جلسه ششم از دوره سوم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی ارم، با استادی مسافرعلی، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر آرمین با دستور جلسه: عدالت، آیا همه افراد در کنگره باهم برابرند؟ در روز سهشنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علی هستم یک مسافر.
از نگهبان جلسه تشکر میکنم که این فرصت را در اختیار من گذاشتند که در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم.
از راهنمای عزیزم و همه خدمتگزاران کنگره تشکر میکنم. دستور جلسه این هفته عدالت آیا همه افراد در کنگره باهم برابرند؟ باید بگویم که این تصویر ترازوی عدالت که بر روی دیوار، دیده میشود و موضوع جلسه ما هم همین است این ترازو دو کفه دارد: یکی کفه معرفت، شناخت، آگاهی و دانایی است و دیگری کفه عمل سالم است. اگر هر فرد بتواند این دو کفه را در یک تعادل قرار دهد، میتواند درک درستی از عدالت پیدا کند. البته اجرای عدالت کاری بسیار سخت و دشوار است، درک آن هم کار آسانی نیست.
کنگره ۶۰ بر پایه عدالت بنا شده است و هیچکس در بدو ورود از دیگری برتری ندارد. همه آموزشها یکسان هستند، امکانات یکسان است، تفاوتی ندارد چه کسی روی صندلی بنشیند و چه کسی روی چهارپایه. شاید گاهی امکانات به طور کامل در دسترس نباشد، اما در مجموع همه چیز برابر است.
در ادامه سفر، تفاوتها خود را نشان میدهد. این تفاوتها به انتخاب فرد بستگی دارد. من از این امکانات چگونه بهرهبرداری میکنم؟ چه مقدار از آموزشها را میگیرم و تا کجا میتوانم پیش بروم؟ نکته جالب این است که در کنگره هیچکس عنوان خاصی ندارد. همه ما مسافر هستیم از آقای مهندس گرفته تا مسافر سفر اولی، ایجنت، راهنما همه برابرند. البته همانطور که گفتم، در ادامه سفر با تلاش، کوششی که من انجام میدهم و انتخابهای من است که جایگاهها ایجاد میشود.
سوال اینجاست که آیا همه مسافران در کنگره باید برابر باشند؟ اگر کسی سفر اولی است و دقیقاً طبق برنامه عمل میکند، مرتب جلسات را میآید و سیدیها را مینویسد و اصول و حرمتها را رعایت میکند، باید با کسی که بهطور جدی سفر نمیکند و اصول را رعایت نمیکند، برابر باشد؟ یا کسی که با تمام وجودش در کنگره خدمت میکند و با عشق این کار را انجام میدهد، باید با کسی که شرایطش را ندارد یا به دلایلی نمیتواند خدمت کند، برابر باشد؟
عدالت معنایش برابری نیست. عدالت یعنی هر کسی در جایگاه خودش قرار بگیرد. این ممکن است برای من سخت باشد که فکر کنم جایگاه من باید بالاتر باشد، اما در حقیقت، همان جایگاهی که الان هستم، دقیقاً جای من است.
یکی از سیدیها استاد امین می گویند،که تفاوت آدمهای خوب و نسبتا بد این است که آدم خوب وقتی کسی مشکلی دارد یا کمک میخواهد. میگوید من چه کاری میتوانم برای حل مشکل این شخص انجام دهم و برای حل مشکل یا مسئله اقدام میکند. اما آدم نسبتا بد میگوید، چه سودی برای من دارد و به دنبال منفعت شخصی خود است.
جامعهای که افرادش بدون چشم داشت حل مشکل دیگران را در نظر بگیرند، هر روز رشد میکنند و به شکوفایی میرسند. جامعهای که همه به دنبال منافع خود باشند، روز به روز سقوط می کنند. این تفاوتی است که در کنگره شاهد هستیم. همه این عزیزان آمدهاند که به دیگران کمک کنند، عشق بدهند و خدمت کنند. به همین دلیل است که وقتی وارد کنگره میشویم، احساس میکنیم که پر از انرژی و شادابی میشویم.
خدا را شکر میکنم که جزو کنگره و این جامعه بزرگ هستم. از جناب مهندس بابت اندیشههای بلندشان و تاسیس کنگره تشکر میکنم.
از اینکه به صحبتهای من توجه کردید از همه شما سپاسگزارم.

عکس: مرزبان خبری
تایپ و بارگزاری : مسافر محمد
- تعداد بازدید از این مطلب :
150