افراد در کنگره ابتدا برابر و بعد از آن جایگاهشان را خودشان مشخص می‌کنند

جلسه سیزدهم از دوره ششم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی شوشتر با استادی ایجنت همسفر مرضیه، نگهبانی همسفر زینب و دبیری همسفر مرجان با دستور جلسه: عدالت، آیا تمام افراد کنگره با هم برابرند؟ در روز دوشنبه 20 مردادماه 1404 رأس ساعت 17:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان جلسه تشکر می‌کنم که این فرصت را به من دادند تا در این جایگاه بنشینم و خدمت کنم و آموزش بگیرم. خداوند را شاکر و سپاسگزارم که امروز اجازهٔ ورود به شعبه به همه ما داده شد و اما دستور جلسه این هفته: عدالت، آیا همه افراد در کنگره60 با هم برابر هستند؟

مثلثی که در جلوی این میز حک شده، مثلث کنگره60 است. یکی از اضلاع این مثلث عدالت است. من تا قبل از این‌که وارد کنگره بشوم، تعبیری که از عدالت در ذهنم داشتم تعبیری بود که خیلی از وقت‌ها من را به کفر می‌رساند؛ چرا؟ چون عدالت را برابری می‌دانستم، همین الان هم در بیرون از کنگره عدالت یعنی برابری، یعنی این‌که همه افراد با هم برابر باشند.

همیشه با خودم می‌گفتم که خدایا این چه عدالتی است، که یک نفر در یک خانواده با بهترین امکانات به دنیا می‌آید؛ ولی یکی دیگر در کنار خیابان چشم باز می‌کند، یکی در اوج سلامتی و زیبایی و یکی دیگر ناقص الخلقه به دنیا می‌آید، یکی در فلان کشور وسط بهترین شرایط و یکی در وسط جنگ قدم به حیات می‌گذارد. هیچ گونه توجیحی هم برای گفته‌هایم نداشتم، همیشه می‌گفتم خدایا تو اسم خودت را گذاشته‌ای عادل؟ این چه عدالتی است که یکی به این شکل و یکی به شکل دیگر؟

زمانی که من کلاس دهم بودم در یک مسابقه کشوری تحت عنوان (مفهوم عدالت) شرکت کردم و باید یک اثری را ارائه می‌دادیم، من به همراه یکی از دوستانم یک روزنامه دیواری که بسیار زیبا بود درست کردیم و آن روزنامه دیواری مقام سوم کشوری را کسب کرد، ما آن روزنامه دیواری را به شکل یک پروانه درست کرده بودیم، یک طرف آن نوشته شده بود عدالت = علی در سمت مقابل، علی = عدالت، یعنی حضرت علی علیه السلام را به عنوان سنبل عدالت می‌شناختم؛ اما باز هم این تناقض‌ها در ذهنم بود. با ورودم به کنگره متوجه شدم که، این عدالت و این علی که این جا شناختم کجا و آن عدالت کجا؟ امروز طبق آیه شریفه؛ لیس لاانسان الی ما سعی، می‌دانم که عدالت به معنای این است که، هر کسی با توجه به سعی و تلاشی که می‌کند جایگاه خودش را مشخص می‌کند و با توجه به اطلاعاتی که ما امروز نسبت به پیشینه داریم، متوجه می‌شویم که هر کسی در هر شرایطی که قرار دارد عین عدالت است. اگر من امروز در شرایطی هستم که یک سری مشکلات و کم و کاستی‌هایی دارم حتماً دلیلی دارد.

ما همیشه می گوییم‌؛ که برگی از درخت نمی‌افتد مگر به خواست خداوند، مگر می‌شود که خواست و عدالت خداوند پشت قرار گرفتن من در این جا نباشد؟ بودن تمامی شما در این جا با دلیل و عین عدالت است.

قسمت دوم دستور جلسه بیان می‌کند: آیا در کنگره60 همه افراد با هم برابر هستند؟ در ابتدا که همه افراد وارد کنگره می‌شوند، بله همه با هم برابر هستند، راهنمای تازه واردین با افراد صحبت می‌کند، راهنما با کمال محبت با آن‌ها برخورد می‌کند؛ اما بعد از آن چطور، یک جمله از آقای مهندس خوانده بودم که می‌گفتند: راهنماها مانند چاه کن هستند، چاه کن‌هایی که بی‌مزد و بی‌منت چاه می‌کنند تا به آب برسند، باید به راهنما این حق را بدهیم که چاه را در زمینی بکند که بداند به آب می‌رسد. این حکایت راهنما و رهجو است، راهنما به رهجویی که تلاش می‌کند، سی‌دی‌هایش را می‌نویسد، حواسش به تمام چیزهایی که راهنمایش می‌گوید است، هر مشکل یا چالشی که دارد، بی تفاوت رد نمی‌شود و سعی می‌کند که مسائلش را یکی یکی حل کند تا به حال خوب برسد، قطعاً با رهجویی که یک جلسه می‌آید و سه جلسه نمی‌آید متفاوت است.

راهنماها هم با رهجوهایشان متفاوت برخورد می‌کنند، چرا؛ چون این رهجو خودش را ثابت کرده است و با خودش می‌گوید؛ که این عین عدالت است، که من بیشتر به این توجه کنم تا آن رهجویی که هیچ خواسته‌ای در درونش وجود ندارد؛ پس افراد در کنگره60 در ابتدا با هم برابر هستند؛ اما بعد از آن جایگاهشان را خودشان مشخص می‌کنند. بعد از آن دیگر با هم برابر نیستند، کسی که کلی زحمت می‌کشد قطعاً با کسی که هر بار به شعبه می‌آید فقط دنبال حاشیه است تفاوت وجود دارد، مثلاً همین امروز، برنامه ریزی بعضی‌ها طوری بوده که برای آمدن لحظه شماری می‌کردند؛ اما بعضی‌ها هم نه الان این جا نیستند؛ پس بین این افراد تفاوتی است. کسی که دغدغه مند است و به دنبال این است که چراغ این جا روشن باشد، تا هم حال خودش خوب باشد و هم حال دیگران را خوب کند مطمئن‌ هستم که هستی آن چیزی را که دنبالش است را به او می‌دهد و این عدالت است؛ پس اگر دقت کنم، می‌بینم که خودم هستم که جایگاه خودم را مشخص می‌کنم. امیدوارم که از هر دستور جلسه برداشت لازم را داشته باشیم و به جهان بینی صحیح آن دستور جلسه برسیم.

مرزبان کشیک: همسفر مهشید و مسافر مسلم
تایپیست و عکاس: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون اول) و نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شوشتر