی میکنم که به من این فرصت را دادند که خدمت کنم و آموزش بگیرم. انشاءالله تعطیلات به همگی شما خوش گذشته باشد و با توان بیشتری به آموزشها ادامه بدهید. دستور جلسه؛ عدالت، آیا همه افراد در کنگره۶۰ با هم برابرند؟ باید مفهوم عدالت را درک کنیم. عدالت به معنی عادل بودن، انصاف داشتن و تعادل داشتن است. موضوع عدالت موضوع ساده نیست که بتوانی به راحتی در مورد آن صحبت کنیم. اگر به آرم کنگره۶۰ دقت کنیم به صورت یک مثلث است که رأس آن عدالت است و یک ضلع آن معرفت و یک ضلع آن هم عمل سالم است. با کمی تفکر متوجه میشویم برای برقراری عدالت باید ابتدا به آگاهی شناخت و معرفت برسیم. انسان چطور میتواند به آگاهی و شناخت برسد؟ با آموزش دیدن. که ما دقیقاً داریم در کنگره جهانبینی آموزش میبینیم. جهانبینی کاربردی کسب آگاهی و دانش، درست زندگی کردن ما را به عمل سالم نزدیک میکند. در نتیجه میتوانیم مقداری به عدالت و تعادل نزدیک شویم. اولین برداشتی که از عدالت در ذهن انسان بوجود میآید برابری و یکسان بودن است، اما مفهوم عدالت در همه جا به معنی برابری و یکسان بودن نیست. شاید در جاهایی مفهوم عدالت برابری باشد، اما در بسیاری موارد اینگونه نیست بهطور کلی هر انسانی با توجه به سطح دانایی و عملکرد خودش جایگاهی را برای خودش مهیا میکند.
هر انسانی جایگاهی دارد که دقیقاً نتیجه عملکرد او است. تعریف عدالت این میشود هر کس در هر جایگاهی که قرار دارد عین عدالت است. شاید پذیرفتن این موضوع برای خیلیها سخت باشد که هر کس در هر جایگاه که قرار دارد بر مبنای عدالت باید همان جا باشد. برای خود من که خیلی سخت بود پذیرفتن این موضوع چون چند سال قبل که دچار بیماری جسمی شده بودم، وقتی متوجه شدم خیلی ناراحت شدم، گریه کردم، غصه خوردم اصلاً نمیخواستم قبول کنم و میگفتم که این بیعدالتی است، چرا من چرا این اتفاق برای من افتاده؟ ولی وقتی که در مسیر آموزش قرار گرفتم متوجه شدم که مقصر خود من هستم من باعث به وجود آمدن این بیماری شدم و تفکرات غلط و حرکت در مسیر ضدارزشها مثل ترس است. استرس، غیبت، نگرانیهای بیموردی که در رابطه با فرزندم داشتم. ترس بیمورد از آینده ترسیم یک آینده تاریک در ذهنم و خیلی چیزهای دیگر که در وادی دوم خواندیم. اینها بر روی ساختار جسم تخریب ایجاد میکنند و خودش را به صورت انواع و اقسام بیماریها نشان میدهد و برای من هم دقیقاً همین اتفاق افتاد و دچار بیماری جسمی شدم. بعد از این که پذیرفتم مقصر خودم هستم داستان عوض شد چون انسان بهواسطه اختیاری که دارد میتواند در همان نقطه بماند یا میتواند جایگاهش را که دوست ندارد تغییر بدهد. من هم شروع کردم به کارهایی که باید انجام بدهم اول تفکر را درست کردم، افکار و اندیشهام را تغییر دادم و این تغییر دادن اصلاً کار آسانی نبود، خیلی طول کشید و زمان برد.
چون وقتی انسان در مسیر ضدارزشها است فقط با یک نیرو سر و کار دارد که نیروهای منفی هستند که دست از سرش بر نمیدارند. یکی هم نیروهای مثبت که به راحتی انسان را در گروه خودشان راه نمیدهند و میگویند: باید امتحان بدهی و خودت را ثابت کنی و حرکت بین این دو تا نیرو کار آسانی نیست، باید خیلی تلاش کند باید صبر داشته باشد، باور داشته باشد، ایمان داشته باشد که این مسیری را که میرود مسیر درستی است و زمان به خودش بدهد. استقامت داشته باشد، استمرار داشته باشد، تا بتواند به صورت تدریجی و پلهپله مشکلاتش را حل کند و به آن خواسته و هدفش برسد. کلاً انسان در مسیر زندگیاش احتیاج به آموزش دارد. من هم در این مسیری که انتخاب کرده بودم گاهی خسته میشدم، زمانهایی ناامید میشدم، ولی سیدی گوش میکردم، سیدی مینوشتم. صحبتهای آقای مهندس و آقای امین خیلی کمک کرد تا بتوانم اشتباهاتم را ببینم. تاریکیهای درونم را ببینم و خلاصه توانستم آموزشهای کنگره در مسیر درست حرکت کنم و در نهایت به سلامتی کامل برسم. پس انسان چیزی نیست جز سعی و تلاش و کوشش خودش. بر اساس این هم میتواند جایگاه خودش را مشخص کند با توجه به این صحبتها در کنگره۶۰ هم افراد با هم برابر نیستند. تازه وارد یک جایگاه دارد، سفر اولی یک جایگاه، سفر دومی، راهنما، مرزبان، ایجنت هر کدام جایگاههای خاص خود را دارندالبته از بعضی جهات این جایگاهها ممکن است یکسان باشد. مثلاً همه ما در هنگام جلسه روی یک صندلی معمولی مینشینیم و همه برای معرفی از نام کوچک استفاده میکنیم، بدون القاب یا این که همه همسفر هستیم.
اما در بسیاری موارد هم با هم برابر نیستند. در یک لژیون آیا سفر اولی که خوب سفر میکند حرف راهنمایش را گوش میکند با سفر اولی که حرف راهنمایش را گوش نمیکند و بسیار نامنظم است با هم برابر هستند؟ آیا راهنما باید با آنها یک جور رفتار کند؟ آیا آنهایی که خدمت میکنند با کسانی که خدمت نمیکنند برابر هستند؟ خیر، اینها با هم برابر نیستند هر کدام جایگاه خاص خودشان را دارند. برخورد با این جایگاهها بسیار متفاوت است و این دقیقاً عین عدالت است. اگر با همه این جایگاهها یک جور برخورد بشود عین بیعدالتی است. پس در کنگره همه افراد با هم برابر نیستند. هر کس در هر جایگاهی که است ارزشمند است، ولی با هم برابر نیستند. انشاءالله بتوانیم در مسیر زندگی که اصلاً راحت و هموار نیست با تفکر درست تصویرهای زیبایی را در ذهنمان خلق کنیم و جایگاه قشنگی را برای خودمان بسازیم، اگر انسان در مسیر درست باشد. هر کس در هر جایگاهی که است ارزشمند است، ولی با هم برابر نیستند. ممنون که به صحبتهای من گوش کردید.
.jpg)
تایپیست: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر ماهرخ (لژیون اول)
مرزبان کشیک: همسفر زهرا
عکاس: همسفر النا
ویرایش و ارسال: راهنمای تازه واردین همسفر رقیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رازی
- تعداد بازدید از این مطلب :
185