هفتمین جلسه از دوره چهل و یکم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی صائب تبریزی با استادی مسافر مهرداد، نگهبانی مسافر سالار و دبیری مسافر علیرضا با دستور جلسه «عدالت،آیا در کنگره همه با هم برابرند؟» روز یکشنبه 19 مرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ برگزار شد.
.jpg)
سخنان استاد:
ابتدا عذرخواهی میکنم؛ چون در صحبتهایم، مقصودم خودم هستم و شخص خاصی مد نظر من نیست.
من میخواهم به این موضوع بپردازم که آیا اعضا در کنگره یکسان هستند یا خیر.
آیا انسانها بهصورت مساوی دارای منزلت اجتماعی بوده و در کنگره با یکدیگر برابر هستند یا نه؟
میگویند: «آیا انسانها در کنگره با یکدیگر برابرند؟»
به نظر من اصلاً اینگونه نیست.
چرا باید با هم برابر باشند؟
آیا یک دیدهبان با یک مرزبان برابر است؟
یا یک دیدهبان با یک سفر اولی در نقطهای برابر قرار دارد؟
آیا یک دیدهبان با شخصی مثل من که کنگره را به مسخره گرفتهام یکسان است؟
قطعاً این عدالت وجود ندارد.
آیا آن شخصی که زحمت میکشد و برای کنگره ارزش قائل است، با منی که هیچ کاری برای کنگره انجام نمیدهم و بلکه تخریب هم وارد میکنم، یکسان است؟
قطعاً این موضوع منفی است.
آیا آن کسی که خود را وقف کنگره میکند، از زندگی و خانوادهاش میگذرد و برای اهداف عالیهی کنگره تلاش میکند، با شخصی مثل من که هنوز درک درستی از کنگره ندارم، یکسان است؟
قطعاً چنین نیست.
.jpg)
من اصولاً با این مسئله که ما در کنگره با یکدیگر برابر هستیم، مشکل دارم؛ چون سطح توقعات و سطح نگرش اعضا نسبت به کنگره و موضوعات دیگر، با هم بهطور کلی متفاوت است.
به نظر شما، آیا شخصی که از تمامی امکانات زندگی شخصی خود برای پیشبرد اهداف کنگره هزینه میکند و برای آن ارزش قائل است، با شخصی که کنگره را به مسخره گرفته، فقط قصد خوب شدن دارد و حتی قادر نیست هیچگونه هزینهای، حتی علمی و بیانی، برای کنگره انجام دهد، یکسان است؟
پاسخ قطعاً منفی است.
آیا به نظر شما شخصی که توان مالی خاصی ندارد اما هر طور که میتواند به کنگره کمک میکند یا حداقل آسیبی وارد نمیسازد، با شخصی که فقط مصرفکنندهی کنگره است و از منافع آن تنها در جهت سود شخصی خود بهره میبرد، برابر است؟
به نظر من این نهایت نگرش منفی و ابتذال فکری است.
متأسفانه ما در کنگره دو گروه افراد داریم:
یک گروه فقط از کنگره استفاده میکنند، بدون اینکه هزینهای پرداخت کنند و صرفاً مصرفکنندهی منافع کنگره هستند؛
اما گروه دیگر خود را وقف تعالی اهداف کنگره میکنند، یعنی از هیچ کار کوچک و بزرگی برای پیشبرد اهداف کنگره دریغ نمیورزند.
این موضوع بستگی مستقیم به جهانبینی یا همان طرز نگرش افراد نسبت به پیرامون خود دارد.
ما عدهای هستیم که میگوییم کنگرهای هستیم، از حرکت سریع کنگره با افتخار یاد میکنیم، اما دریغ از ذرهای اقدام مؤثر برای اهداف کنگره؛ و این کاری بسیار سخت و تأسفآور است.
روزی قدرت مطلق به جبرئیل میگوید: «برو بگرد، ببین در این دل شب کدام مسلمان بیدار است و بر سجاده نشسته.»
جبرئیل میرود و برمیگردد و میگوید: «خدایا، همه خواباند.»
خداوند میفرماید: «برو بهتر نگاه کن و دقت کن.»
جبرئیل میرود و میآید و میگوید: «خدایا، همه خواباند؛ فقط یک نفر بیدار است، ولی بتش در دستش است و بتش را صدا میزند، او اصلاً تو را نمیشناسد.»
خداوند میفرماید: «بندهی مخلص من همین بتپرست است؛ او اسم را اشتباه میگوید، اما راه را پیدا کرده.»
الان ما هم در کنگره همینطور هستیم؛ اسم کنگره را یاد گرفتهایم، اما راه، روش و منش کنگره را یاد نگرفتهایم.
امید که تمام این مسائل برای من نقطهی تفکری شود تا طرز فکر خود را تغییر دهم و به کنگره وفادارتر شوم.
تهیه و تایپ متن: مسافر امین
خدمتگزارسایت:همسفررضا
- تعداد بازدید از این مطلب :
85