ابتدای ورود به کنگره همه باهم برابر هستند

دهمین جلسه از دوره هجدهم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی مسافران کنگره 60 نمایندگی بیهقی سبزوار روزهای سه‌شنبه با استادی مسافر محمود نگهبانی مسافر روح‌الله و دبیری مسافر مجتبی با دستور جلسه «عدالت،آیا همه افراد در کنگره با هم برابرند؟» 21 مرداد 1404 ساعت 17 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمود هستم یک مسافر، ابتدا از راهنمای محترم علیرضا، ایجنت شعبه و گروه مرزبانی نگهبان و دبیر جلسه تشکر می‌کنم که اجازه دادند تا این جایگاه را تجربه کنم، آموزش بگیرم و خدمت کنم.

به عقیده من کنگره جایی است که عدالت به معنی واقعی کلمه در آن برقرار می‌شود و وجود دارد. عدالت به معنی قرار گرفتن هر چیزی سر جای خودش و جایگاه خودش است و یکی از صفات بارز خداوند هم عادل بودن خداوند است.

من قبل از ورود به کنگره همیشه با خودم درگیر بودم که خداوند عادل نیست! عدالت ندارد! چرا من در این جایگاه هستم و این حق من نیست. غافل از اینکه چه‌ کارهایی من انجام داده‌ام که این جایگاه برای من به وجود آمده که البته بازهم به وجود آمدن این جایگاه عین عدالت برای من بوده است. در هستی و جهان آفرینش هم عدالت برقرار می‌باشد. چون همه‌چیز سر جای خودش قرار دارد.

ابتدای ورود به کنگره همه باهم برابر هستند، همه بدون توجه به جایگاه اجتماعی پذیرش می‌شوند. کسی سؤال نمی‌کند که آیا فرد ثروتمند است یا فقیر؟ باسواد است یا بی‌سواد؟ درب این مکان به روی همه باز بوده و یک صندلی در اختیار ما گذاشته‌ شده. همگی ما از یک آموزش یکسان برخوردار می‌شویم، راهنمایان محترم هم آموزش‌های یکسان را به رهجویان ارائه می‌دهند. این‌طور نیست که راهنما برای یک رهجو آموزش ویژه‌ای بدهد یا خصوصی به رهجو آموزش بدهد! تا یکجایی در کنگره همه اعضا با هم برابر هستند و یکسان آموزش می‌گیرند ولی در ادامه نسبت به آموزش و دانایی که کسب می‌کنند و خدماتی که انجام می‌دهند جایگاه مختلفی را تجربه می‌کنند و دیگر باهم برابر نیستند.

قرار نیست که دو رهجوی سفر اولی که باهم وارد لژیون می‌شوند با هم به درمان و رهایی برسند. اگر این‌گونه باشد عدالت برقرار نشده است. چون یک رهجو منظم و مرتب سفرکرده، تکالیف خودش را به‌طور منظم انجام داده است ولی یک رهجوی دیگر که روی برنامه نبوده و آموزش نگرفته قطعاً حال آن‌ها با هم متفاوت می‌باشد.

اینجا مسئله‌ای که هست کاربردی کردن آموزش‌ها می‌باشد و هرچه‌قدر تلاش کنی به همان اندازه انرژی و حال خوب جذب می‌کنی. پس نتیجه می‌گیریم رهجویی که تلاش می‌کند و آموزش‌ها را جدی می‌گیرد و روی برنامه و منظم هست و به‌ موقع در لژیون قرار می‌گیرد به حال خوب و خوش و رهایی می‌رسد و این یعنی عین عدالت ولی رهجویی که منظم نیست و بی‌انضباط است آموزش‌ها را فرا نمی‌گیرد قطعاً به حال خوب و رهایی نمی‌رسد و این هم عین عدالت می‌باشد.
از اینکه سکوت کردید و به مشارکت من گوش دادید از همه شما متشکرم.

عکاس: مسافر علی لژیون هفتم به راهنمایی مسافر مهدی
تایپ: مسافر علی اکبر لژیون نهم به راهنمایی مسافر علی
تنظیم: سایت بیهقی سبزوار