English Version
This Site Is Available In English

حضور، تلاش، عدالت

حضور، تلاش، عدالت

هشتمین جلسه از دور ششم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، لژیون یکم ویلیام وایت نمایندگی بروجن با نگهبانی و استادی راهنمای محترم مسافر محمد و دبیری مسافر محمدرضا روز یکشنبه ۱۹ مردادماه ۱۴۰۴ با دستور جلسه «عدالت، آیا همه‌ی افراد در کنگره با هم برابراند » ساعت ۱۵:۳۰ برگزار شد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان محمد هستم یک مسافر؛
حضور به موقع یک مسافر سر جلسات نشانه خواست قوی درمان در شخص می‌باشد. کسانی که مسافت، مسائل مالی و معیشتی را بهانه می‌کنند تا عدم حضور خود را توجیه نمایند، فقط خودشان را گول می‌زنند. آن‌ها همیشه سعی دارند خودشان را موجه جلوه نمایند. دستور جلسه امروز هم در مورد عدالت است و قرار است آموزش بگیریم که عدالت آن چیزی نیست که ما فکر می‌کنیم. عملکرد هر کس جایگاه او را مشخص می‌نماید. گاهی یک شخص با دارایی ناچیز، در اوج رفاه و آسایش است و شخصی دیگر در اوج مال و مکنت، آسایش ندارد و این یک روی از عدالت می‌باشد. کسانی که وقت می‌گذارند، تلاش می‌کنند، از خواسته‌هایشان می‌گذرند و می‌بخشند، حتماً عدالت در حق آنها اجرا می‌شود. حتی در کمک کردن و بخشیدن هم همه افراد مساوی نیستند.
در کنگره یاد می‌گیریم که به میزانی باید ببخشیم که جیبمان آن را حس کند و درد و کمبود آن را احساس کنیم. گاهی شخصی یک میلیون می‌بخشد و ارزشش از یک میلیارد که یک شخص ثروتمند می‌بخشد بیشتر است و این یعنی عدالت. عدالت یعنی هر کس به تناسب تلاشی که می‌کند برداشت می‌کند و فهمیدن همین موضوع خود نوعی اسباب آسایش و آرامش است تا انسان نسبت به هر آنچه که دارد قانع باشد. کنگره نسخه کوچک شده‌ای از جهان هستی است و نظم و عدالت در کنگره نمونه نظم و عدالت درجهان هستی می‌باشد. مسافری که تلاش می‌کند و به موقع در کنگره حاضر می‌شود، همسفرش را همراه خود می‌آورد، می‌بخشد و با تمام وجود برای کنگره مایه می‌گذارد، حتماً جایگاهش و برداشتش با آنانی که این‌گونه نیستند فرق دارد و این عین عدالت است. آنان که می‌خواهند عدالت را خودشان به نفع خودشان تفسیر و تعبیر نمایند، حتماً دچار قضاوت می‌گردند.
در کنگره یاد می‌گیریم که عدالت یعنی اینکه در زندگی دیگران تجسس و قضاوت نکنیم و دوربین را روی خودمان برگردانیم. آن شخصی که سفر سیگارش را شروع کرده فکر نکند صرفاً حضور در جلسات و نوشتن سی‌دی کافی می‌باشد. او باید نه گفتن را یاد بگیرد و زجر بکشد تا درمان شود. کسانی که هنوز خواب سیگار کشیدن را می‌بینند یعنی نفس آنها هنوز در مرحله اماره است و باید درمانش کنند و این سیر تکاملی نفس است. ممنونم که به صحبت‌های من توجه نمودید.

نگارنده: مسافر مهران لژیون سوم
ویرایش: مسافر مسعود
تنظیم: مسافر امین
ارسال: مرزبان خبری مسافر محمد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .