English Version
This Site Is Available In English

گروه خانواده _ مشارکت عدالت، آیا در کنگره۶۰ همه با هم برابرند؟

گروه خانواده _ مشارکت عدالت،  آیا در کنگره۶۰ همه با هم برابرند؟

سلام دوستان زهرا هستم همسفر

در کنگره۶۰ همه با هم برابر نیستند. هر کس بر اساس تلاش و خدمتی که انجام می‌دهد از احترام و حال خوش بهرمند می‌شود. آیا کسی که راهنما شده و لژیون دارد با آن کس که چندین سال است به کنگره می‌آید و هنوز به رهایی نرسیده، آیا با هم برابر است؟ آیا کسی که به حرف راهنما گوش می‌دهد و وظایف خود را به خوبی انجام می‌دهد، با کسی که گوش به فرمان نیست، بی‌نظم است، آیا با هم برابر هستند؟ مسلما خیر. 

در آرم کنگره ما مشاهده می‌کنیم که عدالت اولین جایگاه را دارد، معرفت، عمل سالم پس از عدالت است، یعنی در هر کجا که هستیم اول باید عدالت باشد تا بقیه شرایط درست شود، عدالت در کنگره جایگاه مهمی دارد. در واقع ما باید عدالت را برقرار کنیم تا به معرفت و عمل سالم دست پیدا کنیم.

من فکر می‌کردم عدالت حق ما همه انسان‌ها است، و در کنگره هم باید عدالت را برقرار کنیم، آن هم با تلاش و کوشش. عدالت در انسان بستگی به معرفت، عمل سالم و تلاش شخص دارد. انسان هر اندازه که تلاش کند، به همان اندازه پاداش خود را دریافت می‌کند، امام علی (ع) می‌فرمایند: عدالت یعنی رعایت در امور و پرهیز از افراط و تفریط می‌باشد.

 

سلام دوستان زهرا هستم همسفر

اگر به آرم کنگره ۶۰ دقت کنیم در قسمت بالای آرم کلمه عدالت نوشته‌شده است، ضلع سمت راست معرفت و در ضلع سمت چپ عمل سالم قرار گرفته است، در واقع حرکت انسان، در رسیدن به تعادل که مفهومی از عدالت می‌باشد، از معرفت شروع می‌شود، از معرفت، کسب دانش و آگاهی به عمل سالم می‌رسیم و از نتیجه عمل سالم عدالت پدیدار می‌شود. به طور کلی هر انسانی با توجه به سطح دانایی خود، عملکرد خود جایگاهی را برای خودش مهیّا می‌کند، هر انسانی به طور کلی، جایگاهی دارد که دقیقا نتیجه عملکرد او است. در کنگره۶۰ نیز بر همین اساس همه با هم برابر نیستند، تازه وارد یک جایگاه دارد، سفر اول یک جایگاه، کمک راهنما یک جایگاه، مرزبان یک جایگاه، دیده‌بان ‌‌کنگره نیز یک جایگاه دارد همه بر اساس تلاش خود در یک جایگاه هستند.

 

سلام دوستان سمیه هستم همسفر

خداوند عادل است و جهان را بر مبنای عدالت آفریده است، عدالت یکی از خواسته‌های درونی انسان‌ها است. تمام انسان‌ها در هر زمان و مکان خواستار عدل و عدالت می‌باشند و همواره در زندگی خود از آن صحبت می‌‌کنند، از نابرابری و تبعیض بیزار هستند. عدالت به معنی برابری، توازن، اعتدال، عدل، دادگری کردن بر علیه ظلم و جور می‌باشد و نظم و نهادن هر چیزی در جایگاه خودش می‌باشد. هر انسانی با توجّه به سطح دانایی و شناخت خود، جایگاهی برای خودش مهیّا می کند و ممکن است از جایگاه خود راضی نباشد و بگوید خدایا چرا اجازه می دهی به من ظلم شود؟ خدایا چرا فرزند من فلان بیماری را دارد؟ و...انسان با اینگونه طرز فکر، عدل خداوند را زیر سؤال می‌برد. انسان برای ساختن خود، در شرایطی قرار می‌گیرد که ممکن است خیلی مشکل باشد، ولی برای ساخته شدن باید آن مراحل سخت را طی کند. انسان باید به این باور برسد که هر شخص به میزان خواست و تلاش که انجام می‌دهد، به جایگاه خود را می‌رسد. زندگی هر کدام از ما انسان‌ها مانند کتابی است که نمی‌دانیم در اول، وسط یا آخر آن هستیم. آغاز و پایان کتاب زندگی، مشخص نیست زیرا هیچ کس نمی‌تواند آن را مشخص کند، جز خداوند.

عدالت جزئی از زندگی انسان‌ها است. بدن انسان از اعتدال و سلامتی کامل برخوردار می‌باشد و این نشانه رشد و تکامل جسمانی است. بروز اختلال در سیستم و دستگاه ایمنی بدن، از بَرهم خوردن تعادل انسان خبر می‌دهد. شخصی که موادمخدر استفاده می‌کند از تعادل طبیعی خارج می‌شود. زمانی که فرد مصرف کننده در کنگره۶۰ سفر خود را آغاز می‌کند، به تدریج، بازسازی سیستم‌های بدن شروع می‌شوند و شخص کم‌کم به تعادل جسمی و روانی می‌رسد. عدل و اعتدال باید در درون و بین سیستم‌ها و اندام‌های بدن نیز برقرار باشد. نظم و اعتدال، در درون جسم انسان، حتّی بر ارتباطات اجتماعی او نیز تاثیر گذار است. افراد خواهان رهایی از بند اعتیاد، برای درمان وارد کنگره۶۰ می‌شوند و همه آنها به اسم مسافر شناخته می‌شوند، بعد از مدّتی هر مسافر، بنا به خواست و توان خود، جایگاهی را برای خودش مشخص می‌کند. این جایگاه می‌تواند، سفر اول، سفر دوم، مرزبان، دبیر، نگهبان و ... باشد.

 

سلام دوستان سمیّه هستم همسفر 

ریشه عدالت از تعادل می‌آید؛ یعنی هر چیزی سر جای خودش باشد، معرفت، شناخت و آگاهی از مهم‌ترین اصول برای دست یافتن به تعادل است، اگر انسانی کاری را با شناخت و آگاهی انجام دهد، حتما ختم به خیر خواهد شد، در صورتی که شناخت و آگاهی نباشد، نتیجه جز شر نخواهد بود؛ بنابراین عمل باید سالم و نیک باشد تا نتیجه مطلوب به دنبال داشته باشد.

جهان هستی و تمامی قوانین آن بر مبنای عدالت است، با کمی تفکّر می‌بینیم که در کنگره نیز عدالت برقرار است. به محض ورود به کنگره همه به یک اندازه از امکانات کنگره برخوردار می‌شوند، رهجویی که آموزش‌ها را درست می‌آموزد و خدمت می‌کند با کسی که فقط حضور دارد فرق دارد، ناسپاسی در کنگره باعث می‌شود که کائنات و هستی در جای دیگری این خدمات را از او باز پس گیرد .

در پیشگاه خداوند هم انسان‌هایی که در صراط مستقیم حرکت می‌کنند با انسان‌هایی که در مسیر ضد ارزشی حرکت می‌کنند متفاوت هستندو این عین عدالت است (انسان آنی است که آن کند) چه در زندگی و چه در سیستم کنگره، هر کدام از ما در هر جایگاهی که هستیم نتیجه تلاش ما است و این عین عدالت است. اگر جایگاهی را که در کنگره به ما داده می‌شود قدر و منزلت آن را ندانیم و عمل سالم نداشته باشیم، بر خلاف قوانین کنگره حرکت کنیم آن جایگاه از ما گرفته می‌شود، فرقی نمی‌کند که در چه جایگاهی باشیم چه راهنما چه سفر اولی یا دومی‌ .

کسانی که در کنگره درست حرکت می‌کنند و آموزش‌ها و آگاهی‌هایی را که کسب کردند را تلاش می‌کنند که آن را به دانایی موثر تبدیل کنند در واقع رشد کردند. و کسانی که فرمان بردار نیستند و آموزش‌ها را جدی نمی‌گیرند همیشه عقب می مانند و جایگاه آنها در سطح پایین‌تر خواهد بود، بنابراین کسانی که راه خود را به درستی طی نمی‌کنند، نمی‌توانند با دیگران یکسان باشند. ما در کنگره آموزش گرفتیم که هیچ کار خدا بی‌علت و بیهوده نیست، کسی که ضعیف باشد در زندگی شکست می‌خورد، باید آموزش بگیریم که از قدرت تفکّر خود استفاده کنیم و در مسیر صراط مستقیم حرکت کنیم، از ضد ارزش‌ها دوری کنیم و ایمان داشته باشیم که خداوند عدالت را در زندگی ما برقرار کرده است.

 

سلام دوستان زهرا هستم همسفر

عدالت برابری و یکسانی نیست، بلکه با توجه به میزان تلاش باید جایگاه‌ها تغییر کند، در مثلث کنگره۶۰ ، عدالت در رأس آن قرار دارد برای همین است که باید تلاش کنیم تا با کسب معرفت و آگاهی بتوانیم به عمل سالم برسیم، برای تعادل و درک عدالت ابتدا لازم است که به معرفت برسیم و عمل سالم داشته باشیم، من فکر می‌کردم عدالت یعنی همان ترازویی که دوکفه یکسان دارد در حالیکه عدالت یعنی رسیدن حق به حق دار، برای رسیدن به عدالت باید تلاش کرد هر کسی در هر جایگاهی که قرار دارد، چه ارزشمند و چه بی‌ارزش جایگاهی است که خودکسب کرده است و این جایگاه حاصل تلاش خود او است که عین عدالت است. وضعیت هر انسان بستگی به میزان معرفت و تلاش او دارد، هراندازه که تلاش کنی به همان اندازه پاداش خود را دریافت می‌کنید. اگر کسی بدون تلاش به جایگاه خاص برسد در اینجا عدالت نقض شده است، بنابراین ما با حضور مداوم در کنگره و گوش کردن و کاربردی نمودن دستورالعمل‌های راهنمایان و همچنین خدمت کردن درکنگره، هدف مشخص می‌گردد و عدالت و تعادلی که در کنگره مطرح می‌شود برای من به عنوان یک رهجو به دست می‌آید. درکنگره هیچ‌گاه میزان تحصیلات یا جایگاه شغلی و خانوادگی فرد ملاک قیاس قرار نمی‌گیرد، کنگره بستری یکسان برای همه افراد فراهم شده است هر فرد می‌تواند از این خوان گسترده، بنا به معرفت و دانشی که کسب کرده، بهره ببرد، هرکس در هر جایگاهی قرار می‌گیرد، عین عدالت است نه کمتر و نه بیشتر؛ پس عدالت به معنای مساوی و برابری نیست. امیدوارم همه ما بتوانیم این موضوع را درک کنیم و از جایگاهی که داریم ناراضی نباشیم و برای بهتر شدن تلاش کنیم.

 

سلام دوستان نرگس هستم همسفر

عدالت، آیا در کنگره۶۰ همه با هم برابرند؟ اگر بخواهیم پاسخ کوتاهی به این سوال بدهیم خیر.

 کلمه عدالت ریشه در عدل دارد، کلماتی همچون تعادل، عدل و متعادل از هم خانواده‌های عدالت‌ به‌ شمار می‌روند، هر انسانی به طور فطری، خواهان عدالت می‌باشد و جایی که نابرابری وبی‌عدالتی مشاهده کند، معترض می‌شود. خداوند درکتاب شریف قرآن می.فرماید: آیا کسانی که می دانند با کسانی که نمی‌دانند، با هم برابرند؟ هیچ انسانی با انسان دیگر از نظر جایگاه با هم یکسان و برابر نيستند. ما در کنگره۶۰ اعتقاد داریم که فرد برای رسیدن به درمان کامل، باید هم زمان سه ضلع جسم، روان و جهان‌بینی فرد، رشد کامل و کافی را داشته باشد تا به تعادل، سپس به‌ آرامش برسد. همه ما از همان ابتدا که وارد کنگره شدیم دریک کفه قرار گرفتیم و شرایط برای همه ما یکسان بود و تمام امکانات و آموزش ها به طور یکسان، در اختیار ما قرار داده شد، به‌ هر یک از ما یک صندلی برای نشستن و یک مکان برای آموزش دادند، اما کسانی که بیشتر تلاش کردند به جایگاه بالاتر دست پیدا کردند. عدالت یعنی هر چیزی در جایگاه خودش قرار بگیرد، اما شناختن اين جایگاه بسيار دشوار است و لازمه‌ی آن معرفت است يعنی عدل بدون معرفت ممکن نیست و باید شناخت و علم و آگاهی داشته باشیم تا بدانیم جایگاه هر چیزی کجا است. کسی می‌تواند عدالت را در بیرون از اجتماع برقرار کند که عدل را در درون و وجود خود پیدا کرده باشد، اگرانسان به‌ تعادل درونی نرسیده باشد، عدل را با ذهن خود تفسیر می‌کند و به انحراف می رود. انسان در ابتدا باید اعتدال را در درون داشته باشد، اعتدال درونی؛ یعنی شناسایی نیروهای درونی خود، یعنی تعادل را رعایت کردن، یعنی اخلاق متعادل داشتن، یعنی از شهوت‌های بیجا، دوری کردن و زمانی که انسان در درون خود، عادل شد قطعاً در زندگی بیرونی هم می‌تواند انسانی عادل باشد.

ویرایش: همسفر مینا و همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر رقیه(لژیون اول)
ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر معصومه(لژیون دوم)نگهبان سایت 
همسفران نمایندگی بردسکن

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .