اولین جلسه از دور بیست و یکم، کارگاه‌های آموزشی خصوصی ویژهٔ مسافران نمایندگی یحیی زارع میبد، با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر محمد و دبیری مسافر حسین، با دستور جلسه «عدالت، آیا همهٔ افراد در کنگره با هم برابرند؟» در روز سه‌شنبه، تاریخ بیست و یکم مردادماه ۱۴۰۴، رأس ساعت ۱۷ آغاز شد.
خلاصه سخنان استاد:
دستور جلسهٔ این هفته «عدالت، آیا همهٔ افراد در کنگره ۶۰ با هم برابر هستند؟» می‌باشد. کنگره می‌گوید: خیر؛ چون وقتی یک تازه‌وارد وارد لژیون می‌شود، آموزش و امکانات برای همه مساوی است و قرار نیست کسی آموزش بالاتر یا ویژه‌ای دریافت کند. حتی قوانین و حرمت‌های کنگره نیز برای همه مساوی است و همه ملزم به رعایت آن‌ها هستند. اما در مورد جایگاه‌ها، این‌گونه نیست. هر کسی که آموزش بیشتری بگیرد و بتواند روی خودش کار کند و جایگاه خدمت کسب نماید، در وهلهٔ اول به نفع خودش عمل کرده و سپس باعث شکوفایی کنگره می‌شود.
مهندس امین می‌فرمایند: «اگر به‌موقع به گل آب بدهید، باعث شکوفایی می‌شود و گل‌های زیادی می‌دهد.» در کنگره باید یاد بگیریم که ابتدا آموزش بگیریم و سپس خدمت کنیم؛ زیرا اگر آموزش نباشد، خدمت ما تبدیل به خیانت می‌شود. این آموزش برای همه مساوی است و همهٔ کسانی که در کنگره خدمت می‌کنند؛ از جمله دیده‌بان‌ها، ایجنت، راهنمایان، مرزبان‌ها و دیگران، باید هفته‌ای یک سی‌دی بنویسند و بیاورند. با آموزش دیدن، معرفت در انسان پدیدار می‌شود و سپس منجر به انجام عمل سالم می‌گردد و نتیجهٔ آن، عدالت در وجود انسان است. در رأس مثلث کنگره ۶۰ عدالت قرار دارد و هر جایگاهی که در کنگره کسب می‌کنیم، عین عدالت است.
همهٔ این‌ها برگرفته از طبیعت است. کنگره دنیای کوچکی است که اگر انسان در مسیر درست قرار بگیرد، به جاهای خوبی خواهد رسید. اگر کسی وارد کنگره ۶۰ شود، اما قوانین و حرمت‌ها را رعایت نکند، مشارکت نداشته باشد، سی‌دی‌ها را گوش ندهد و ننویسد و بسیاری از کارهای دیگر را انجام ندهد، پس از مدتی متوجه می‌شود که حالش خوب نیست و این عین عدالت است. اما اگر تمام قوانین و حرمت‌ها را رعایت کنیم و گوش به فرمان راهنما باشیم، به‌راحتی سفر می‌کنیم، به درمان می‌رسیم و حال خوش داریم، که این هم عین عدالت است.
یکی از فاکتورهای مهم در کنگره محبت است که باعث شده بسیاری از افراد در کنگره بمانند و ما نباید آن را از دیگران دریغ کنیم. رهایی در کنگره فقط قطع مصرف مواد نیست، بلکه رهایی واقعی یعنی دوری از هر ضد ارزشی مانند کینه، نفرت، دروغ، ناامیدی و... که یکی از مهم‌ترین آن‌ها ترس است. باید یاد بگیریم تا زمانی که با ترس خود مواجه نشویم، نمی‌توانیم از آن رها شویم. یکی از کارهایی که در کنگره می‌تواند برای غلبه بر ترس به ما کمک کند، مشارکت کردن و اعلام سفر کردن است.
در کنگره ما با قانون «ذره‌ذره» آشنا شدیم و می‌توانیم با استفاده از این قانون، احترام گذاشتن به خود و دیگران، کمک کردن و خدمت کردن را ذره‌ذره در خود تقویت کنیم تا به مراحل بالاتری برسیم.
در مورد سیگار نیز دیده‌بان محترم آقای حکیمی می‌فرمایند: «وقتی دو ماه از سفر اولت گذشت، این حق را داری که با اجازه و تشویق راهنمای خود عضو لژیون سیگار شوی.» شما باید برای ورود به لژیون ویلیام لحظه‌شماری کنید، چون اگر کوتاهی کنید، در سفر اول و هنگام کاهش مقدار دارو با مشکل مواجه می‌شوید و این نیز عین عدالت است.
در کنگره تمام قوانین، حرمت‌ها و آموزش‌هایی که داده می‌شود برای این است که ما به حال خوش و آرامش برسیم.
امیدوارم همگی به معرفت و عمل سالم برسیم تا عدالت خداوند در ما جاری شود.
مرزبان کشیک: مسافر سعید
ویراستار: مسافر جمال لژیون ششم
تایپ: مسافر علی لژیون هشتم
عکس و ارسال: مسافر سعید لژیون دوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
70